شايد هيچ كس در حدود سال 1320 نمي‌دانست شريان اصلي فوتبال ايران در حال شكل گرفتن است و به عنوان نطقه‌ي اوليه‌ي باشگاههاي كشور و با حضور مرحوم عراقي‌ها، آزادي‌ها، فاخري‌ها، شكيبي‌ها و مرحوم انصاري زيربناي باشگاه شاهين به وسيله دكتر اكرامي پايه‌ريزي خواهد شد. باشگاهي كه با شعار اول اخلاق، دوم علم و سوم ورزش با بزرگاني مانند حسن حبيبي، حميد شيرزادگان، ناصر ابراهيمي و كيوان فولادي به كار خود ادامه ‌داد. در اين ميان همايون بهزادي، فوتباليستي كه به مدت 12 سال همواره جزء محبوب‌ترين ورزشكاران سال ايران در ميادين ورزشي حضور داشت، در بين سال‌هاي (1331 ـ 1330) در تيم خردسالان باشگاه شاهين ظهور كرد و با همه نام آوران اين تيم پله‌هاي ترقي را يكي پس از ديگري طي كرد تا به تيم دسته‌ي يك باشگاه شاهين رسيد. وي از كنكور بسيار سختي كه دكتر اكرامي براي بازيكنان در نظر مي‌گرفت، گذشته بود كه در پي آن به تيم ملي نيز راه پيدا كرد، طي 15 سال حضور خود در تيم ملي همان طور كه ساليان دراز با تيم شاهين به قهرماني‌هاي متوالي دست يافت، در تيم ملي نيز با قرار گرفتن در پست‌هاي بك راست، وسط ، چپ و فوروارد گلهاي بسياري را براي كشورمان به ثمر رساند. همايون بهزادي تا سال 1347 با دوستاني مانند كلاني، كاشاني، شاهرخي، معيني و وطن‌خواه ... در تيم شاهين باقي‌ماند كه متأسفانه در اين سال باشگاه شاهين از سوي دستگاه وقت ورزش كشور به دلايل مختلف تعطيل ‌شد. در همين راستا وي مجبور ‌شد تا به همراه ديگر ياران تيم شاهين به جايي وصل شوند كه سازمان ورزش آن زمان آنها را قبول كند. به راستي شاگرداني كه در مكتب دكتر اكرامي پرورش يافتند فرصت را غنيمت شمردند و با همان نفرات باشگاه شاهين تيم پرسپوليس را خلق كردند. اما هيچ‌گاه حرف‌هاي دكتر اكرامي از اذهان آنان فراموش نمي‌شد كه روزگاري به آنان مي‌گفت: «يك ورزشكار، هنگامي به معناي واقعي كلمه ورزشكار است كه به شرف و ناموس مردم احترام بگذارد. يك ورزشكار همواره طرف محبوبيت مردم قرار مي‌گيرد؛ پس بايد آنچنان به رفتار خود آگاه باشد كه براي مردم مانند پليسي كه لباس ورزشي‌ بر تن دارند جلوه كند!» شاگردان با وفاي دكتر اكرامي كه همواره در برابر وي سر تعظيم فرو مي‌آوردند بعداز گذشت ساليان دراز از عمر ورزشي خود در روزگاري كه گرد پيري بر وجودشان نشسته است، خدا را شكر مي‌كنند كه گذشته تاريكي را با خود در دنياي ماشينسيم امروزي به سوغات نياورده‌اند! روي سخن ما با يار هميشه محبوب تيم شاهين است كه مانند ديگر نام آوران ورزش كشور در صحنه باقي ماند و با از خود گذشتگي كه در زندگي شخصي‌اش داشت، با ديگر دوستانش در مدت يك سال حضور خود در باشگاه پيكان توانستند قهرمان باشگاههاي ايران شوند. حضور آنان در باشگاه پيكان نيز قطعا به دليل بروز پاره‌اي اختلافات در ميان