به گزارش ایسنا، در معرفی ناشر از این کتاب آمده است: «اگر غم لشگر انگیزد» نقل واقعهای غریب و باورنکردنی را دستمایه خود قرار میدهد: واقعه حره. شاید بعضی از مخاطبان با این واقعه آشنا باشند ولی اگر بخواهیم به اجمال به این واقعه اشاره کنیم چنین است که اندکی پس از واقعه عاشورا و شهادت امام حسین علیهالسلام، عبدالله ابن زبیر که در سودای به چنگ آوردن حکومت میسوخت به تحریک تنی چند از مسلمانان باسابقه که زمان پیامبر را درک کرده بودند پرداخت و آنان پرچم مخالفت با حکومت یزید را علم کردند و مدینه از بیعت با یزید خارج شد و به این ترتیب بهانهای به دست یزید افتاد تا سپاهی به مدینه گسیل کند و سه روز جان و مال و ناموس اهل مدینه را بر سپاهیان سفاک خود حلال بداند. باری، آن سپاه ددمنش سه روز تمام در مدینه کشتند و هتک حرمت کردند و به یغما بردند و از هیچ جنایتی فروگذاری نکردند. واقعه حره به راستی یکی از تلخترین جنایات در تاریخ اسلام و بلکه در تاریخ بشریت است و دل هر انسان آزادهای را به درد میآورد. اما اینکه اساسا چنین جنایت هولناکی چرا و چگونه طراحی و اجرا شد نکته قابل تاملی است که سیدمهدی شجاعی با ریزبینی و دقت نظر محققانه خود در این اثر شریف آن را واکاوی میکند.
او با ظرافت و چیرهدستی تمام ترفندهایی را که حکومتهای جور با توسل به آنها باعث گریز و ستیز مردم از اسلام میشوند بیان میکند و طرفه اینکه این ترفندها از زبان شیطان بیان میشود و این از لطایف اثر است!
برخی از این ترفندها عبارتند از: اختناق، استبدا، انسداد و بستن راههای ورود اخبار به مردم. عوامفریبی و خواصفریبی. به خدمت گرفتن مشاورانی که همواره تابع باشند و مطیع و منقاد. و دیگر دروغ. دروغ حکومتی اگر برنامه و نقشهاش درست طراحی شده باشد حکومت میتواند سنگینترین و عظیمترین جنایات تاریخ را مرتکب شود بیآنکه رد پایی از خود به جا بگذارد. شاید قابل باور نباشد ولی خوب است بدانیم واقعه حره بر اساس دروغ خونخواهی از قتل عثمان شکل گرفت!
کتاب صوتی «اگر غم لشگر انگیزد» یک رمان تاریخی و مذهبی با تکیه بر تاریخ شیعه است که انتشارات نیستان هنر آن را با صدای مؤلف کتاب، یعنی سیدمهدی شجاعی به مدت ده ساعت و سی و چهار دقیقه منتشر کرده است. علاقهمندان به شنیدن این کتاب صوتی میتوانند به سایت کتاب نیستان مراجعه و از طریق اتصال به یکی از درگاههای کتابراه، نوار، فیدیبو یا طاقچه آن را تهیه کنند.
در بخشی از کتاب صوتی اگر غم لشگر انگیزد میشنویم: «وقتی اسلام بدلی با اسم اموی یا هر عنوان دیگری، قدرت را در دست میگیرد و در جایگاه حکومت و حاکمیت مینشیند نه تنها خدمتی به دین نمیکند که سهمگینترین ضربهها را به اسلام اصلی و اصیل میزند.
به جرئت میتوان گفت که حاکمیت اسلام بدلی یا اسلام اموی به مراتب از حاکمیت کفر و شرک برای بشریت مهلکتر و خطرناکتر است.
حکومت اموی به این دلیل که خود را نماینده خدا و پیامبر و اسلام معرفی میکند و هر فسق و فجور و قتل و غارت و خیانت و جنایتی را به اسم اسلام مرتکب میشود خشم و کینه مردم را نسبت به اسلام و خدا و پیامبر و همه مقدسات برمیانگیزد و آنها را به بیدینی مطلق سوق میدهد.
اولین گام برای ایجاد گریز و ستیز نسبت به اسلام، اِعمال زور و جبر است. اعمال زور و جبر در چارچوب دینی که خداوند بشر را در انتخاب اصل آن مخیر کرده و حتی پذیرش از سر اکراه آن را جایز نشمرده است، بزرگترین تحریف در دین و اصلیترین عامل گریز و ستیز مردم نسبت به دین محسوب میشود و پس از آن حکومت برای اینکه مردم را مطیع و منقاد خود گرداند همه منویات خود را به خدا و پیامبر نسبت میدهد. از یک سو برای خود و منافع و مصالح خود قداست میتراشد و از سوی دیگر مخالفین خود را متهم به گمراهی و خروج از دین میکند و تعرض به جان و مال و نوامیسشان را مباح و بلکه واجب میشمرد. حکومتی که با شعار دینداری و دینمداری به قدرت رسیده و زعامت مردم را به دست گرفته قاعدتا باید از گریز و ستیز مردم نسبت به دین نگران شود و در رفتاری که باعث این گریز و ستیز میشود تجدید نظر کند. اما آنچه حکومت اموی از دین میخواهد نه باور و اعتقاد مردم که اطاعت و انقیاد مردم است. آنچه امثال حکومت اموی از مردم میخواهند پذیرش ولایت خدا و پیامبر نیست، پذیرش ولایت خودشان است...»
انتهای پیام