عمران صلاحي: اميدوارم كسي به گردآوري تاريخ تملق در ايران بپردازد گاهي تعريف و تمجيدها آن‌قدر زياد است كه مدح به فكاهي تبديل مي‌شود
عمران صلاحي ابراز اميدواري كرد كه روزي محققي به گردآوري تاريخ تملق در ايران بپردازد و پيش‌بيني كرد كتابي چندجلدي نتيجه‌ي اين تحقيق خواهد بود. اين شاعر و طنزپرداز كه در پي مدح‌خواني يكي از شاعران معاصر در جلسه توديع رييس يكي از سازمان‌ها، با خبرنگار بخش ادب خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا) گفت‌وگو مي‌كرد، عنوان كرد: همانطور كه در تاريخ ادبيات ما هجو بوده، مدح هم وجود داشته است؛ منتها گاهي تعريف و تمجيدها آن‌قدر زياد است كه مدح به ضد خودش تبديل مي‌شود و حالت فكاهي و خنده‌دار پيدا مي‌كند. وي در ادامه خاطرنشان كرد: از ابتداي تاريخ ادبيات مداحي و تملق فراوان داشته‌ايم، اما كسي هم مثل شاملو “مدايح بي‌صله“ داشته و مدح كساني را كرده كه فرودست بوده‌اند و اين نقيضه مداحي‌هايي است كه از افراد فرادست جامعه صورت مي‌گيرد. صلاحي با بيان اينكه مدح حافظ از شاه‌شجاع جنبه‌ي دوستانه داشته و مداحي‌هاي زمان قاجار و غزنويان به‌خاطر پست و مقام بوده است، افزود: بعضي مدح‌ها هم به قول آن برنامه‌ي تلويزيوني پاچه‌خواري است كه فقط كمي جنبه‌ي ادبي يافته است. وي در عين حال يادآور شد: البته برخي مدح‌ها هم از روي اعتقاد قلبي است؛ منتها تا انسان هست، عده‌اي مجيز عده‌اي را مي‌گويند و تملق و چاپلوسي هم وجود دارد. او همچنين با بيان اينكه در شعر نو و در قالب‌هاي مدون كمتر مداحي ديده مي‌شود، افزود: بيشتر، از همان ابزار قديم و به‌خصوص از قالب قصيده و بعد هم غزل براي مدح و ستايش ديگران استفاده مي‌كنند. انتهاي پيام