دكتر ناصر گيتي، بنيانگذار طب تجربي و فارماكولوژي در كشور، امروز در سن 90 سالگي از تنهايي خود مي‌گويد و اين كه خانه يك استاد بازنشسته دانشگاه چيزي جز كتاب، لوح و جزوه و خاطرات يك عمر تدريس ندارد كه سارق به آنها هم دستبرد زده است.

استاد بازنشسته دانشگاه علوم‌پزشكي تهران زماني كه گروه علمي آموزشي خبرگزاري دانشجويان ايران به ديدار اور مي‌رود، از فراموش شدنش پس از 35 سال تدريس و تحقيق در كشور و ياد نكردن كسي از او، گله‌مند است و در عين حال از تقدير همه ساله كشور فرانسه از وي به عنوان يكي از شخصيت‌هاي علمي كه در اين كشور به تحقيق و تحصيل علم پرداخته است، مي‌گويد.

دكتر گيتي در دوران علمي خود تاليفاتي مشتمل بر 12 كتاب، 17 جلد جزوه درسي در موضوعات مختلف فيزيولوژي،‌ فارماكولوژي نظري و عملي، 31 مقاله علمي پژوهشي داخلي و 19 مقاله علمي بين‌المللي داشته و تاكنون نيز 21 نشان و تقديرنامه علمي از سوي مراكز مختلف علمي تحقيقاتي كشور دريافت كرده و در عين حال تمام كتابها، مدارك و اسناد علمي و ... خود را به سازمان اسناد و مدارك علمي كشور اهدا كرده است.

وي در طي فعاليت علمي خود از 80 موسسه و مركز علمي و دانشگاه‌هاي 31 شهر از 14 كشور اروپاي غربي، امريكاي شمالي و آسيا بازديد و علاوه بر شركت در 21 سمپوزيوم و كنگره پزشكي داخلي با ارايه مقاله، در 21 كنگره بين المللي پزشكي نيز شركت كرده است.

تاسيس انجمن فيزيولوژي و فارماكولوژي ايران، تاسيس اتحاديه انجمن‌هاي علمي ايران، تاسيس موسسه طب تجربي و فارماكولوژي، پايه‌گذاري طب تجربي (نظري و عملي)، نوآوري در فيزيولوژي نظري و پايه‌گذاري فيزيولوژي باليني برخي از فعاليت و دستاوردهاي علمي استاد گيتي است.

نام اين استاد همچنين در مجله‌ men of achievment ( وابسته به موسسه بين‌المللي بيوگرافي كمبريج) كه مجموعه‌اي است با نام هزار دانشمند اول جهان در سال 1977 به چاپ رسيده است.

اين موسسه در سال 2000 نيز نام استاد گيتي را در ميان 2000 دانشمند قرن 21 منتشر كرد.

او در اول شهريور ماه سال 1293 هجري شمسي در تهران متولد و پس از طي تحصيلات ابتدايي و متوسطه در تهران، در سال 1319 از دانشگاه تهران با رتبه اول فارغ التحصيل شد.

استاد گيتي، در سال 1329 گواهينامه فيزيولوژي از دانشكده پزشكي دانشگاه پاريس و گواهينامه دوره كنفرانسهاي BICHAT را از همان دانشگاه دريافت كرد و در سال 1320 به اخذ گواهينامه فيزيولوژي از دانشكده پزشكي كورنل نيويورك، گواهينامه كارآموزي الكتروآنسفالوگرافي از بيمارستان نيويورك (وابسته به دانشكده كورنل) و گواهينامه الكتروفوتوكارديوگرافي از بيمارستان مان سانيا (وابسته به دانشكده كلمبيا) موفق شد.

اين استاد فرزانه تا سال 1333 همزمان با دريافت ديپلم دكتري علوم پزشكي (D.sc.Med.) در رشته فيزيولوژي باليني از دانشگاه پنسيلوانيا، ‌دوره‌هاي مختلف علوم پايه وابسته باليني (فيزيولوژي، فارماكولوژي، بيوشيمي و پاتولوژي)، الكتروكارديوگرافي، الكتروآنسفالوگرافي، فيزيوپاتولوژي دستگاههاي مختلف بدن، تفتيش فيزيولوژيك ريه و تفتيش قلب و عروق را در دانشگاه پنسيلوانيا طي كرد.

دكتر گيتي در ابتداي سال 1317 به سمت كمك آزمايشگاه فيزيولوژي دانشكده پزشكي تهران انتخاب و استخدام شد و در سال 1319 به سمت دستيار افتخاري (نظام جديد آموزشي پروفسور ابرلين) برگزيده شد و در سال 1321 سمت دستيار رسمي و از سال 1323 رياست آزمايشگاه فيزيولوژي را عهده دار بود و سپس به مقام رياست آموزشگاه با حق آموزش و حفظ سمت رياست بخش وابسته ارتقا يافت.

