نتایج تحقیقات جدید نشان داده است که مواجهه قبلی با سویه‌های آنفلوآنزا، سیستم ایمنی را برای تولید آنتی‌بادی‌هایی علیه سویه H۵N۱ آنفلوآنزای پرندگان تقویت می‌کند و کودکان احتمالا بیشترین بهره را از واکسیناسیون H۵N۱ می‌برند. سیستم ایمنی بدن انسان، دائما با ویروس‌های آنفلوآنزا سازگار می‌شود و در طول زندگی، قرار گرفتن در معرض سویه‌های مختلف آنفلوآنزا یک حافظه پیچیده ایمنی ایجاد می‌کند. نتایج تحقیقات اخیر نشان می‌دهد که این حافظه ممکن است به محافظت در برابر تهدیدات نوظهور مانند ویروس آنفلوانزای H۵N۱ کمک کند.

ویروس‌های H۵N۱ سال‌هاست که در پرندگان گسترش یافته است، اما به تازگی سویه جدیدی به نام ویروس H۵N۱ clade ۲.۳.۴.۴b  ظهور کرده و از آن زمان در بین گاوها گسترش یافته است. این سویه فعلی H۵N۱ به خوبی به گیرنده‌های راه هوایی فوقانی انسان متصل نمی‌شود، اما گردش خون گسترده در پستانداران می‌تواند منجر به جهش‌هایی شود که به ویروس کمک کند سلول‌های راه هوایی انسان را آلوده کرده و انتقال را افزایش دهد. اگر این اتفاق بیفتد، H۵N۱  احتمالا می‌تواند از انسانی به انسان دیگر سرایت کند.

نتایج پژوهش دانشمندان دانشکده پزشکی پرلمن پنسیلوانیا که در نشریه Nature Medicine منتشر شده است نشان داد، افرادی که در دوران کودکی در معرض برخی از ویروس‌های آنفلوآنزا قرار می‌گیرند ممکن است سطحی از ایمنی در برابر H۵N۱ ایجاد کنند. افراد مسن، به ویژه آنهایی که قبل از سال ۱۹۶۸ در معرض سویه‌های آنفلوآنزا قرار داشتند، آنتی‌بادی‌هایی دارند که می‌توانند H۵N۱ را تشخیص دهند. این آنتی‌بادی‌ها ممکن است عفونت را متوقف نکنند، اما می‌توانند شدت H۵N۱ را کمتر کنند. این یافته‌ها نشان می‌دهد چه کسانی در معرض خطر هستند و چه کسانی بیشتر به واکسن نیاز دارند.

عفونت‌های آنفلوآنزا در دوران کودکی آثار ماندگاری روی سیستم ایمنی بدن دارد

دانشمندان مدت‌هاست می‌دانند که ابتلا به عفونت‌های آنفلوآنزا در دوران کودکی، آثار ماندگاری روی سیستم ایمنی بدن بر جای می‌گذارند. بدن یاد می‌گیرد که گونه‌های آنفلوآنزا را که در ابتدا با آن مواجه می‌شود تشخیص دهد و آنتی‌بادی‌هایی ایجاد کند که می‌تواند برای چندین دهه دوام بیاورد. این آنتی‌بادی‌ها اغلب در برابر ویروس‌های آنفلوآنزا مشابه آنهایی که در اوایل زندگی با آن‌ها مواجه می‌شوند، موثرتر هستند.

دکتر اسکات هنسلی، محقق ارشد این تحقیق گفت: می‌دانیم که قرار گرفتن در معرض آنفلوآنزای اولیه دوران کودکی می‌تواند پاسخ‌های ایمنی را ایجاد کند که مادام‌العمر باقی می‌مانند. ما دریافتیم که پاسخ‌های آنتی‌بادی که دهه‌ها پیش توسط ویروس‌های H۱N۱ و H۳N۲ آغاز شدند، می‌توانند در مقابل ویروس‌های پرندگان که امروزه در گردش هستند، واکنش متقابل نشان دهند یعنی افرادی که برای اولین بار قبل از سال ۱۹۶۸ در معرض ویروس‌های H۱N۱ یا H۲N۲ قرار گرفتند، ممکن است آنتی‌بادی‌هایی داشته باشند که می‌توانند در مقابل سویه H۵N۱ مقاومت کنند.

