همزمان با “ششمين جشن بزرگ خانه‌ي سينما”،سرويس سينمايي خبرگزاري دانشجويان ايران(ايسنا)،تاثيرات اين جشن بر كليت سينماي ايران و نحوه‌ي داوري و انتخاب آثار ارايه شده را با چند تن از دست اندركاران سينماي كشور و داوران بخش‌هاي مختلف، به بحث و بررسي گذاشت. “پوران درخشنده” - داور بخش كارگرداني ششمين جشن خانه‌ي سينما معتقد است: بهتر است يك جشنواره تحت عنوان جشن خانه‌ي سينماي ايران داشته باشيم ،يعني دو جشن، يك بار در سال برگزار شود، كه ارزش و اعتبار خود را حفظ كند. وي به داوري خانه‌ي سينما اشاره كرد و گفت: صنوف مختلف حضور داشتند و تلاش بر اين بود كه يك مقدار صنفي‌تر و تخصصي‌تر نگاه شود و به همين دليل در هر رشته 11 داور حضور داشتند كه مي‌تواند نظرات متفاوت، يك جمع‌بندي خوبي را در نهايت به دست آورد، اما نكته منفي كه در اين خصوص مي‌توان به آن اشاره كرد اين است كه برخي داوران خودشان نيز فيلم دارند. “جهانگير كوثري” - تهيه‌كننده - گفت: اينكه جشن خانه سينما، يك جشن صنفي است و اهالي سينما آن را برگزار مي‌كند به نظر من نكته با ارزشي است. وي به يكي از اشكالات عمده‌ي شيوه‌ي برگزاري جشن خانه سينما اشاره كرد و گفت: از هر صنف، بايد 10 تا 11 نفر بيايند و شركت كنند اما اكثرا حضور پيدا نمي‌كنند و تقريبا ناقص عمل مي‌كنند، با اين حساب يك مقدار تصويه حسابهاي شخصي در اين گزينش‌ها و داوري‌ها انجام مي‌شود و اين قضيه متاسفانه هر ساله تكرار مي‌شود، در حاليكه يك بخش صنفي اهالي سينما آن را برگزار مي‌كنند و بايد از لحاظ كيفي به آن اهميت بيشتري بدهند. جهانگير كوثري اظهار داشت: اميدوارم خانه‌ي سينما وجود داشته باشد و مركز ثقل تمام صنوف سينمايي كشور و يك مكان غيردولتي براي سينماي ملي ايران باشد و يك روز خانه سينما تصميمات كلي را راجع به توليد و ساخت و پخش سينماي ايران بگيرد. “ميترا كارآگاه” - رييس هيات داوران بخش تدوين - اظهار داشت:تدوين فيلم‌ها، خيلي، جدا از كيفيت شرايط فيلم‌ها نيست و در هيات داوري سعي بر اين بود كه به فيلم‌هايي كه تدوين توانسته بود به ارتقا كيفي‌شان كمك موثري بكنند توجه خاصي شود اما امسال در جشنواره، چنين فيلمي تقريبا وجود نداشت. رييس هيات داوران بخش تدوين جشن خانه سينما در پايان خاطر نشان كرد: سينماي ما هر سال از نظر كيفيت پايين‌تر مي‌رود و فيلم‌هاي امسال به لحاظ تدوين، منهاي چند فيلم انگشت شمار، كيفيت بسيار پايين و نازلي داشتند. “محمود سماك‌باشي” - داور بخش صدابرداران نيز گفت: چون دو سال گذشته هم جز هيات داوران بودم، بعضي فيلم‌ها مرا وادار كرد كه دو بار ببينم و چند بار هم در اكران عمومي ديدم، اما امسال مي‌توانم بگويم چنين فيلمي - به عنوان تماشاچي عادي - نداشتيم. وي در ادامه گفت: فيلم‌هاي امسال، صادق و راستگو نبودند . چون سينما خودش يك دروغ است بايد تكنيكي در آن به كار رود كه آن مجازي بودن را از تماشاچي بگيرد و سينما را باور كند . چرا هم اكنون كه صد سال از عمر سينما مي‌گذرد، تماشاچي در تمام دنيا فيلم را مي‌رود مي‌بيند، چون فيلمساز تمام سعي خود را انجام مي‌دهد تا جاييكه مي‌تواند به