يك پژوهشگر معتقد است: مهم‌ترين كار اين است كه هويت ايراني را از آثار شاعران و نويسندگان سده‌هاي مختلف استخراج كنيم. توفيق سبحاني كه در دومين همايش ملي ايرانشناسي حضور يافته بود، در گفت و گو با خبرنگار ايرانشناسي خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا)، درباره حفظ مواريث ملي ايران تاكيد كرد: براي حفظ هويت ايراني بايد آن ويژگي‌هايي كه اجداد ما، شعرا و نويسندگان بزرگ ما داشته‌اند را استخراج كرده، خطوط آنها را مشخص كنيم و به دنبال آن ويژگي‌ها برويم. وي درباره اين موضوع كه امروز كشورهايي بسياري از مواريث ملي و فرهنگي ما را به خود متصل و مربوط مي‌دانند، عنوان كرد: امروز خيلي چيزها هست كه هركس بخواهد، انجام مي‌هد. اگر مي‌گويند مولوي براي تركيه است، پنج بيت تركي از او بخوانند. اين موضوع را اينك نمي‌توان انكار كرد كه جسد جسماني مولانا در قونيه دفن شده؛ اما خيلي از ايراني‌ها هستند كه از ايران رفته‌اند و در كشورهاي ديگر درگذشته‌اند. آنان را به عنوان مردم آن كشورها نمي‌شناسند. مهم اين است آثاري كه مانده، به چه فرهنگي متكي است. وي تصريح كرد: زمان مغول به علت شرايط زمانه بسياري از بزرگان ما به قونيه و اطراف آن رفتند. عراقي، شهاب‌الدين سهروردي، شمس‌الدين تبريزي، مولانا جلال‌الدين، عجم‌الدين رازي، به علت جبر زمانها به جاي ديگر فرستاده شدند. انتهاي پيام