دکتر حبیب‌الله محمودیان در گفت وگو با خبرنگار ایسنا درباره اظهار کرد: محوطه پیرامونی تپه دارای وسعت بیشتری است، سفالینه موجود به رنگ نخودی، ریزتیغه و جوش کوره مهم‌ترین نمونه‌های شواهد فرهنگی سطح اثر بوده است که از تنوع و تعدد برخوردار است.
وی خاطرنشان کرد: مشخصات ۲۶ نمونه سفالینه مورد بررسی در سطح اثر که رنگ خمیره آن‌ها به‌ترتیب نخودی، خاکستری، قهوه‌ای و نارنجی تیره و لعاب سطح داخلی آن‌ها نیز نخودی روشن شد، قهوه‌ای لعاب سبز و نارنجی روشن بوده است.
این باستان‌شناس با بیان اینکه نقوش برجسته و کنده بر روی سفال‌ها هم مشاهده شد تشریح کرد: گاه‌نگاری اولیه نشان می‌دهد که استقرار در این منطقه از ادوار پیش از تاریخ تا دوره اسلامی میانه استمرار داشته است و شواهد مربوط به استقرار در عصر مفرغ از احتمال بیشتری برخوردار است هر چند نباید اهمیت دوره اسلامی را در این اثر نادیده گرفت به دلیل اهمیت اثر، ثبت و حفاظت و تعیین حریم آن ضروری است.
این تپه در فاصله ۵۰۰ متری روستای بلیین واقع شده و زیرساخت تپه رسی است، سطح تپه به کشت غلات اختصاص یافته که این فعالیت موجب تخریب اثر شده است.
انتهای پیام