تماشاچي بقبولاند كه اين واقعيت است حال در اين شرايطي كه خود سينما دروغ است، ما بياييم فيلم‌هايي بسازيم كه محتويات و ساختار آنها راستگو نيست و متاسفانه برخي سينماگران و متوليان از اين از فرصت استفاده كردند و فيلم‌هايي اين چنين را به خارج از كشور بردند و مورد استقبال آن طرف آب‌ها قرار گرفت و خيلي از مسئولين درباره افتخار اين سينما صحبت كردند. وي درباره نحوه صداگذاري فيلم‌هاي ارائه شده در جشن خانه سينما گفت: اين دو بخش دارد، يك بخش اينكه تنها نگاه خود را معطوف بكنيم به سينما و بضاعت فني سينماي ايران و بخش ديگر اينكه در آن طرف آب چه اتفاقي بر روي صداي فيلم دارد مي‌افتد. سماك باشي تصريح كرد: صداگذاري و ميكس خوب بود و بدي مجموع كاري كه عوامل صوتي كار بر روي هر فيلم انجام داده بودند خيلي كمتر از پخش اين صدا در سالن و آن چيزي كه تماشاچي مي‌شنود، بود. وي افزود: من شخصا معتقدم در دنيا، آن داوري كه كمترين ايراد را دارد،اسكار است، چون 2000 تا 3000 كارشناس بعد از ديدن فيلم با تماشاچي در سالن در طول يك سال فيلم‌ها را مي‌بينند و نظرات خود را از طريق فرمها اعلام مي‌كنند.هر چه تعداد داورها بيشتر شود، شايد داوري‌ها يك مقدار بي‌ايرادتر شود و بتوانيم جشن خانه سينما و جشنواره فيلم فجر را يك جشن كنيم و اين يك جشن را خوب برگزار نماييم. “سيد غلامرضا موسوي” - داور بخش تهيه‌كنندگان گفت: طي سالهاي پس از انقلاب، هميشه جماعتي - خوب يا بد - خودشان را قيم بخش خصوصي سينما مي‌ديدند و مي‌بينند، يعني براي رضاي خدا به جاي اهالي سينما تصميم مي‌گرفتند و مي‌گيرند! به همين جهت نيز بخش خصوصي به خاطر اين دايه‌هاي عزيز مهربانتر از مادر، كمتر فرصت يافته كه خودش براي خود تصميم بگيرد. داور منتخب اتحاديه‌ تهيه‌كنندگان در ادامه گفت: بنابراين جشن سينماي ايران، جشن مردمي است كه عليرغم كمبودهايي كه دارد و طبعي نيز هست، از اهميت ويژه‌اي برخوردار است، اين جشن هنوز سالهاي طفوليت را تجربه مي‌كند، پس بديهي هم هست كه نقص‌هايي داشته باشد. اما بايد اين كاستي‌ها را به استقلال و حسن‌هاي فراوانش بخشيد. “ناصر شفق” - داوربخش تهيه‌كنندگان - گفت: اعتقاد شخصي من اين است كه بايد جشنواره‌ي خانه سينما با جشنواره‌ي فيلم فجر يكي شود و همزمان با هم برگزار شوند، ولي جشنواره فجر به صورت جشنواره بين‌المللي و جشن خانه‌ي سينما به عنوان مسابقه سينماي ايران باشد. وي معتقد است: وقتي فيلم‌ها در جشنواره فجر مورد نقد داوري منتقدين و سينماداران قرار مي‌گيرند در واقع برنامه‌ريزي سال آينده‌ي محصولات سينمايي براساس جشنواره فجر انجام مي‌شود و در اين ميان بازندگان واقعي، صاحبان فيلم هستند كه در نتيجه، رونق سينما از بين مي‌رود. “عليرضا رييسيان” - رييس كانون كارگردانان خانه‌ي سينما معتقد است: داوري خانه‌ي سينما بايد به شكل معقول‌تري نزديك شود، اينگونه داوري، اساسا پسنديده اصحاب سينما و دوستان دست‌اندركار نيست، به اين صورت كه يك تعدادي از افراد با هم در يك فضاي محدود بنشينند و تعداد زيادي فيلم را طي چند روز فشرده ببينند. وي در ادامه گفت: نظرمن اين