مسوولان باشگاه پرسپوليس صورت گرفت. بعداز اين مدت بهزادي به همراه ديگر بازيكنان سابق شاهين دوباره به تيم پرسپوليس بازگشتند تا در نهايت همانطور كه شاهين آنها را ساخت و به جامعه تحويل داد آنان نيز تيم پرسپوليس را احيا كردند! بهزادي در سال (1347) به اتفاق ديگر دوستان در مسابقات آسيايي تهران نه تنها به پيروزي بسيار شيرين و دل چسپي در برابر تيم اسرائيل دست يافتند بلكه در آن سال قهرمان مسابقات آسيايي شدند و از طرفي قهرماني خود را در آسيا تا 16 سال پياپي همراه با تيم ملي ادامه دادند. او در سالي كه تيم ملي ايران به المپيك مونيخ 1970 اعزام شد، از زندگي قهرماني‌اش خداحافظي كرد، اما به لطف سالهايي كه در تيم ملي حضور داشت 3 مدال طلاي آسيايي و يك مدال نقره المپيك را براي خود به يادگار آورد و در طول تاريخ 100 ساله فوتبال جزء پنج بازيكن سرزن تاريخ جهان يعني «كوچيس» مجاري، جو جوردن و دنيسلاو اسكاتلندي و اوزيله كاپيتان تيم ملي آلمان انتخاب شد. در سالهاي اوج درخشش در تيم ملي، تيم‌هاي خارجي بسياري از وي خواستند تا در باشگاههاي اروپايي حضور داشته باشد؛ اما او با عشق و علاقه‌ي فراواني كه به ميهن خود داشت هيچ‌گاه زادگاه مادريش را ترك نكرد و اجازه نداد در حالي كه از باشگاه ورزشي خود پولي نمي‌گرفت و در مقابل با ديگر دوستانش به باشگاهشان كمك مي‌كردند؛ پول دستاويزي براي از دست دادن بسياري از فضائل انساني شود در حالي كه هميشه در اوج قرار داشتند! همايون بهزادي، بازيكن اسبق تيم‌هاي شاهين، پرسپوليس، پيكان و تيم‌هاي ملي با بيان اين مطلب كه فوتبال مكتبي است كه مشكلات زندگي را به انسان مي‌آموزد تا با هر باختي مايوس نباشيم و با هر بردي به خود غره نشويم به خبرنگار ايسنا گفت: ما فوتبال را تنها براي دل مردم و به عشق ميهن بازي مي‌كرديم به طوري كه در برابر تماشاچيان آنچنان قرار مي‌گرفتيم كه براي آرم پيراهن خود ارزش قائل شويم، از حق خودمان گذشتيم تا ايران را در قله‌ي افتخار آسيا قرار داديم. اما در شرايط فعلي هنگامي كه ما در برابر بحرين و يمن شكست را پذيرا مي‌شويم واقعا افسوس مي‌خورم! اين مسائل براي ما ايرانيها بايد يك فاجعه تلقي شود. بهزادي مي‌گويد: در دوره‌اي كه ما فوتباليست بوديم؛ بازيكنان در باشگاههاي مختلف به هنگام برگزاري مسابقات بايكديگر هم قسم مي‌شدند و شرافتمندانه بازي مي‌كردند. ما هنوز با بهترين بازيكنان پرسپوليس زندگي مي‌كنيم شما فكر كنيد وقتي پورحيدري، حجازي و ... تحت لواي تيم‌هاي ملي قرار مي‌گيرند تيم ملي حال و هواي ديگري پيدا مي‌كند. اما در حال حاضر ما آنقدر درگير مسائل حاشيه‌اي قرار مي‌گيريم كه در حقيقت همين امر عامل عقب ماندگي ما را موجب مي‌شود. به جام جهاني همين امسال توجه كنيد؛ تيم دست پا شكسته‌اي مانند آلمان آن قدر قدرتش زياد مي‌شود كه تا مرحله‌ي