به گزارش ایسنا، از میز شام عقب می‌کشید و احساس می‌کنید که دیگر نمی‌توانید حتی یک لقمه دیگر بخورید، اما همان لحظه یک شیرینی یا دسر به شما تعارف می‌شود و شما نمی‌توانید نه بگویید. دلیل آن چیست؟ دانشمندان در یک مطالعه جدید، نورون‌های مسئول این پدیده موسوم به «معده دسر» را شناسایی کرده‌اند.
به نقل از نیو اطلس، دانشمندان مؤسسه تحقیقات متابولیسم ماکس پلانک در یک مطالعه جدید روی موش‌ها، به آنها این گزینه را دادند که بعد از غذا، میان وعده‌های شیرین مصرف کنند. جای تعجب نیست که آنها حتی زمانی که کاملاً احساس سیری می‌کردند نیز به خوردن دسر میل داشتند. بنابراین محققان بررسی کردند که در طول این فرآیند در مغز آنها چه می‌گذرد.
احساس سیری که بعد از یک وعده غذایی بزرگ به شما دست می‌دهد، نه تنها از معده بلکه از مغز شما نیز ناشی می‌شود. به طور خاص، این نورون‌های پرو-اپیوملانوکورتین (POMC) در ناحیه هیپوتالاموس هستند که پس از تغذیه فعال می‌شوند تا مطمئن شوند که دیگر غذایی به معده خود روانه نمی‌کنید.
در کمال تعجب محققان، نورون‌های POMC یک محل فعالیت دوم مخفیانه داشتند. در حالی که آنها سیگنال «من سیر هستم» را به صدا در می‌آوردند، همچنین برآمدگی‌هایی را به ناحیه همسایه مغز، یعنی «تالاموس پارا بطنی»(paraventricular thalamus) فرستادند و هورمونی به نام «β-اندورفین» را آزاد کردند. این مسیر اپیوئیدی(افیونی و اعتیادآور)، اشتهایی را که به طور خاص برای قند تنظیم شده است، روشن می‌کند. خوردن دسر باعث ایجاد احساس پاداش در مغز می‌شود که موش را به خوردن شیرینی تشویق می‌کند.
در اتفاقی جالب توجه، محققان دریافتند که این مسیر لذت فقط توسط غذاهای شیرین فعال می‌شود و وقتی موش‌ها بعد از صرف غذا، غذای معمولی یا چرب می‌خورند، ساکت می‌ماند.
هنینگ فنسلاو(Henning Fenselau)، سرپرست این مطالعه گفت: از دیدگاه تکاملی، این منطقی است. شکر در طبیعت کمیاب است، اما انرژی سریعی را فراهم می‌کند. مغز طوری برنامه‌ریزی شده است که مصرف قند را هر زمان که در دسترس باشد، کنترل کند.
سپس محققان مسیر مواد اپیوئیدی را مسدود کردند و دریافتند که موش‌های سیر شده می‌توانند در برابر جذابیت دسر مقاومت کنند. با این حال عجیب است که جلوگیری از ترشح β-اندورفین، موش‌های گرسنه را از مصرف شکر منع نکرد.
محققان برای بررسی اینکه آیا مکانیسم مشابهی در انسان وجود دارد یا خیر، به داوطلبان محلول قندی دادند و دریافتند که همان ناحیه از مغز به این ماده واکنش نشان می‌دهد. این نشان می‌دهد که مسدود کردن این مسیر می‌تواند راهی جدید برای مهار پرخوری و چاقی باشد.
فنسلاو می‌گوید: در حال حاضر داروهایی وجود دارند که گیرنده‌های مواد اپیوئیدی را در مغز مسدود می کنند، اما کاهش وزن، کمتر از تزریق‌های سرکوب کننده اشتهاست. ما معتقدیم که ترکیب با آنها با سایر درمان‌ها می‌تواند بسیار مفید باشد. با این حال، ما باید این موضوع را بیشتر بررسی کنیم.
البته فعالیت مغز به تنهایی تصویر کاملی ارائه نمی‌دهد. مطالعات دیگر نشان داده‌اند که سیگنال‌های میکروبیوم روده نیز می‌توانند بر این موضوع تاثیر بگذارند.
این پژوهش در مجله Science منتشر شده است.
انتهای پیام