در ادامه نشست خبري فيلم ”بماني” كه در خبرگزاري دانشجويان ايران(ايسنا) برگزار شد،در خصوص نحوه اكران فيلم صحبت شد كه تهمينه ميلاني گفت: اگر اجازه بدهند، اين فيلم فروش بسيار خوبي خواهد كرد و براي مردم هم بسيار مثبت است كه بدانند چه اتفاقي در يك گوشه‌اي از اين كشور مي‌افتد، به ويژه مسايل زنان كه براي من حرفي اصلي است و شايد انگيزه اصلي كه با آقاي مهرجويي همكاري كرديم همين مساله‌ بود كه اين موضوع راجع به زنان يك گوشه‌اي از ايران است. داريوش مهرجويي در پاسخ به اين سوال كه واكنش تماشاچي را وقتي بيشتر براي سرگرمي به سالن سينما مراجعه مي‌كند، چه ميبيند گفت: تمام فيلم ها همين طور است ، مثل رمان، تئاتر و هر چيز ديگر، بالاخره يك عده هستند كه انس گرفته‌اند به فيلم هاي تلويزيوني ، به سريال‌ها و از سينما هم همان انتظار دارند و از فيلم‌هاي تجاري هم استقبال مي‌كنند ولي اين بدان معنا نيست كه همه تماشاگران اين گونه هستند. براي اينكه من فكر مي‌كنم فيلم‌هاي ما با توجه به رشد، آگاهي و شعور و فرهنگ ما بعد از انقلاب به وجود آمد و خيلي افراد هستند كه تجربه سينما رفتن فقط برايشان اين مهم است نه اينكه بروند بخندند و سرگرم شوند، بنابراين دوست دارند تجربه‌ي فرهنگي و هنري داشته باشند. وي در ادامه افزود: اگر نيمي از تعداد دانشجويان ما كه در سراسر كشور درس مي‌خوانند، فيلم من را ببينند اين كافي هست، در واقع گرفتاري بزرگ ما اين است كه ما تماشاچي خودمان رابه علت اين شرايط كمبودسالن سينما از دست داديم . به اين دليل تماشاگران ما پراكنده شدند و‌آن طور جذب نمي‌شوند. داريوش مهرجويي در پاسخ به اين سوال كه شما درخشش يك فيلم را در جذب كدام نوع مخاطب مي‌دانيد، گفت: كارشناس شناخت مخاطب نيستم و مي‌دانم بستگي به روانشناسي، عواطف و شخصيت مختلف است كه يك جامعه‌شناس و شخصي كه متخصص مي‌تواند جواب درست‌تري بدهد. وي در ادامه افزود: به نظر من تعداد زياد مخاطب دليل براي خوب بودن يك فيلم نيست چون بسياري از افراد هستند كه مي‌خواهند به سينما بروند علاقمند كه وقتي از سالن بيرون مي‌ايد يك چيزي به وي اضافه شده باشد. تهمينه ميلاني گفت: من فكر مي‌كنم واقعا فيلم ”بماني” دردناك است و با اينكه جزء كساني بودم كه سرمايه‌گذاري كردم و مي‌دانستم اين فيلم است ولي يك سر صحنه گريه ميكردم.ولي اين دردناكي مي‌تواند حسن فيلم باشد كه يك فيلم ما را آزار بدهد و به گريه بياندازد. به گزارش ايسنا، مهرجويي در پاسخ به اينكه با توجه به اين مسئله كه درصدي حدود 40 درصد از اين خودسوزي‌ها هم به مردان مربوط ميشود چرا فيلم فقط راجع به خودسوزي در زنان است گفت: بيشتر آمار، در آن زمان مربوط به زنان بود و بيشتر مشكل ما، زنان هستند تا مردان، مردها بيشتر بيكاري و دلايل خيلي ساده‌اي دارند. مثلا ايلام سرزمين آبادي است ولي هيچ اشتغالي ايجاد نكرده و همه جوانان آنجا بيكار هستند و اين واخوردگي را سر زن و بچه‌ پياده مي‌كنند كه نمونه‌اي از نتايج آن خودسوزي دختران است. تهمينه ميلاني نيز گفت: من شخصا مايلم در رابطه با خانم‌ها فيلم بسازم چون مردها به قدر كافي راجع به خودشان فيلم مي‌سازند و بخشي از فيلمسازان (سينما و تلويزيون ) مرد ما به شدت ، تخريبي عليه زن فيلم مي‌سازنند در نتيجه كار كساني كه در رابطه با زنان فيلم مي‌سازند، سخت‌تر مي‌شود. داريوش مهرجويي در پاسخ به اينكه چرا ”ايلام” را انتخاب كرديد چون خوزستان هم از آمار خودسوزي برخوردار است، گفت : ايلام از بابت اينكه يك سرزمين ناشناخته مانده است و هيچ كس نمي‌داند، ايلام كجا است بنابراين خود اين حركت،‌باعث مي‌شود مردم با اين سرزمين و اين مردم رنج كشيده آشناشوند و اين‌ها دلايلي بودكه باعث شد بروم آنجا فيلم بسازم در حالي كه خوزستان سرزمين آبادتر و خيلي آشنايي بود. محمد نيك‌بين نيز اظهار داشت : ايلام منطقه‌اي بسيار معروف است و مساله‌اي كه ما در آنجا خيلي حس مي‌كرديم اين بود كه از هر جواني مي‌پرسيديم، شما چه كار مي‌كنيد، مي‌گفت: “علافي” يعني بعد از يك مدتي فكر مي‌كرديم، علافي اصلا يك شغلي در آنجا است!، مساله مواد مخدر نيز الآن آنجا خيلي رايج شده در نتيجه نياز به توجه دارد و اميدوارم مسئولين فيلم را بينند و متوجه شوند. داريوش مهرجويي و ساير عوامل فيلم، در پايان، از رييس جمهور و مسوولين بلندپايه كشور و نمايندگان مجلس شوراي اسلامي خواستند ”بماني” را ببينند. انتهاي پيام