وي در سالهاي 1330 استادي كرسي فيزيولوژي، 1335 استادي كرسي طب تجربي، 1339 استادي توامان كرسي طب تجربي و فارماكولوژي ، 1347 سرپرستي گروه فارماكولوژي دانشكده پزشكي، 1347 مديريت گروه آموزش فيزيولوژي، فارماكولوژي و فيزيك پزشكي و در سال 1351 مديريت گروه آموزشي فارماكولوژي دانشگاه را عهده دار بود و همچنين با داشتن سمت كرسي استادي طب تجربي پنجمين دوره آموزش موارد استعمالي راديوايزوتوپ‌ها را در مركز اتمي سنتو (دانشگاه تهران) با گذراندن امتحان نهايي به پايان رساند.

دكتر ناصر گيتي در مدت 35 سال تدريس در دانشگاه تهران، آموزش دروس فيزيولوژي علمي و نظري دوره دكتري و ليسانس، ماموريت تدريس دوره درس فيزيولوژي عملي در آموزشگاه‌هاي عالي بهداري اصفهان و شيراز، فيزيولوژي و فيزيوپاتولوژي چشم، فيزيولوژي بيماريهاي چشم، فيزيولوژي تخصصي گوش و حلق و بيني، فيزيوپاتولوژي دامپزشكي، اكولوژي شيميايي و .. را بر عهده داشته است.

وي در طي فعاليت علمي خود از 80 موسسه و مركز علمي و دانشگاه‌هاي 31 شهر از 14 كشور اروپاي غربي، امريكاي شمالي و آسيا بازديد و علاوه بر شركت در 21 سمپوزيوم و كنگره پزشكي داخلي با ارايه مقاله، در 21 كنگره بين المللي پزشكي نيز شركت نموده است.

اين استاد پيشكسوت از اعضاي اصلي موسس انجمن فيزيولوژي - فارماكولوژي ايران بوده و از سال 1348 تا 1352 رياست آن را بر عهده داشته است. همچنين در شوراي عالي انجمن حمايت از بيماران مبتلا به ديابت، انجمن بيوشيمي ايران و انجمن نوروفيزيولوژي و الكتروآنسفالوگرافي ايران عضويت داشته است و در سال 1980 داوطلب عضويت آكادمي ملي پزشكي فرانسه شدند.

دكتر گيتي طي دوران علمي خود تاليفاتي مشتمل بر 12 كتاب، 17 جلد پلي‌كپي درسي در موضوعات مختلف فيزيولوژي،‌ فارماكولوژي نظري و عملي، 31 مقاله علمي پژوهشي چاپ شده در مجلات داخلي و 19 مقاله پژوهشي و چند مولفه چاپ شده ديگر در مجلات خارجي مي‌باشد.

وي داراي 14 تقديرنامه به سبب انجام فعاليتهاي آموزشي پژوهشي مختلف هستند، در سال 1341 متعاقبا هفت بار پيشنهاد كتبي، اجراي طرح ساختمان و تاسيس موسسه طب تجربي را عهده دار شد كه سرانجام در سال 1346 موفق به افتتاح آن شد.

دكتر گيتي همچنين به مناسبت تاسيس موسسه طب تجربي به نام جديد “موسسه تحقيقات علوم پزشكي”، تاليف بهترين كتاب علمي سال 1346 با عنوان فارماكولوژي پزشكي، انجام بهترين تحقيق علوم پايه پزشكي دانشگاه تهران در سال 1350 و دريافت نشان درجه اول فرهنگ از وزارت آموزش و پرورش جوايزي را كسب كرده و مورد تقدير قرار گرفته است.

تاسيس انجمن فيزيولوژي و فارماكولوژي ايران، تاسيس اتحاديه انجمن‌هاي علمي ايران، تاسيس موسسه طب تجربي و فارماكولوژي، پايه‌گذاري طب تجربي (نظري و عملي)، نوآوري در فيزيولوژي نظري و پايه‌كذاري فيزيولوژي باليني برخي از فعاليت و دستاوردهاي علمي استاد گيتي است.

دكتر گيتي بازنشستگي خود را يك تراژدي عنوان مي‌كند و مي‌گويد: پس از 35 سال خدمت آموزشي و پژوهشي و دانشگاهي و ... به درخواست شخصي خود و 6 سال زودتر از سن قانوني در اول بهمن ماه سال 1352 بازنشسته شدم.