فينال راه پيدا مي‌كند؛ آن هم به لطف پشتيباني‌هايي كه مربيان اين كشور از « رودي فولر ‌» به عمل آوردند. وي با اشاره به مقوله‌ي فرهنگ سازي در امر فوتبال به خبرنگار ايسنا گفت: در اين چند ساله اخير فرهنگ بازي جوانمردانه از سطح فوتبال كشورمان رخت بربسته است به طوري كه خانواده‌ها از فرستادن فرزندان خود به استاديوم‌هاي ورزشي هراس دارند، اين قضيه رسالت مربيان، سرپرستان و مديران ورزشي را سنگين‌تر مي‌كند چرا كه بازيكنان از همين افراد الگو مي‌گيرند و مردم نيز بالطبع از بازيكنان الگو پذير مي‌باشند. براين اساس ما با موضوعي باريك‌تر از مو به نام فرهنگ سازي در ورزش مواجه هستيم. بهزادي گفت: چرا ما بايد تنها يك علي دايي داشته باشيم كه از تحصيلات عاليه برخوردار باشد. اخلاق و درس مواردي هستند كه يك ورزشكار را به اوج مي‌رساند و از طرفي نوعي اعتدال ويژه بر روابط بازيكنان در استاديوم‌هاي ورزشي حاكم خواهد شد. وي، دنياي مطبوعات ورزشي امروز را خارج از كنترل استاندارد مي‌داند كه با توجه به بعد تاثيرگذار آن بر قشر جوان جامعه تاكيد زيادي روي آن دارد و در اين رابطه مي‌گويد: در گذشته تنها يك كيهان ورزشي و بعد يك دنياي ورزشي وجود داشت ولي در شرايط فعلي انتشار نشريات ورزشي بي حد و اندازه بالا رفته در صورتي كه با توجه به نياز جامعه نيز عمل نمي‌كنند. بازيكن اسبق باشگاه شاهين گفت: واقعا برخي از اعمال مطبوعات در انعكاس عملكردهاي فوتباليست‌ها شايسته نيست و اين قضيه دور از اخلاق ورزشي يك روزنامه‌نگار است كه بخواهد عملكرد منفي يك ورزشكار را بيش از پيش دامن بزند تا فروش روزنامه‌ي خودش بالا برود. آنها در برخي موارد آن قدر يك ورزشكار را خرد و كوچك مي‌كنند كه وقتي وي دوباره به تيم ملي يا تيم باشگاهي خود مي‌رود براي جواناني كه آن فرد را الگوي خود قرار داده‌اند واقعا تاثير منفي دارد. در پايان همايون بهزادي بازيكن اسبق تيم شاهين، بچه‌ي خاك خورده‌ي محله‌ي شاه‌آ‎باد در حالي كه 61 سال از خداوند عمر مي‌گيرد هنوز هم چشم انتظار روزي است كه باشگاه شاهين بتواند در رقابت‌هاي سوپر ليگ كشور حضور يابد. وي تمام سرمايه زندگي‌اش را صرف اين باشگاه كرده است و خود نيز در كسوت مربيگري مي‌خواهد تا آخرين رمق دين خود را به اين باشگاه ادا كند. بهزادي مي‌گويد: ما نيازمند اسپانسر مالي لازم براي حضور در ليگ هستيم، از آنجا كه زحمات زيادي را متحمل شده‌ايم اگر سرمايه‌اي بالغ بر 400 تا 500 ميليون تومان داشته باشيم، قطعا و با سرعت هرچه تمام‌تر باشگاه شاهين را در سوپر ليگ باشگاههاي كشور زنده‌ مي‌كرديم. در پايان من به شما مي‌گويم كه بدترين خاطره‌ي زندگيم روزي بود كه به خانه آمدم و به من گفتند باشگاه فرهنگي، ورزشي شاهين ميعادگاه عاشقان فوتبال دهه‌هاي (1320 تا 1330) براي هميشه بسته شده است! انتهاي پيام