نام دو رودخانه مياندوآب، از نام پسران چنگيز نشات گرفته است دشت مياندوآب محل سكونت مادها بوده است
دشت مياندوآب، محل سكونت اقواني نظير مادها، ماناها، اورارتوها ، كردها، سلجوقيان و مغول‌ها بوده كه قريه حسن‌آباد آن پايتخت تابستاني هلاكوخان مغول بوده است. به گزارش بخش ميراث فرهنگي ايسنا (خبرگزاري دانشجويان ايران)، مياندوآب و دهات اطراف آن در زمان شاهان قاجار و زماني كه فتحعلي‌شاه و عباس ميرزا در تبريز وليعهد بوده‌اند، به شاهزادگان بخشيده شده است كه به‌دليل اين بخشايش، نام قديم مياندوآب، مرحمت‌آباد بوده است. همچنين دو رودخانه سيمينه‌رود و زرينه‌رود، به افتخار پسران چنگيز توسط هلاكوخان مغول، جغتو و تاتائو نامگذاري شده بود. اين شهرستان در طول تاريخ قبل از پيروزي انقلاب، همواره مورد حمله بوده كه حملات خالوقربان و شجاع‌الدوله از آن جمله‌اند. مياندوآب به دليل قرار داشتن در مسير ارتباطي آذربايجان غربي، شرقي و كردستان، يكي از نقاط استراتژيك و حساس نظامي بوده است. پل تاريخي بر روي سيمينه‌رود، پل قلعه هلاكو واقع در روستاي حسين‌آباد، قلعه حفاري صخره معروف به چهل‌تپه در روستاي اسلام‌تپه، مسجد تاق و پل پنج‌پله، ازجمله آثار تاريخي و باستاني مياندوآب است. اين شهرستان به‌دليل دارا بودن دشت‌هاي وسيعي كه با آب رودخانه‌هاي زرينه‌رود و سيمينه‌رود آبياري مي‌شود، پتانسيل بالاي كشاورزي را در خود نهفته است. از افتخارات اين شهرستان بعد از پيروزي انقلاب اسلامي، مهدي باكري ـ سردار شهيد جبهه‌هاي جنگ ـ است. انتهاي پيام