است كه جشن خانه سينما صرفا محدود به فيلمهايي كه در طي يكسال اكران مي‌شوند، شود، به نحوي كه تعدادي داور معين كه واقعا در تخصص و بي‌طرفي آنها هيچ شكي نباشد، بتوانند در هر موقعيتي كه مي‌پسندند ، فيلمهاي اكران در طول سال را ببينند و بعد هم آراي آنها به صورت كاملا محرمانه به دبيرخانه جشنواره برسد، يعني اين جشن در طي يكسال مي‌تواند به يك دبيرخانه فعال برسد و اين آرا را جمع آوري كند و در مراحل بهتري ارزيابي و اعمال نظر كند. وي به ايرادات جشن خانه سينما اشاره كرد و گفت: يك مخلوطي از جشنواره فجر و موضوعي است چون در آن از فيلم‌هاي اكران نشده تا فيلم‌هايي كه به نمايش درآمدند وجوددارد، در نتيجه در جشن خانه سينما فيلمهاي مختلفي شركت مي‌كنند كه اين خيلي روش مناسبي نيست. عليرضا رييسيان درباره‌ي نحوه داوري جشن خانه سينما گفت: اين موضوع به نداشتن مدل و الگو بر مي‌گردد و در نتيجه هر سال ما شاهد هستيم جشن خانه سينما يك جور برگذار مي‌شود چون الگوي آن كاملا مشخص نيست، به هر حال براي سال آينده از الان مي‌توانند اقدام كنند، چون بر طبق قانون جشنواره فجر، فيلمها نبايد به نمايش درآمده باشند اما جشن خانه سينما مي‌تواند معكوس اين قانون عمل كند، حتي در اين صورت ارزيابي مردم نيز مي‌تواند موثر باشد اينكه بفهميم هر فيلمي با مخاطب خودش چگونه ارتباط برقرار مي‌كند و آن موقع جايگاه فيلم فرهنگي، هنري پرمخاطب مشخص مي‌شود. “فرهاد توحيدي” - عضو هيات داوران بخش فيلمنامه - گفت:نتيجه‌اي كه از بررسي فيلمنامه‌ها حاصل شده، متاسفانه باز به سمت فيلم‌نامه‌هايي است كه پيش از اين هم اهميت داشتند و نظرها به سمت‌شان بود مگر يكي دو عنوان جديد كه با بررسي و داوري مجدد به اين تركيب اضافه شده‌اند. توحيدي درباره كيفيت كلي آثار بررسي شده افزود: فاصله بسيار زيادي بين ده، دوازده فيلمنامه شاخص‌تر با بقيه اثار وجود دارد، آثار بررسي شده عمدتا داراي مشكل هستند چه به لحاظ ساخت و چه به لحاظ فيلمنامه و به اين علت ما كار خيلي سختي براي انتخاب فيلمنامه‌هاي برتر نداشته‌ايم. “مازيار شيخ محبوبي” - داور بخش صدابرداري نيز معتقد است: تمامي فيلم‌ها با شرايط يكسان براي همه داوران پخش مي‌شود و بهانه‌اي نيست كه فلان فيلم در يك سالن ديگر بهتر يا بدتر اكران شده چون از يك سالن و يك پرده و آپارات فيلم‌ها نمايش داده مي‌شوند البته ما امسال در هنگام نمايش سه فيلم از مسوولين برگزاري خواهش كرديم كه فيلمهاي را به صورت اخص چون از لحاظ فني صدا به صورت دالبي هستند در سالن ديگري نمايش دهند. وي افزود: تنها ايرادي كه من مي‌توانم نسبت به اين جشن داشته باشم اين است كه فيلم‌ها گزيده شده نبودند يعني از بين 50 فيلمي كه براي مان نشان دادند، فيلم‌هايي وجود داشتند كه اساسا صلاحيت نشان دادن را نداشتند و بهتر است براي سال‌هاي آينده،فيلم‌هاي گزيده شده‌تري را نشان بدهند و هر فيلمي را در جدول نمايش نگنجانند. مازيار شيخ محبوبي گفت: اميدوارم در روز ملي سينما، مسوولين به فكر بيفتند كه يك تحرك و فعاليتي به سينماي مرده‌ي ما بدهند، چون توليد فيلم كم شده است و بخش اعظمي از