حجت الاسلام عبدالعلی علی تبار در گفت‌وگو با ایسنا اظهار کرد: گرچه تعریف ابتدایی روزه یعنی پرهیز از خوردن و آشامیدن است اما فلسفه روزه بسیار عمیق و ارزشمند است.
وی با اشاره به اینکه بعد اجتماعی روزه مغفول مانده است، افزود: روزه باید بازخورد فرهنگی به همراه داشته باشد و بازخورد آن فقط محدود به فرد نباشد.
وی با اشاره به اینکه روزه گرفتن فرصتی است که با گرسنگی و تشنگی خود فقرا و نیازمندان را درک کنیم، یادآور شد: در دنیای امروزی نیازمند یک حرکت و فرهنگ اجتماعی هستیم که روزه این امکان فرهنگی توجه به فقرا را مهیا می‌کند.
کارشناس فرهنگی اداره کل تبلیغات اسلامی مازندران تصریح کرد: آموزه‌های اخلاقی صرفا وابسته به دین نیستند اما دین باید آموزه‌های اخلاقی و اهداف عالی را بیشتر به تصویر بکشد.
علی تبار خاطرنشان کرد: اگر نگاه ما به روزه صرف رفع تکلیف نبوده و به عمق اهداف آن توجه کنیم حتما اتفاقات بهتری در دنیا رخ می‌دهد.
این استاد دانشگاه یکی از ابعاد مهم روزه‌داری را رشد و سازندگی درونی برشمرد و افزود: روزه سبب تقویت روحی و جسمی فرد و زکات سلامتی بدن است.
علی تبار با اشاره به اینکه روزه داری صرف نخوردن نیست و قوانین خاصی دارد که باید رعایت شود، تصریح کرد: باید تمام اعضاء و جوارح انسان روزه باشد، در واقع روزه مانع انجام اعمال نادرست است و فرد باید از هرگونه اعمال قبیح مثل غیبت، ناسزا، خشم و غضب و غیره دوری کند.
وی هدایت به سمت سعادت و نیک بختی و افزایش نور و معرفت قلبی و عشق الهی را از دیگر ابعاد روزه برشمرد و گفت: روزه فرهنگ ساز جامعه بوده و شرایط رشد و ارتقا جامعه را فراهم کرده و فاصله طبقاتی را کم و عدالت اجتماعی را افزایش می‌دهد.
وی یکی از ابعاد اجتماعی روزه را بیداری عواطف انسانی دانست و ادامه داد: روزه تقویت همبستگی اجتماعی و ایجاد روحیه جمع‌گرایی را میان مسلمانان ایجاد می‌کند.
کارشناس فرهنگی اداره کل تبلیغات اسلامی مازندران با اشاره به اینکه در اسلام عبادت و تقرب به خدا در نماز و روزه خلاصه نمی‌شود، یادآور شد: انجام دادن مسئولیت‌های اجتماعی خدمت به بندگان خدا و تلاش برای رفع نیازهای آنها می‌تواند وسیله‌ای برای تقرب به خدا باشد.
علی تبار خاطرنشان کرد: روزه تقویت حسن معاشرت و داشتن اجتماع سالم و تمرینی برای زندگی بهتر است.
این استاد دانشگاه کم رنگ شدن باورهای دینی، آسیب‌های فرهنگی از سوی دشمنان با سایت های معاند، تاثیر فضای مجازی و ماهواره و هجمه‌های رسانه‌ای ضد دین و متولیان دینی، نحوه عملکرد مسئولین جامعه، نحوه آموزه‌های دینی و نوع تربیت خانوادگی خانواده‌ها، تفاوت بین رفتار و گفتار علماء، روحانیون و مبلغین و دینداران، توجه به مادیات و بی‌توجه‌ای به معنویات را از جمله عوامل دین‌زدایی در جامعه عنوان کرد.
وی همچنین علم زدگی و پیشرفت‌های صنعتی وعلمی، توهم جایگزینی علم بجای دین که سبب تغییر دیدگاه جامعه به دین شد را از دیگر عوامل دین گریزی برشمرد و خاطرنشان کرد: محیط زندگی، کار، اجتماع و فرهنگ، دوستان و مربیان، فشار و خشونت اجبار و اکراه برای انجام برخی رفتار و کردارها، شک و تردید که در عصرجدید بسیار بیشتر از گذشته شده و فقر فرهنگی هم در کم رنگ شدن دین در جامعه موثر است.
وی با اشاره به اینکه در گذشته دین در بین مردم جایگاه ویژه‌ای داشته است اما امروزه تا حدودی کم رنگ شده است، گفت: در گذشته استقبال از ماه رمضان با شور و شوق خاصی انجام می‌شده و شهر و روستاها مراسم و آیین‌های خاصی داشتند که امروزه بسیار کم رنگ شده است.
علی تبار با اشاره به سنت‌های مردم روستاهای مازندران بخصوص مردم بابل گفت: در گذشته مردم روستاها سنت «ملا دعوتی» داشتند زمانی که خانه عالم در روستاها احداث نشده بود روحانی که از قم یا مشهد اعزام می‌شد مکانی برای اسکان نداشت.
وی ادامه داد: هرساله یکی از متمکنین روستا او را به خانه خود می‌برد و ۳۰ روز تمام از او میزبانی می‌کرد ولی برخی مردم روستا نیز با دعوت از همسایه‌ها یک افطار و سحری را متقبل می‌شدند.
وی یادآور شد: گرچه این سنت هنوز هم در برخی روستاهای بالادست و یا روستاهایی که خانه عالم ندارد کم و بیش انجام می‌شود اما بسیار کم رنگ شده است.
کارشناس فرهنگی اداره کل تبلیغات اسلامی مازندران افزود: همچنین اواخر ماه مبارک شعبان نیز زنان روستا گرد هم آمده و اقدام به غبارروبی مساجد و تکایا می‌کنند تا خانه خدا برای برگزاری مراسم عبادی آماده باشد که این سنت از گذشته بوده و هنوز هم ادامه دارد.
وی خاطرنشان کرد: سنت سحرخوانی که توسط برخی افراد در روستاها انجام می‌شد که با کوبیدن چوب به یک ظرف دو ساعت قبل اذان، روزه داران را بیدار می‌کردند که امروزه به ندرت شاهد این آیین زیبا هستیم چون وسایل ارتباطی مدرن جای آن را پر کرده است.
وی ادامه داد: آیین افطار دهی که در گذشته بسیار پررنگ بوده و خانواده‌ها معتقد بودند که اطعام روزه‌دار ارزش بالایی دارد اما امروزه بسیار کم رنگ شده است.
این استاد دانشگاه تصریح کرد: مراسم شب‌های قدر اما همچنان از گذشته تاکنون در تمام مناطق مازندران انجام می‌شود.
وی با اشاره به اینکه آیین روزه سری هدیه‌ای برای روزه اولی‌ها هم داشتیم، گفت: در مازندران رسم بود نونهالانی که تازه به سن تکلیف می‌رسیدند اولین روز ماه مبارک رمضان افطار نمی‌کردند مگر اینکه هدیه‌ای دریافت کنند که در شهرها به پسرها لباس و به دختران چادر یا طلا می‌دادند.
وی افزود: زیارت اهل قبور از نزدیک‌ترین امامزادگان منطقه، یکی دیگر از سنت‌های قدیم در ماه مبارک رمضان مازندرانی‌ها بود که توسط مادران روستا انجام می‌شد اما امروزه کم رنگ شده است.
انتهای پیام