به گزارش ایسنا، به نقل از زومیت، این‌روزها، اینفلوئنسر شدن به شغلی آرمانی برای بسیاری از کودکان و نوجوانان تبدیل شده است. مطالعه گروه تحلیل بازار هریس پول و شرکت لگو نشان داد که کودکان ۸ تا ۱۲ ساله آمریکایی، بیشتر به یوتیوبر شدن علاقه دارند تا فضانورد شدن.
بیش از نیمی از نسل زد در آمریکا هم که بین ۱۲ تا ۲۰ سال سن دارند، می‌گویند که اگر شرایطش جور شود، دوست دارند به‌صورت حرفه‌ای، اینفلوئنسر شوند. بسیاری از آن‌ها تا رسیدن به این آرزو حتی تا بزرگسالی صبر نمی‌کنند. تب شهرت و کسب درآمد از طریق اینفلوئنسر شدن در ایران هم با همین شدت، اگرنه بیشتر، در پلتفرم‌های شبکه‌های اجتماعی (باوجود فیلتر بودن و چالش‌های دسترسی) درجریان است و حتی پای کودکان را هم وسط کشیده است.
دنیای اینفلوئنسرها از بیرون پرزرق‌وبرق و رویایی به‌نظر می‌رسد؛ چند صد هزار فالوئر و چند صد میلیون تومان درآمد فقط با تولید محتوا در شبکه‌های اجتماعی. اما این وسط دنیای اینفلوئنسرهای زیر ۱۸ سال که اصطلاحا به آن‌ها «کودک‌اینفلوئنسر» می‌گویند، جنبه‌های تاریک و تکان‌دهنده‌ای دارد که از آسیب‌های متداول شبکه‌های اجتماعی نظیر ایجاد احساسات منفی نسبت‌به خود و ترویج شی‌انگاری بدن، به‌مراتب فراتر می‌رود.
والدینی که کودکانشان را در ویترین می‌گذارند تا پول‌های بادآورده به جیب بزنند یا با جلب‌نظر برندها، آینده اینفلوئنسری آن‌ها را تضمین کنند، خواسته یا ناخواسته، فرزندانشان را در سراشیبی هولناکی قرار می‌دهند که به‌سرعت در قامت کابوسی تحت کنترل مردانی درمی‌آید که بسیاری از آن‌ها به‌صراحت اعتراف می‌کنند که به کودکان علاقه جنسی دارند.
البته اینستاگرام به کودکان زیر ۱۳ سال اجازه ایجاد حساب کاربری نمی‌دهد، برای همین بسیاری از این حساب‌ها که در آن‌ها کودک‌اینفلوئنسرها بیشتر دخترانی هستند که به رقص، مدلینگ یا ورزش مشغولند، توسط مادرانشان مدیریت می‌شود. برخی از این حساب‌ها هم نمایشی از زندگی روزمره نوزادان و کودکان نوپاست تا آینده اینفلوئنسری‌شان از همان چند ماه اول زندگی تثبیت شود.
در این مسیر، افرادی که بیشتر به‌خاطر انگیزه مالی به‌دنبال پررنگ کردن حضور دخترانشان در اینستاگرام هستند، گاهی به شبکه‌ای از مردان دسترسی پیدا می‌کنند که پشت نقاب فعال شبکه‌های اجتماعی، به «گرومینگ کودکان» مشغولند: دنیای هولناکی که در آن کودکان قربانی شهوت مردان، طمع والدین و تب فراگیر شهرت آنلاین می‌شوند.
در این بین، گزارشی که نیویورک تایمز چند وقت پیش از دنیای کودک‌اینفلوئنسرهای اینستاگرام منتشر کرد، به‌شدت تکان‌دهنده بود. این گزارش پس از یک سال بررسی پنج‌هزار اکانت کودک‌اینفلوئنسر در اینستاگرام و زیرورو کردن هزاران صفحه از گزارش‌های پلیس و و سوابق دادگاه و مصاحبه با نزدیک‌به ۲۰۰ نفر از مجرمان و قربانیانی که تا پیش از این به‌طور علنی صحبت نکرده بودند، تهیه شده است.
