نشست خبري فيلم “مارمولك”، فيلم منتخب مردم در بيست و دومين جشنواره‌ي فيلم فجر، با حضور عوامل اين فيلم در خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا) برگزار شد. كمال تبريزي، كارگردان اين فيلم، سابقه‌ي شكل گيري فيلم “مارمولك” را مربوط به سال 79 دانست و گفت: منوچهر محمدي، طرحي دوصفحه‌اي نوشته بود كه به من ارائه داد اما من گرفتار دو فيلم “فرش باد” و “گاهي به آسمان نگاه كن” شدم درنتيجه اين همكاري متوقف شد. بنابراين وي در اين فاصله با دوستان ديگري صحبت كرد كه اين كار را به سرانجام برساند و حتي آخرين نفري كه بر روي فيلمنامه با پيمان قاسم خاني كار كرد، ابراهيم حاتمي كيا بود. به گزارش خبرنگار هنري ايسنا، وي اظهار داشت: مشغول ساخت مستند “صندلي سبز” مربوط به انتخابات شوراي شهر بودم كه آقاي محمدي گفت ابراهيم حاتمي كيا از اين فيلمنامه منصرف شده است. منوچهر محمدي تهيه كننده مارمولك نيز گفت: ساخت مارمولك همانند “زير نور ماه” فكر من را به خودش مشغول كرده بود و اين طرح دوصفحه‌اي را از همان ايام ساخت “زير نور ماه” نوشته بودم و علت اين فاصله‌اي كه بوجود آمد به خاطر تصميم‌گيري درباره چگونگي حال و هواي فيلم بود. چون جنس موضوع به گونه‌اي است كه ممكن است فردي فكر كند به خاطر جذابيت، فكر در لايه‌هاي سطح باقي بماند. بنابراين اين فرصت فراهم شد كه در رابطه با بعضي اجزاء بيشتر فكر كنم يا در فاصله چندساله بين “زير نور ماه” و ساخت “مارمولك” بيشتر به اين موضوع بپردازيم كه چه كارهايي را نبايد انجام دهيم. وي در پاسخ به اينكه چرا رضا ميركريمي “مارمولك“ را نساخت گفت: در ابتدا يكي از كساني كه در نظر داشتم با توجه به سابقه “زير نور ماه” ، رضا ميركريمي بود. اما او گفت من يك تجربه كرده‌ام و كافي است. البته اين استدلال كه كارگرداني نخواهد خودش را تكرار كند منطقي است. منوچهرمحمدي درباره علت عدم همكاري ابراهيم حاتمي كيا نيز به ايسنا گفت: او نگران بعد طنز فيلم بود كه آيا مي‌تواند آنرا در بياورد؟ چون در كارهاي قبلي وي ما سايه‌هاي كمرنگ طنز را مي‌بينيم اما در درامها و ملودرامهاي اجتماعي كارگردان موفق تري است. در ادامه اين نشست، كمال تبريزي از انتخاب نقش اول فيلم پرويز پرستويي براي فيلم “مارمولك” گفت. وي تأكيد كرد: اولين انتخاب نزديك به يك انخاب كامل و درست، پرويز پرستويي بود و ممكن بود تنها به دليل گرفتاري يا هر دليل ديگري نمي‌تواند با اين پروژه همكاري كند. فيلمنامه نيز بگونه‌اي براي پرويز پرستويي نوشته شده بود و در ذهنم، بعداً از او، رضا كيانيان بود. كارگردان “شيدا” در ادامه تصريح كرد: فكر مي‌كنم، تعداد بازيگراني كه بتوانند در سينماي ايران چنين نقش‌هايي را بازي كنند متأسفانه زياد نيست و كارگردان خيلي نمي‌تواند گزينش كند بنابراين پرويز پرستويي بگونه‌اي به اين فيلمنامه سنجاق شده بود. كمال تبريزي ضمن اشاره به انتخاب ديگر بازيگران “مارمولك” گفت: كار انتخاب بازيگران را حبيب رضايي انجام دادند و قبل از اينكه به انتخابات قطعي برسيم تأكيد داشتم غير از نقش اصلي، بقيه بازيگران تا جاييكه امكان داشته باشد چهره‌هاي شناخته شده نباشند. چون مي‌خواستم به رئاليسم و واقعيت فيلمنامه نزديك شويم. وي در ادامه تصريح كرد: اين اتفاقات باعث مي‌شود مخاطب را به لايه‌هاي دروني موضوع كه تا حدود زيادي پوشيده مانده نزديك كنيم. مثلا در مارمولك كسي متوجه يك اتفاق نشده كه تمام جزئياتي كه در صحنه مي‌بينيم به صورت كل واحد وجود ندارد مثلاً يك پلان در خارج از تهران و يك صحنه در شهرستان فيلمبرداري شده اما بگونه‌اي در كنار هم قرار گرفتند كه واقعيت‌پذير شده و تماشاگر احساس مي‌كند همه صحنه‌ها در يك محل اتفاق افتاده است. در ادامه، كارگردان مارمولك در پاسخ به سؤال مبني بر اتفاق اوليه فيلمنامه و بستري شدن رضا در بيمارستان كنار آن فرد روحاني كه باعث رقم زدن اتفاقات ديگر فيلم مي‌شود به ايسنا گفت: يكي از تعاريفي كه در مورد سينما مصداق دارد سعي اهالي سينما مبني بر اين است كه اجزاء صحنه كاملاً واقعي باشد اما براي پيشبرد قصه قطعاً گزينش‌هايي را انجام مي‌دهيم، بنابراين در كوتاهترين زمان ممكن، فيلم بايد قراردادهايش را با تماشگر ببند. براي او مشخص كند كه ما از چه قراردادهايي براي پيشرفت قصه استفاده مي‌كنيم. بنابراين اگر علامت سؤالي هم براي مخاطب بوجود مي‌آيد در ارتباط با آن قرارداد و پيشبرد قصه است. وي در ادامه افزود: اگر بخواهيم فيلم را جدا كنيم و به زندگي واقعي بپردازيم ممكن است اين اتفاق نيفتد. اما بايد در نظر بگيريم وقتي در سالن سينما قرار مي‌گيريم از دنياي واقعي يك مقدار فاصله مي‌گيريم بنابراين احساس مي‌كنم دنياي فيلم مارمولك براي پذيرش، قصه‌ي قابل پذيرشي است. منوچهر محمدي نيز در پاسخ به اينكه آيا بر روي فيلمنامه، نظارت‌هايي خاص از سوي سازمانها و نهادها بود گفت: مثل همه پروژه‌ها، مشورتهايي را با اهالي سينما و عده‌اي از دوستان كه احساس كرديم نظرشان مي‌تواند در اين زمينه مورد توجه باشد داشتيم، اما به شكل رسمي نظارت يا اعمال سليقه‌اي نبود، چون فكر مي‌كنم شكل فيلمنامه بر خلاف عقيده‌ي بعضي افراد، جسارت آميز نيست و اتفاقاً فيلم محافظه‌كاري است. وي در ادامه افزود: البته منظورم، مترادف‌هاي سياسي اين اصطلاحات نيست بلكه بيشتر اين موضوع را در نظر مي‌گيريم كه عاقلانه وارد بحثي شديم كه طبيعتاً اگر كسي بي‌اطلاع و بدون بررسي كافي وارد شود دچار مشكل مي‌گردد. ادامه دارد...