”چو ايران نباشد تن من مباد“ نوريان: دانشجويان رشته ادبيات با تاريخ آشنا باشند؛ و برعكس كزازي: اگر كسي ايران را بخواهد بشناسد، مثنوي برترين آبشخور است
نخستين نشست گروه ادبيات ايران از دومين همايش ملي ايران شناسي بعدازظهر امروز آغاز شد. به گزارش خبرنگار ايرانشناسي خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا)، در اين گروه نشستي با حضور هيات رييسه: منصور رستگار فسايي، مهري باقري و اظهر دهلوي برگزار شد كه قرار بود سيدحعفر شهيدي و اصغر دادبه نيز باشند. در اين نشست مهدي محقق ـ رييس انجمن مفاخر فرهنگي ـ درباره ادبيات تطبيقي فارسي و عربي گفت: اصطلاح ادبيات تطبيقي هر چند تازه است و از غرب به مارسيده؛ ولي در فرهنگ اسلامي سابقهاي طولاني دارد؛ ازجمله در آثار ابوريحان بيروني. سيدمهدي نوريان ـ شاعر و نويسنده ـ نيز درباره پارسي خجندي ـ شاعر قرن ششم ـ مقالهاش را ارايه داد. وي گفت: ادبيات ما با تاريخ كاملا آميخته است و نميتوان آنها را از هم جدا كرد. نوريان افزود: با كمال تاسف، بايد گفت كه امروزه دانشجويان رشته ادبيات به كلي از تاريخ جدا هستند؛ همانگونه كه دانشجويان تاريخ از ادبيات جدايند؛ در حاليكه استادان بزرگي چون بديعالزمان فروزانفر، سعيد نفيسي و عبدالحسين زرينكوب در هر دو زمينه سرآمد بودهاند. وي متذكر شد: در فرهنگ ايراني شعر فارسي بار همه علوم را به دوش كشيده است. ميرجلالالدين كزازي ـ ديگر سخنران ـ نيز درباره مولانا غرقهاي در دو دريا صحبت كرد. وي گفت: اگر كسي بخواهد شناختي شايسته از ايراني بياموزد، بيگمان برترين آبشخور مثنوي است و مثنوي پديده اي است كه تنها همين يكبار در تاريخ ادب رخ داده است. به گزارش ايسنا دكتر ريكاردو زيپولي ـ رييس بخش زبان فارسي دانشگاه ايتاليا ـ سخنران ديگر نشست بود كه درباره آينده ادبيات صحبت كرد. خدايي شريفاف هم درباره نظريه نثر در ادب فارسي و محمد شرف عالم درباره محصول ادبيات فارسي صحبت كردند. انتهاي پيام