اين استاد پيشكسوت دانشگاه علوم پزشكي تهران با بيان اينكه در سال 1352 به دليل مشكل با مسئولين وقت دانشگاه تهران بازنشسته شد از يادآوري آن بسيار متاثر بود و مي‌افزايد: بنده به دليل خصومت يكي از شاگردان خود كه با تلاشهاي بنده به مرتبه استادياري رسيده بود و ايجاد اغتشاش در كلاسهاي درس فارماكولوژي در دانشكده‌هاي داروسازي، پزشكي، ‌دندانپزشكي و دامپزشكي و به دنبال آن تعطيلي يك ترم درس فارماكولوژي در اين 4 دانشكده، با استفاده از مرخصي استحقاقي به مدت 5/3 ماه و درخواست شخصي بازنشستگي در اول بهمن ماه سال 52 و در حاليكه هنوز6 سال از سن قانوني باقيمانده بود و در سلامت جسمي و قواي فكري و آرزوهاي بسيار انجام نيافته براي موسسه طب تجربي و انجمن فيزيولوژي فارماكولوژي، در سن 59 سالگي بازنشسته شدم.

دكتر گيتي كه در سال 1374 به عضويت افتخاري فرهنگستان علوم پزشكي جمهوري اسلامي ايران در آمده است، تا كنون تاليفات زيادي همچون تكنيك فيزيولوژي، الكتروآنسفالوگرافي، سكسولوژي، فيزيولوژي كلينيك، تاريخچه و اصول طب تجربي، طب تجربي، فارماكولوژي، فيزيولوژي طبيعي و مرض دستگاه بينايي، ‌فارماكولوژي پزشكي و ... داشته است. البته به گفته خود در صورت ادامه فعاليت در دانشگاه، مطمئنا بر تعداد اين آثار افزوده مي‌شد.

وي همچنين در بخش ديگري از سخنان خود با اشاره به وضعيت آموزش پزشكي كشور، تصريح كرد: وضعيت فعلي پذيرش دانشجوي پزشكي مطلوب نيست، لذا مسئولين بايد با همفكري و برنامه ريزي بهترين راه پذيرش دانشجو را انتخاب كنند.

وي با اشاره به تقسيم دانشگاه سوربن پاريس در سال 1335 به 13 دانشكده و ايجاد 8 دانشكده پزشكي، ‌گفت: در آن سيستم كليه داوطلبان ورود به رشته پزشكي پذيرفته مي‌شوند و پس از آموزش در سال اول مورد گزينش قرار مي‌گيرند و در نهايت افراد مستعد و توانمند براي ادامه دوره پزشكي انتخاب مي‌شوند.

به گفته وي، اين سيستم همزمان در ايران نيز اجرا شد ولي به دليل كمبود عضو هيات علمي توفيق پيدا نكرد.

دكتر گيتي با انتقاد از كمبود متخصص در رشته‌هاي علوم پايه گفت: در آن زمان بنده پيشنهاد كردم تا سه سال اول دوره پزشكي براي كليه پذيرفته شدگان به صورت مشترك برگزار شود و پس از آن دانشجويان تقسيم شوند تا گروهي كه به رشته‌هاي علوم پايه تمايل دارند در آن رشته‌ها ادامه تحصيل دهند.

اين استاد پيشكسوت دانشگاه علوم پزشكي تهران، با بيان اينكه اين پيشنهاد مبناي سيستم فعلي آموزش پزشكي در كشور شد، خاطر نشان كرد: در سيستم فعلي دوره‌هاي phD براي اخذ تخصص برگزار مي‌شود كه تفاوت آن با پيشنهاد بنده، در اين است كه در اين سيستم ابتدا شخص پزشك عمومي شده و بعد از آن تخصص اخذ مي‌كند، ولي در سيستم پيشنهادي بنده، دانشجو در همان 6 سال اول دوره ‌پزشكي، در رشته علوم پايه مورد علاقه خود phD مي گيرد و به عنوان مثال در نهايت يكي دكتر پزشكي مي‌شد و ديگري دكتر بيوشيمي.

دكتر گيتي با بيان اينكه سيستم آموزش عالي كشور بايد متمركز و يكپارچه شود، خاطرنشان كرد: با اين حال رشته‌هاي علوم پزشكي به دليل دارا بودن بيمارستان، ترجيحا بايد زير نظر وزارت بهداشت باشند.

گفت‌و‌گو رو به پايان بود؛ زمانيكه از تعداد فرزندانش مي‌پرسيم، مي‌گويد: هنوز در سن 90 سالگي مجرد است.

با خنده به ديوارهاي پوشيده از عكس‌هاي دسته‌جمعي، مدارك تحصيلي، لوحهاي تقدير و ... اشاره مي‌كند و به طنز مي‌گويد: اگر ازدواج كرده بودم، مطمئنا همسرم اجازه نمي‌داد تا بخش اعظم ديوارهاي منزل را به عكس‌ها، خاطرات، تقديرنامه‌ها و گواهينامه‌هاي دوران علمي خود اختصاص دهم....

گفت‌وگو: گلاره كاويان

انتهاي پيام