از بین فالوئرهای پنج‌هزار اکانت بررسی‌شده توسط تایمز، ۳۲ میلیون نفر آن‌ها مرد بوده‌اند. تایمز همچنین با استفاده از نرم‌افزار طبقه‌بندی تصاویر گوگل و مایکروسافت، دریافت که هرچه تصاویر اکانت‌های کودک‌اینفلوئنسرها به‌اصطلاح «بی‌پرده‌تر» و دارای اشارات جنسی بیشتری باشد، لایک و کامنت بیشتری از سوی فالوئرهای مرد دریافت می‌کنند.
این مردان خودشان را به والدین که تقریبا همیشه مادران هستند، به‌عنوان عکاس، کارشناس رسانه‌های اجتماعی یا تکنسین‌های وبی معرفی می‌کنند که می‌توانند برای آن‌ها وب‌سایت‌هایی برای فروش عکس ایجاد کنند. برخی پا را از این هم فراتر می‌گذارند و مادران را تشویق می‌کنند تا از دخترانشان محتوای «جنسی‌تری» تولید کنند.
برخی از فالوورهای مرد با تعریف‌وتمجید، تهدید و حتی اخاذی، خواسته‌های خود را پیش می‌برند. برخی از آن‌ها هم قبلا به جرایم جنسی محکوم شده‌اند.
وکیل یکی از این به‌اصطلاح «تکنسین‌های وب» به تایمز گفت: «او وارد این حرفه شد، چون این صنعت به متخصصان مبادی اخلاقی نیاز داشت که فاقد آن‌ها بود.»
این مرد حدود ده سال پیش، از دختران زیر سن قانونی خواسته بود برای وب‌سایتش که حالا دیگر دردسترس نیست، مدل شوند. سه نفر از این دختران که حالا بیست‌وچندساله هستند، به تایمز گفتند که این مرد از وضعیت متزلزل خانواده یا نیاز شدید مالی‌شان سوءاستفاده کرده بود. او در پیامی به یکی از این دختران نوشت: «یعنی نمی‌خواهی چند صد دلار دربیاوری؟ مگر چه انتخاب‌های دیگری داری؟»
مورد عجیب مایکل واکر
در گزارش نیویورک تایمز به‌طور مشخص به نام هفت نفر از افرادی که در «گرومینگ» کودک‌اینفلوئنسرها نقش داشته‌اند، اشاره شده است. یکی از آن‌ها به‌نام مایکل آلن واکر، ساکن جورجیا، پرونده باورنکردنی و عجیبی دارد. او خود را به‌عنوان کارشناس شبکه‌های اجتماعی به مادران معرفی می‌کرد و به آن‌ها وعده می‌داد برای اکانت دخترانشان در اینستاگرام، ده‌ها هزار فالوئر دست‌وپا کند. وقتی تایمز موقعیت مکانی واکر را ردیابی کرد، در کمال حیرت به زندان دولتی در جورجیا رسید: واکر درحال گذراندن حکم ۲۰ساله در زندان به‌دلیل سواستفاده جنسی از کودکان بود.
او در زندان، کسب‌وکار اینستاگرامی‌اش را با اسم مستعار می‌گرداند و احتمالا با موبایلی که به‌صورت قاچاقی به دستش رسیده، با مادران ارتباط برقرار می‌کرد. واکر در تلگرام به‌راحتی درباره مشاهده تصاویر نامناسب از اینفلوئنسرهای کودک صحبت می‌کرد. اکانت اینستاگرامش تا همین یک ماه پیش که تایمز برای اظهارنظر مقامات زندان با آن‌ها تماس گرفته بود، فعال بود. سخنگوی اداره اصطلاحات جورجیا گفت که واکر به دلیل فعالیت غیرقانونی زیر نظر و تحقیقات درباره او درحال انجام است.
یکی از عکاسان معروف به‌نام دیوید هافمن، باوجود شایعاتی مبنی‌بر رفتار نامناسب با کودکان، میلیون‌ها فالوئر در شبکه‌های اجتماعی به دست آورد. اسنادی که توسط تایمز بررسی شد، نشان داد که این فرد در سال ۲۰۱۱ به‌خاطر اتهام به آزارجنسی دختر ۷ ساله‌اش، حضانت دو فرزند خردسالش را از دست داد. هافمن باوجود این اتهام‌ها همچنان به عکاسی از دختران جوان مشغول است و منکر هرگونه رفتار نامناسب با دخترش یا هر دختر دیگری شده است.
