در ميان رشته كوه‌هاي البرز در جنوب منطقه كردكوي و در دو كيلومتري شرق روستاي رادكان، برجي با گنبد مخروطي ديده مي‌شود كه به رادكان مشهور است. اين برج بيش از 35 متر ارتفاع داشته و به استناد كتيبه آجري كه به خط كوفي در زير گنبد آن نوشته شده، مدفن يكي از اسپهبدان خاندان باوند قبرستان به‌نام ابوجعفر محمدبن وندرين باوندي بوده و ساختمان بنا در سال 407 قمري پايان يافته است. به گزارش خبرگزاري دانشجويان ايران، ورودي بنا رو به جنوب است كه در ارتفاع يك متر و پنجاه سانتري‌متري زمين واقع شده، ارتفاع ورودي به دو متر و 10 سانتي‌متر و عرض آن نيز يك متر و 30 ‌سانتي‌متر مي‌باشد، طرح داخلي بنا مدور و داراي نمايي بسيار ساده است. برج رادكان همانند بسياري از اماكن تاريخي ديگر از حفاري‌هاي غير مجاز افراد سودجو بي‌نصيب نبوده، به طوري كه در سال 1335 خورشيدي داخل آن را حفاري كردند و به استخوان‌هاي يك انسان بلندقامت برخوردند. پس از آن و در سال‌هاي بعدي هم حفاري‌هايي انجام شده است. پايه بنا در طول قرون صدمات زيادي ديده كه در سال 1348 خورشيدي توسط انجمن آثار ملي ايران تعمير شد و قسمت مخروط آن نيز به همان سبك قديم مرمت شد. اين برج با شماره 145 در فهرست آثار ملي ايران ثبت شده است. انتهاي پيام