دست اندركاران سينما بيكار هستند و اميدوارم در اين روز ما به فكر صنعتي شدن سينما باشيم. “اصغر هاشمي” - داور بخش كارگرداني اظهار داشت: تفاوت اوليه‌ي جشن خانه‌ي سينما با جشنواره‌ي فيلم فجر در اين است كه داوري‌هاي جشنواره فجر، انتخاب يا انتصابي از طرف وزارت ارشاد هستند؛ چون جشنواره‌ي فيلم فجر به نوعي مطرح كننده يا دنباله‌ سياست‌هاي دولتي، حكومتي است و آن آزادي و تخصصي بودني كه در خانه سينما داوري‌ها به آن مي‌پردازند را ندارد؛ 5 تا 7 داور در جشن‌واره فجر هستند كه براي تمام رشته‌ها، تصميم مي‌گيرند، در صورتي‌كه در داوري خانه سينما اين‌گونه نيست. اين تفاوت‌ها و اين‌كه داوران خانه سينما، تخصصي رشته خودشان را كانديد مي‌كنند و از بين اين‌ها يكي را به عنوان به‌ترين انتخاب مي‌كنند، مي‌تواند از ويژه‌گي‌هاي مثبت جشن خانه سينما باشد. اصغر هاشمي در ادامه گفت: يك مساله هميشه جشن‌اره فيلم فجر و جشن خانه‌ي سينما را به هم نزديك كرده و آن انتخاب‌هايي است كه به عنوان كانديدا در هر داوري صورت مي‌گيرد؛ ما شاهد هستيم كه نزديكي بين هر دو نوع انتخاب وجود دارد. اين نزديكي به اين انتخاب‌ها نشان مي‌دهد، آدم‌هايي كه در جشنواره فيلم فجر به عنوان داور انتخاب شدند، نگرششان با داوران جشن خانه‌ي سينما نزديك است. اصغر هاشمي به روز ملي سينما اشاره كرد و گفت: هر كدام از جشن‌هاي مخصوص روز ملي سينما، مي‌تواند اين نكته را يادآوري كند كه سينما هنوز هست و تلاش كنيم براي اين‌كه بقاء خودش را حفظ كند؛ نبايد منتظر بمانيم كه يك نفر بيايد و براي سينما كاري بكند؛ اين خيلي آرماني است. سينما را اگر حقي هست، خود سينماگرها بايد بگيرند. “بابك برزويه” - رييس هيات داوران بخش عكس - خاطرنشان كرد:ما صنف مستقلي هستيم و انتخاب داوران به عضويت آنها درانجمن عكاسان سينماي ايران منوط نبوده است و كساني انتخاب شده‌اند كه امسال در جشن خانه سينما فيلم ندارند و شناخت كافي نسبت به قضيه و مقوله داوري عكس داشته باشند. برزويه اضافه كرد:‌ يك چند نفر را هم از پيشكسوتان اين رشته انتخاب كرده‌ايم. مثل ملاقلي‌پور كه از عكاسي جنگ به فيلمبرداري و كارگرداني سينما رسيده‌اند. برزويه درباره‌ي حضور ايدين آغداشلو در تركيب داوري عكس خانه سينما نيز گفت: آغداشلو نقاش است منتها به لحاظ كمپوزيسيون و رنگ شناخت كاملي دارد. “كيومرث پوراحمد” - كارگردان - كه داور بيستمين جشنواره بين‌المللي فيلم فجر نيز بود نيز در گفت‌وگو با ايسنا اظهار داشت:در داوري جشن خانه سينما، مشكلاتي از ابتداي تاسيس وجود داشته و هر سال سعي شده كه اين مشكلات برطرف بشود ولي دوباره مشكلات ديگري بوجود آمده و اين به هر حال بايد يك جايي رفع بشود و به يك شكل شايسته‌اي برسد. وي ، درخصوص شاخصه‌هاي كلي كه بايد در جشن خانه سينما در نظر بگيرند، گفت: هر سال جزو داوران بودم و استثنا امسال نيستم ولي سعي كرديم كه در كانون كارگردانان به سينماي بدنه‌اي كه بيشتر با مخاطب ارتباط دارد، با حفظ معيارهاي فرهنگي و هنري نه به هر قيمتي براي جذب مخاطب بها بدهيم ، تا نحوه‌ي داوريها به صنفي بودن نزديك شود. انتهاي پيام