رسول ملاقي‌پور: كساني كه سينماي در دفاع مقدس بودند در مافياي سينماي دفاع مقدس نبودند، بلكه خودجوش بودند. ما خودمان زخم خورده‌ايم، دل شكسته‌ايم و خسته‌ايم از كساني كه رياكاري كردند؛ ما نمي‌توانيم مافيا باشيم. به گزارش خبرنگار هنري ايسنا، رسول ملاقلي‌پور، انسيه شاه حسيني، فرشته طائرپور و مسعود فراستي در نشست تخصصي شخصيت‌پردازي در سينماي دفاع مقدس در روز يكشنبه 10 مهر 79 در خانه سينما به ايراد سخنراني پرداختن. رسول ملاقلي پور كارگردان نسل سوخته در پاسخ به سوالي كه حاتمي‌كيا و درويش و ملاقلي‌پور را مافياي سينماي دفاع مقدس مي‌دانست كه اجازه نمي‌دهند جوانان در اين عرصه فعاليت كنند با عنوان كردن مطلب فوق افزود:‌ من با ديدن فيلم دكل آقاي برزيده متوجه شدم كه دست‌هاي كارگردان براي پرداختن به روابط زن و مرد فيلم بسته است و آقاي برزيده نمي‌تواند شخصيت‌پردازي درستي كند. كارگردان فيلم به نمايش در نيامده هيوا اضافه كرد:‌ سانسور عرفي و دولتي توان يك كارگردان را مي‌گيرد. مثلا براي فيلم نجات يافتگان هيچ دليل روشني براي توقيف آن نمي‌آوردند و مي‌گفتند ما نداشتيم كه پرستارها در جنگ خانم باشند. ملاقلي‌پور ادامه داد: من 2 عكس از زمان جنگ كه خود از پرستارهاي خانم در حين انجام وظيفه گرفته بودم در راهرو وزارت ارشاد آن موقع ديدم و آن را به معاون وزير نشان دادم ولي او در جوابم گفت: ما قرارمان بر ساختن اين گونه فيلم‌ها نبود. كارگردان فيلم سفر به چزابه گفت:‌ بعضي بحث‌ها در مطبوعات است كه هر چه در سينماي دفاع مقدس در گذشته بوده است غلط است كه اين صحيح نيست؛ البته يك مقدار ناتواني از خود فيلمسازان بوده است و مقدار ديگر از تنگ نظري مسئولان، الان همه حالت خوشايندي نسبت به فيلم دفاع مقدس ندارند. مسعود فراستي، منتقد و نويسنده گفت:‌در سينما و تئاتر و داستان، فكر و ايده‌اي كه مدنظر نويسنده است توسط شخصيت به تماشاگر منتقل مي‌شود؛ حرف فيلم علي‌الاصول از طريق شخصيت زده مي‌شود. وي اضافه كرد:‌ رزمنده فيلم دفاع مقدس قبل از اين كه رزمنده باشد انسان است و خصوصيات انساني دارد. ما در فيلم‌هايمان، كمتر تصويري از زندگي و رفتار و ذهنيات يك رزمنده مي‌بينيم، او فقط گريه مي‌كند، نماز مي‌خواند و مي‌جنگد و كار ديگري كه خصوصيات ديگر آن را نشان دهد انجام نمي‌دهد. او با تاكيد بر اين كه شخصيت‌پردازي سينماي جنگ تك بعدي است ادامه داد: ما در سينماي دفاع مقدس رزمنده‌اي را سراغ نداريم كه در يك جاهايي كم بياورد يا ببرد، حتي اگر بخواهيم اين كار را انجام دهيم، متهم به ضدجنگ بودن مي‌شويم در صورتي كه ما مي‌خواهيم شخصيت پردازي كنيم. شما اگر يك فيلم در مورد يك روحاني بسازيد و آن روحاني كاملا به طور مطلق مذهبي نباشد، شما با ضديت با روحانيت متهم مي‌شويد. فراستي گفت: همه‌ي رزمندگان ايراني در فيلم‌هاي دفاع مقدس، رشيد، زيبا، دلاور و متدين و نماز شب خوان هستند در صورتي كه اقشار مختلف و بسيار گوناگوني در جنگ حضور داشتند و در طرف مقابل هم، همه عراقي‌ها، زشت، ‌ترسو و بدقيافه هستند كه همه چيز را اعتراف مي‌كنند. اين نگاه به شخصيت‌پردازي، دفاع مقدس ما را به جايي نمي‌برد. خانم انسيه شاه حسيني فيلمساز همچنين در اين جلسه گفت: من هيچ فيلمي كه شخصيت واقعي زن در آن باشد سراغ ندارم و همه تزريقي است. وي ادامه داد:‌ من از ورشكستگي سينماي دفاع مقدس خوشحال مي‌شوم، چون مسئولان اين بار به فكر مي‌افتند و دوباره به سراغ ما مي‌آيند و اين دفعه از خاطرات واقعي جنگ فيلم مي‌سازند. شاه حسيني با انتقاد از مميزي سينماي دفاع مقدس گفت: در فيلم‌هايم، اجازه داده نمي‌شود تا مادر يك شهيد گريه كند و آن را سانتي‌مانتاليزم مي‌دانند و مي‌گويند مادر شهيدان هيچ موقع گريه نمي‌كنند. در يكي از فيلمنامه‌هاي پيشنهادي من به وزارت ارشاد، يكي از رزمندگان در فيلم با يك پرستار چاي مي‌خورد. پس از ارائه آن فيلم‌نامه، برخورد بسيار سختي با من شد. همچنين خانم فرشته طائرپور تهيه كننده سينما با تقسيم‌بندي فيلم‌هاي دفاع مقدس به 2 نوع كپي فيلم‌هاي كليشه‌اي آمريكايي و فيلم‌هايي كه داراي شخصيت‌پردازي درستي هستند ادامه داد: جز در كارهاي حاتمي‌كيا، ملاقلي‌پور و درويش در سينماي دفاع مقدس، فيلمي كه به خوبي شخصيت‌پردازي شده باشد وجود ندارد. انتهاي پيام