مرد دیگری به نام گرانت دورتسچی ساکن تگزاس به جرم ثبت تصاویر جنسی از کودکان در سال ۲۰۲۳ مجرم شناخته شد و حالا در زندانی در لوئیزیانا به سر می‌برد. مورد دورتسچی هم عجیب بود؛ از این نظر که هم او و هم مادری که به او اجازه عکاسی از دختر ۱۲ ساله‌اش را داده بود، تحت پیگرد قانونی قرار گرفته‌اند. این مادر ساکن لوئیزیانا که درحال گذراندن محکومیت ۳۲ ساله در زندان است، با انگیزه مالی با دورتسچی ارتباط برقرار کرد و طبق ادعای دورتسچی که به این «حرفه» تازه‌وارد بود، به او پیشنهاد می‌کرد در چه ژست‌هایی از دخترش عکس بگیرد.
در یکی از اسنادی که به دادگاه ارائه شده بود، دورتسچی گفت که مادران می‌دانستند که «پول‌ها همگی از سمت مردان مسن‌تری می‌آید که برای دیدن محتوای نامناسب از دختران زیر سن قانونی پول می‌دهند. بیشتر مردم دنیا این‌ها را پدوفیل می نامند.»
از بررسی برخی اکانت‌های گوگل درایو دورتسچی مشخص شد که در سال ۲۰۲۱ و طی سه هفته، از فروش تصاویر دختران زیر سن قانونی، حدود ۱۴ هزار دلار به جیب زده است. همان سال، مادر اهل لوئیزیانا و مادر دیگری از او به‌خاطر فروش برخی از عکس‌ها بدون جلب رضایت آن‌ها یا پرداخت پول شکایت کردند. این دو مادر دست‌کم ۲۰۰هزار دلار از او طلب کرده بودند.
دورتسچی از پشت تلفن در زندان به تایمز گفت: «ما فقط آنچه که می‌دانستیم مردها تمایل به خریدش را دارند، تولید می‌کردیم.»
ترفند، تله، طعمه
مردان در اینستاگرام معمولاً هنگام برقراری رابطه با کودک‌اینفلوئنسرها و مادرانشان از یک دفترچه راهنمای مشابه پیروی می کنند.
در یکی از این روش‌ها، آن‌ها در اینستاگرام به مادران پیام می‌دهند و از آن‌ها می‌خواهند عکس‌های دیگری را که در اکانت‌شان پست نشده، بخرند. مادری در فلوریدا به تایمز گفت که این درخواست‌ها به نظرش روش امن و آسانی برای درآمدزایی بودند، اما در ادامه متوجه شد که پشت‌شان نیت شومی نهفته است. «آن‌ها این کار را برای گرومینگ و اغوای والدین انجام می‌دهند تا ببینند آیا می‌توانند در ادامه، چیز بیشتری به دست آوردند.»
او گفت که این مردان اغلب از سایر کودک‌اینفلوئنسرها نام می‌برند تا اعتبار خود را بیشتر کنند و در مادران احساس حسادت و رقابت به وجود آوردند.
مادر دیگری در کالیفرنیا تعریف کرد که چگونه مردی در اینستاگرام با او تماس گرفت و گفت که زمانی آژانسی به نام «مدل‌های نوجوان فلوریدا» را اداره می‌کرده است و برنامه‌ای برای کمک به دختران و مادرانشان برای فروش خصوصی محتوا داشته است.
این مرد توضیح داد که چگونه او و مردان دیگر، با مادران و کودکان ارتباط می‌گرفتند و سعی می‌کردند از آن‌ها محتوا دریافت کنند. او توضیح داد که برای افزایش مخاطبان آن‌ها، پست‌های معرفی به‌اصطلاح «shout-out» در اینستاگرام می‌گذارد و برای دختران، لباس‌های زیر می‌فرستاد و قول می‌داد اگر در صفحات خود با این لباس‌ها عکس بگذارند، برایشان تبلیغ کند.
