افتخار مي‌كنم كه بيش از يك هزار و 700 نفر به بنياد هدايت وارد و از آن خارج شده‌اند و ما از وضعيت همه آنها - به جز دو نفرشان - اطلاع داريم. محسن رفيق‌دوست، رييس بنياد تعاون «‌ نور‌» كه در زمينه بنياد هدايت و حمايت كرج با خبرنگار اجتماعي خبرگزاري دانشجويان ايران گفت‌وگو مي‌كرد، افزود: بنيادي با همين نام، 23 سال است كه در تهران فعاليت مي كند و 18 دختر دانشجو نيز در آن زندگي مي‌كنند. هزينه اداره‌ي اين بنياد از طريق كمك‌هاي مالي مردم و بنياد تعاون « نور» تامين مي‌شود. رفيق‌دوست افزود: اين بنياد كه به نام من ثبت شده، در آن زمان، به دستور مستقيم شهيد بهشتي براي نگهداري و اصلاح زنان ويژه ايجاد شد. در حال حاضر، نيروي انتظامي و دادسراها دختراني را كه خودشان يا پدر و مادرشان مساله دار هستند و دختر جايي براي زندگي نداشته باشد را به اين بنياد، معرفي مي‌كند و از آنها نگهداري مي‌شود. رييس بنياد تعاون « نور » از شعبه‌هاي اين بنياد در زاهدان و اصفهان نيز نام برد و توضيح داد: سال 77 يا 78 بود كه به خاطر همين سمتي كه در بنياد حمايت تهران دارم، رييس زندان رجايي شهر از من دعوت كرد تا از اين زندان باز ديد كنم. در باز ديد از بخش زنان، ديدم كه در يك اتاق،‌ در كنار خانمي كه با 70 كيلو ترياك دستگير شده بود، يك دختري كه روز فوتبال ايران و آمريكا در خيابان قر داده بود، نگهداري مي‌شود. پرسيدم تكليف اين دختر چيست؟ او در كنار اين زن يا خانمي كه به جرم داير كردن دهها خانه‌ي فساد و ربودن بچه‌ها دستگير شده است، چگونه بار مي‌آيد؟! وي ادامه داد: با ديدن اين وضعيت، همانجا ايستادم و البته سمت رسمي براي اين كار نداشتم. گفتم از اينجا بيرون نمي‌روم تا اين زنداني‌ها را از هم جدا كنيد و بالاخره اين كار انجام شد. رفيق دوست همچنين اظهار داشت: پس از اين بازديد، با حضور در كارگاه اين زندان در زمينه تشكيل چنين بنيادي تصميم گرفتيم و دادستان وقت، رييس آموزش‌وپرورش، فرماندار، رييس اطلاعات و امام جمعه كرج نيز به عنوان اعضاي هيات امنا انتخاب شدند و شعبه‌ي بنياد در كرج داير شد. رييس بنياد تعاون « نور» در ادامه‌ي اين گفت‌وگو اعلام كرد: پس از مدتي كه با اين شعبه همكاري داشته و حتي كمك‌هاي خيرين را براي آن جذ ب مي‌كردم، ارتباط من با آنها قطع شد و به خانه‌ي« ياس» تغيير نام داد؛ يعني زماني كه آن اتفاق افتاد، ديگر نام خانه« هدايت» نداشت و البته مسايلي را هم كه در مورد آن جا مي‌گفتند آن گونه نبود؛ به خاطر همين است كه مي‌گويم تا آخر قضيه بايد طي شود و بعد بحث را شلوغ كنند. اين كه گفته شد از اين مكان، دختر به دبي مي‌فرستند - و من البته اين خبر را در اينترنت خواندم - واقعيت نداشت و ديديم اصلا چنين چيزي صحت نداشته است. وي در توضيح اين مطالب افزود: اصل قضيه اين بود كه دعوايي ميان يك پدر و مادر به خاطر دخترشان به وجود آمده بود كه باعث همه ي اين جنجال‌ها شد. در دادگاه همه‌ي افراد تبرئه شدند و فقط يك جانباز به چند ماه زندان محكوم شد كه هنوز حكم آن در تجديد نظر باقي است. پس اين قضيه يكي از مواردي بود كه خيلي زود در مورد آن قضاوت شد. وي با تاكيد بر اين مهم كه در دو سال اخير با اين خانه ارتباطي نداشته است، تصريح كرد: اتفاقا آنها بسيار ناراحت بودند كه من اين موضوع را براي دادگاه گفتم. من نه از آنها دفاع و نه به آنها حمله‌اي كردم. الحمدا... از آخر اين مساله هم چيزي بيرون نيامد. رفيق‌دوست گفت: دوباره به من فشار مي‌آورند كه بنيادي در كرج - به خاطر آن كه بافت غير بومي دارد و از اين مسايل در آن زياد ديده مي‌شود - داير كنم. رفيق دوست در پاسخ به سؤال خبرنگار ايسنا در خصوص بازداشت رييس دادگاه انقلاب كرج و ارتباط آن با خانه‌ي هدايت خاطرنشان كرد: اين قضيه با خانه هدايت، ارتباط چنداني نداشت و در واقع اين دو بحث، با هم تداخل پيدا كرده بود. آن جا سه موضوع مطرح بود كه با هم مختلط شد. ديگري، مساله‌اي بود كه رييس دادگاه آن جا داشت. البته چون اين رييس دادگاه در مجموع حدود 20 ميليون تومان در مدت دو سه سال به اين جا كمك كرده بود و اتفاقا يكي از اعضاي جديد هيات امنا هم بود، به آن دادگاه وصل شده بود و گرنه وي محكوميتش زياد شد و در ارتباط با اين جا محكوم نشد. وي گفت: محكوميت رييس دادگاه انقلاب كرج، مربوط به كارهايي بود كه در دادگاه انجام داده بود. انتهاي پيام