دانشمندان مي‌گويند كه فضاپيماي وويجر 1 كه 26 سال پيش به فضا پرتاب شد اكنون در لبه‌ي منظومه‌ي شمسي قرار گرفته است. به گزارش ايسنا، در اين منطقه از فضا كه به شوك نهايي معروف است، از سرعت ذرات خورشيدي كاسته مي‌شود و اين ذرات با مواد اتمي اعماق فضا تصادم مي‌كنند. سازمان فضانوردي آمريكا، ناسا، مي‌گويد كه وويجر 1 هم اكنون حدود 13.5 ميليارد كيلومتر از مركز منظومه‌ي شمسي، خورشيد، فاصله دارد و تا 40 هزار سال ديگر وارد هيچ منظومه اي نخواهد شد. اين فضاپيما حامل عبارت سلام به 55 زبان مختلف و مواد صوتي- تصويري از زندگي در زمين است. وراي ناحيه متغير شوك نهايي، منطقه هليپاز (heliopause) قرار دارد كه آغاز ورود به اعماق فضا است. با اين حال هنوز اين مساله كه وويجر 1 به منطقه شوك نهايي پا گذاشته يا در آستانه آن است، روشن نيست. ادوارد استون، يكي از دانشمندان هدايت كننده‌ي پروژه‌ي وويجر، مستقر در موسسه‌ي فناوري كاليفرنيا، گفت: خيلي هيجان انگيز است. وويجر در آستانه‌ي كشف آخرين كرانه‌هاي منظومه ماست. اين ناحيه كاملا تازه است كه مصنوعات بشر هرگز در آن نبوده‌اند. زماني كه وويجر 1 در سال 1977 به فضا پرتاب شد قرار بود تنها پنج سال عمر كند با اين حال داده هاي آن هنوز به زمين مي رسد. داده‌هاي اين فضاپيما شامل عكس‌هاي خارق العاده از كرات منظومه شمسي بوده است. نشريه‌ي نيچر در آخرين شماره‌ي خود استدلال هاي ضد و نقيضي را درباره ميزان پيشرفت اين فضاپيما منعكس كرده است و در سرمقاله خود اذعان مي كند كه هيچ كس از محل دقيق وويجر1 خبر ندارد. آنچه مسلم است اين كه اين فضاپيماي بدون سرنشين در فاصله 13.5 ميليارد كيلومتري از خورشيد (يعني 90 برابر فاصله زمين تا خورشيد) هنوز فعال است. به گفته‌ي استون فضاپيما آن قدر نيروي الكتريكي دارد كه اگر هيچ كدام از تجهيزات آن از كار نيافتد، مي‌تواند تا سال 2020 به تماس خود با زمين ادامه دهد. انتظار مي رود كه وويجر 1 حتي پس از پايان عمر زمين (احتمالا در اثر انفجار خورشيد) نيز به سفر خود ادامه دهد. انتهاي پيام