مادر دیگری در فلوریدا گفت که در ابتدا، چنین وعده‌هایی هیجان‌انگیز به‌نظر می‌رسیدند، چون کسی بود که ببیند کودک ۵ ساله‌اش «چقدر بااستعداد است.» اما خیلی زود برایش مشخص شد که این مردان به دخترانشان علاقه جنسی دارند.
برخی از این مردان سعی می‌کنند با مادران وارد روابط شخصی یا رمانتیک شوند تا از این طریق بتوانند به فرزاندانشان دسترسی پیدا کنند.
یکی از آن‌ها به والدین گفت که مرگ دختر نوجوانش الهام‌بخش کارش شده، اما خبرنگاران تایمز با شناسایی این مرد هیچ نشانی مبنی‌بر اینکه دختری داشته است، پیدا نکردند. مرد برای یکی از مادرها درباره این دختر خیالی داستان‌های جنسی تعریف می‌کرد تا از این طریق آن‌ها را به دردسترس قرار دادن فرزندانشان ترغیب کند.
او و سایر مردان مرتباً خود را به‌عنوان محافظی در برابر سایر پدوفیل‌ها معرفی می‌کردند و مدعی می‌شدند که دانش خاصی درمورد دور زدن سمت تاریک اینترنت دارند.
دورتسچی گفت که در سال ۲۰۲۱ درحال اسکرول در اینستاگرام بود که با پستی از یک هلهله‌چی ۸ساله روبه‌رو شد که در نزدیکی او زندگی می‌کرد. او با مادرش تماس گرفت و پیشنهاد عکاسی از دخترش را داد.
او گفت که در جلسات اول فقط عکس‌های عادی در پارک می‌گرفت، اما بعد از چند هفته، به آن‌ها پیشنهاد داد که برای کسب درآمد، عکس‌های نامناسبی به او بفروشند. او گفت که مادر به این پیشنهاد علاقه نشان داد، اما اصرار داشت که ماجرا بین خودشان بماند. دورتسچی در تلگرام با پدوفیل‌ها در تماس بود. او به تایمز گفت: «این عکس‌ها را به افرادی می‌فروختم که به آن‌ها اعتماد داشتم.»
به‌خاطر یک مشت دلار
میزان درآمد اینفلوئنسرها بسیار متفاوت است، اما موفق‌ترین آن‌ها، مانند آناستازیا رادزینسکایا، ستاره ۹ ساله کانال یوتیوب Like Nastya، میلیون‌ها دلار درآمد دارند. آناستازیا در ویدئوهایی که با ۱۰۸ میلیون دنبال‌کننده به‌اشتراک گذاشته می‌شود، با والدین و دوستانش وقت می‌گذراند و از خطرات مصرف بیش‌ازحد شکر و فواید شستن دست‌ها می‌گوید.
در همین سطح، رایان کاجی ۱۲ ساله قرار دارد که در کانال یوتیوب خود به نام Ryan\u2019s World با اسباب‌بازی‌ها بازی می‌کند، آزمایش‌های علمی انجام می‌دهد و کاردستی درست می‌کند. او همچنین یک خط تولید اسباب‌بازی دارد که در فروشگاه‌هایی مانند تارگت و والمارت به فروش می‌رسد.
کودک‌اینلفلوئنسرهای موفق در یوتیوب میلیون‌ها دلار درآمد دارند
اگرچه رسیدن به این نوع درآمدهای هنگفت اتفاقی نادر است، در اینستاگرام، کاربری با تعداد فالوئرهای کمتر که به‌عنوان «نانو-اینفلوئنسر» شناخته می‌شود، می‌تواند حدود ۶۰۰ دلار برای هر پست درآمد داشته باشد؛ درحالی‌که حساب‌های مشهورتر، درآمدی بین ۱۰,۰۰۰ تا ۲۰,۰۰۰ دلار دارند.
به‌گفته کریس مک‌کارتی که از سال ۲۰۲۱ درحال همکاری با سیاست‌مداران واشنگتن برای طراحی قانونی برای حفاظت از کودک‌اینفلوئنسرها است، «بسیاری از مردم این کانال‌ها را می‌بینند و فکر می‌کنند همه‌چیز سرگرمی و بازی است، اما طبق برآوردها، برخی از این حساب‌های بزرگ تنها منبع درآمد خانواده هستند.»