با این حال، افراد جوان‌تر که برای اولین‌بار با ویروس‌های آنفلوآنزای مواجه شدند، ممکن است سطح محافظت متقابل یکسانی نداشته باشند. به نظر می‌رسد سال تولد یک فرد به شدت بر توانایی آنها برای مبارزه با H۵N۱ تاثیر می‌گذارد. نتایج تحقیقات نشان داد، افراد مسن تعداد بیشتری از آنتی‌بادی‌ها در واکنش به این بیماری دارند، در حالی که این میزان در کودکان و بزرگسالان جوان به‌طور قابل توجهی کمتر است که بیان می‌کند اگر H۵N۱ به‌طور گسترده در بین انسان‌ها منتشر شود، افراد جوان‌تر ممکن است در معرض خطر بیشتری باشند، اما واکسن‌ها می‌توانند از آسیب‌پذیرترین افراد محافظت کنند.

کارشناسان نمونه خون افراد را قبل و بعد از واکسیناسیون گرفتند تا تغییرات سطح آنتی‌بادی را اندازه‌گیری کنند. نتایج با یافته‌های قبلی همخوانی داشت و سطح آنتی‌بادی در افراد مسن  اندکی افزایش یافت، با این حال، در کودکان و بزرگسالان جوان‌تر، سطح آنتی‌بادی به میزان قابل‌توجهی صعود کرد که نشان می‌دهد، افراد مسن‌تر درجاتی از محافظت متقابل دارند و جمعیت‌های جوان‌تر ممکن است از تلاش‌های هدفمند واکسیناسیون، بیشترین سود را ببرند.

نتایج این تحقیق نشان می‌دهد، چرا دانستن اینکه چگونه عفونت‌های آنفلوآنزای گذشته بر ایمنی تاثیر می‌گذارد، مهم است؛ افراد مسن ممکن است قبلا به دلیل ویروس‌های آنفلوآنزا که مدت‌ها پیش با آن مواجه شده‌اند، محافظت در برابر H۵N۱ داشته باشند اما اگر H۵N۱ تغییر کند و بین انسان‌ها انتشار یابد، افراد جوان‌تر که فاقد این مواجه هستند، ممکن است در معرض خطر بیشتری قرار بگیرند.

واکسن‌های آنفلوآنزا بهترین گزینه محافظتی هستند

واکسن‌های آنفلوآنزا حتی اگر دقیقا با سویه‌های ویروس جدید مطابقت نداشته باشند، هنوز هم یکی از بهترین ابزارهای دفاعی هستند. برخی از محققان همچنین به دنبال واکسن‌های جهانی آنفلوآنزا هستند. در صورت موفقیت، می‌توانند محافظت طولانی‌تری در برابر انواع مختلف آنفلوآنزا ایجاد و به جلوگیری از بیماری شدید ناشی از تهدیدات آنفلوآنزای آینده کمک کنند.

ایمنی در برابر آنفلوآنزای پرندگان ممکن است از همه‌گیری جلوگیری کند. با درک اینکه چگونه قرار گرفتن در معرض آنفلوآنزا باعث شکل‌گیری ایمنی می‌شود، دانشمندان می‌توانند واکسن‌ها و راهبردهای بهداشت عمومی بهتری را برای به حداقل رساندن تاثیر همه‌گیری‌های آنفلوآنزا در آینده ایجاد کنند.

یافته‌های جدید نشان داده است که ویروس‌های آنفلوآنزا پرندگان H۵N۱ با سرکوب پاسخ‌های ایمنی انسان سازگار و منجر به بیماری خفیف‌تر می‌شود، اما بر اهمیت نظارت دقیق برای خطرات آینده تاکید می‌کند.

آنفلوآنزای پرندگان یا آنفلوآنزای مرغی H۵N۱ از سال ۲۰۲۲ در سراسر آمریکای شمالی در گردش بوده و پرندگان، دام‌ها، حیات وحش، حیوانات خانگی و انسان‌ها را مبتلا کرده است، با وجود ۷۰ مورد انسانی مستند، هیچ مورد شناخته شده‌ای از انتقال انسان به انسان وجود ندارد، اما برخی از دانشمندان از این موضوع ابراز نگرانی کرده‌اند.

نتایج این تحقیق در مجله Nature Medicine منتشر شده است.

انتهای پیام