احتمالا وسوسه‌انگیزترین انگیزه برای مادرانی که کودکانشان را به دنیای اینفلوئنسری معرفی می‌کنند، پول باشد؛ از چند دلار به‌عنوان «کمک مالی» گرفته تا ده‌ها هزار دلار برای عکس و لباس‌های دخترانشان. مردی که آژانس مدل‌های نوجوان فلوریدا را اداره می‌کرد به تایمز گفت که یکی از مشتریانش در طی چند سال، حدود ۲۵هزار دلار به او پرداخت کرده است و می‌توان حدس زد سهم مادران از این درآمد، مبلغ چشمگیری باشد.
از حریم شخصی همیشه به‌عنوان یک حق بدیهی و انکارناپذیر یاد می‌شود؛ اما نسل جدید در حال رشد در دنیایی است که در آن حریم شخصی به یک امتیاز تبدیل شده است، چون والدین تصمیم می‌گیرند از همان روزهای اول، فضای شخصی کودکشان را با میلیون‌ها نفر در سراسر دنیا به اشتراک بگذارند.
کم بارت، اینفلوئنسر تیک‌تاک که در کودکی به‌طور مرتب در پست‌های فیسبوک مادرش ظاهر می‌شد، می‌گوید به‌خاطر رد پای دیجیتالی که هیچ کنترلی بر آن نداشته، از بردن نامش وحشت دارد. او به یاد می‌آورد که مادرش جزییات شخصی زیادی درباره تصادف رانندگی و بیماری جدی‌ای که با آن دست‌به‌گریبان بود، در فیسبوک به اشتراک گذاشته است.
به‌گفته سارا آدامز، وبلاگ‌نویس منتقد استثمار کودکان در شبکه‌های اجتماعی، «کودکان مثل محتوا مصرف می‌شوند؛ آن هم به‌صورت عمومی، گاهی به‌طور روزانه و در پلتفرم‌های مختلف.»
جهنم شبکه‌های اجتماعی
دورتسچی تابستان امسال با تایمز تماس گرفت و گفت که آماده است برای اولین‌بار با رسانه‌ها صحبت کند. او بیش از یک سال را در زندان گذرانده بود؛ عمدتاً هم در سلول انفرادی برای امنیت خودش و اکنون در انتظار صدور حکم است.
او در این مصاحبه‌ها، مسئولیت جرمش را برعهده گرفت، اما از رسانه‌های اجتماعی به دلیل عادی‌سازی سواستفاده از کودکان از طریق سهولت ارتباط آزارگران با والدین انتقاد کرد. فوربز در سال ۲۰۲۲ گزارش داد که دورتسچی حتی پس از دستگیری، به استفاده از اینستاگرام برای به اشتراک گذاشتن تصاویر دختران زیرسن قانونی ادامه داده بود.
دورتسچی گفت: «اینستاگرام موتور محرک است. اگر می‌خواهید وارد اینستاگرام شوید، بدانید که دارید با آتش بازی می‌کنید.»
اما سخنگوی متا، مالک اینستاگرام، در بیانیه‌ای گفت که این شرکت برای محافظت از اکانت‌های کاربران نوجوان، محدودیت‌های متعددی را برای تعامل با افراد غریبه اعمال کرده است. رایان دانیلز به تایمز گفت برای حساب‌های افراد زیر سن قانونی که توسط والدین‌شان اداره می‌شوند، والدین مسئول «محتوا، تنظیمات حریم شخصی و هرگونه تعامل با دیگران» هستند.
او افزود: «ما از فناوری برای جلوگیری از تعامل حساب‌های مشکوک با نوجوانان و حساب‌هایی که عمدتاً محتوایی از افراد زیر سن قانونی را نشان می‌دهند و همچنین از یافتن یکدیگر استفاده می‌کنیم و به گسترش این فناوری ادامه می‌دهیم.»
اما فقط اینستاگرام نیست؛ اپلیکیشن‌های استریم ویدیو که به‌دفعات از فروشگاه‌های اپل و گوگل دانلود می‌شوند، جنبه تاریک‌تری از رونق شبکه‌های اجتماعی را به نمایش می‌گذارند. برخی از والدین و سایر بزرگسالانی که در کشورهای درحال‌توسعه و در فقر زندگی می‌کنند، تنها با استفاده از گوشی هوشمند می‌توانند با پدوفیل‌هایی در ایالات‌متحده و کشورهای دیگر ارتباط برقرار کنند و از طریق پرداخت‌های درون‌برنامه‌ای برای نمایش محتوای نامناسب از کودکان، پول به جیب بزنند.
مردی اهل فلوریدا به نام کریستوفر جان استریتر، به جرم ارسال ۱۳۰ هزار دلار به فیلیپین در طول ده سال برای تماشای تجاوز به کودکان زیر ۱۲ سال در اپلیکیشن‌های استریم، درحال گذراندن محکومیت حبس ابد است. طبق اسناد دادگاه، قربانیان به دلیل «فقر و بیماری» در وضعیت بسیار آسیب‌پذیری قرار داشتند.
تایمز فروشگاه‌های اپل و گوگل را برای پیدا کردن اپلیکیشن‌های استریم ویدیو زیرورو کرد و در همان جستجوی اول، به بیش از ۸۰ اپلیکیشن برخورد که کودکان، محتوای تبلیغاتی‌شان را تشکیل می‌دادند. اپل و گوگل معمولا بین ۱۵ تا ۳۰ درصد از درآمد خریدهای درون‌برنامه‌ای را برای خودشان برمی‌دارند و به‌طور غیرمستقیم، در درآمد این جنایت سهیم می‌شوند.
فِرد ساینز، سخنگوی اپل، در واکنش به این ماجرا گفت اکثر اپ‌های شناسایی‌شده توسط تایمز، در فرایند بررسی خود شرکت شناسایی شده بودند و ۲۰ اپلیکیشن دیگر هم پس از گزارش تایمز، از اپ‌استور حذف شدند. الگوریتم توصیه اپلیکیشن این فروشگاه نیز دیگر محتوای بزرگسال را پیشنهاد نمی‌دهد.
ما الزامات سختگیرانه‌ای برای اپلیکیشن‌های دارای تعاملات شخصی با کاربران داریم. ما دائماً مراقب این نوع تخلفات هستیم و مجازات شدیدی ازجمله حذف از فروشگاه و توقف برنامه توسعه‌دهندهگان را اعمال می‌کنیم. تیم بررسی اپلیکیشن ما ۲۴ ساعته مشغول به کار است تا هر برنامه و به‌روزرسانی جدید را بررسی کند و مطمئن شود که استانداردهای کیفیت و ایمنی ما را برآورده می‌کند.
کارل رایان، سخنگوی گوگل، گفت که این شرکت فعلا در اپ‌های گزارش‌شده توسط تایمز موردی از آزار جنسی کودکان پیدا نکرده، اما از روی احتیاط و تا زمانی که با توسعه‌دهندگان این اپ‌ها تماس گرفته نشده، آن‌ها را به حالت تعلیق درآورده است. او گفت: «ما این موضوع را بسیار جدی می‌گیریم.»
اما براساس مصاحبه‌ها و اسنادی که والدین به تایمز ارائه داده‌اند، متا در پاسخ به گزارش‌های متعدد آن‌ها ناکام بوده و حتی توانایی افرادی را که می‌خواستند تعداد زیادی از حساب‌های مشکوک را در یک روز مسدود کنند، محدود کرده است.
کارمندان سابق بخش اعتماد و ایمنی متا، این شرکت را سازمانی توصیف کردند که باوجود آگاهی چندین ساله از این مشکل، همچنان در مدیریت آن با مشکل مواجه است.
یکی از بازپرس‌های سابق متا به تایمز گفت: «کاربران می‌گویند، من این حساب را گزارش دادم، او دخترم را آزار می‌داد، چرا دوباره برگشته است؟ مشکل این است که تعداد کافی نیروی انسانی، منابع و سیستم برای مقابله با تمام این‌ها وجود ندارد.»
ایمنی کودکان در متا به‌عنوان یک «هدف غیرضروری» توصیف شده است
یک سند مربوط به سال ۲۰۲۰ ایمنی کودکان را به‌عنوان یک «هدف غیرضروری» در متا توصیف کرده است. در این سند آمده است: «اگر در این زمینه کاری انجام دهیم، خوب است، اما اگر هیچ کاری هم نکنیم، مشکلی نیست.»
بااین‌حال اندی استون، سخنگوی متا، این ادعا را که تیم اعتماد و ایمنی این شرکت دچار کمبود نیرو یا منابع است، رد کرد. او گفت ۴۰هزار کارمند روی امنیت و ایمنی کار می‌کنند و این شرکت از سال ۲۰۱۶ تاکنون، ۲۰میلیارد دلار در این زمینه سرمایه‌گذاری کرده است. او افزود که متا هر سال بیش از هر شرکت دیگری موارد مشکوک به سوءاستفاده از کودکان را به مقامات گزارش می‌دهد.
سخنگوی متا همچنین گفت که مسئولیت محتوای حساب‌های اینستاگرام درنهایت بر عهده والدین است و آن‌ها می‌توانند هر زمان این محتوا را حذف کنند. استون گفت: «هر کسی در اینستاگرام می‌تواند انتخاب کند چه کسی او را تگ یا منشن کند یا چه کسی می‌تواند برای پست‌هایش نظر بگذارد یا به او پیام دهد.» او همچنین به قابلیتی اشاره کرد که به والدین اجازه می‌دهد نظرات شامل کلمات خاصی را مسدود کنند.
با این حال، شواهدی وجود دارد که نشان می‌دهد متا از خطرات اینستاگرام برای کودکان به خوبی آگاه بوده است. در یک مطالعه داخلی در سال ۲۰۲۰ مشخص شد این شرکت ۵۰۰ هزار حساب کاربری کودک در اینستاگرام را شناسایی کرده بود که به‌طور روزانه با تعاملات «نامناسب» درگیر بودند.
طبق گزارش وال استریت جورنال، کارکنان بخش ایمنی متا به مدیران ارشد هشدار داده بودند که ابزارهای جدید اشتراک پولی در فیسبوک و اینستاگرام توسط بزرگسالانی که از کودکان خود برای کسب درآمد استفاده می‌کردند، مورد سواستفاده قرار می‌گیرد.
سال گذشته، دو تیم در گزارش‌های داخلی خود هشدار دادند که صدها حساب کاربری از نوع «مدیریت‌شده توسط والدین» از این ابزارها برای فروش محتوای نامناسب از کودکانشان به کاربران اشتراکی استفاده می‌کردند. آن‌ها همچنین شواهدی یافتند که نشان می‌داد برخی والدین، دخترانشان را مجبور به تعامل با پیام‌های جنسی می‌کردند. همچنین فاش شد که الگوریتم‌های متا، حساب‌های مدلینگ افراد زیر سن قانونی را به کاربرانی که مشکوک به رفتار نامناسب با کودکان بودند، پیشنهاد می‌داد.
مقصر کیست؟ اسلحه یا فردی که ماشه رو می‌کشد؟
ادی ایزارد، بازیگر و استندآپ کمدین معروف، در یکی از اجراهایش گفت: «اسلحه آدم نمی‌کشد. آدم، آدم می‌کشد. میمون‌ها هم آدم می‌کشند (اگر اسلحه داشته باشند.)
این جمله طنز شاید بتواند به ساده‌ترین شکل، رابطه پیچیده ابزار و انسان‌ها را توضیح دهد. بله، اسلحه زمانی باعث قتل می‌شود که در دست انسان برای این منظور استفاده شود؛ اما خود ذات اسلحه هم به‌قدری خطرناک است که اگر دست میمون بیفتد، باز هم ممکن است منجر به قتل شود.
مسئله این است که اگرچه پلتفرم‌های رسانه‌های اجتماعی ازجمله اینستاگرام و ایکس، ساخت حساب توسط کاربران زیر ۱۳ سال را ممنوع کرده‌اند، این قوانین به‌راحتی قابل دور زدن هستند. بسیاری از کودک‌اینفلوئنسرها حساب‌های کاربری خود را به‌کمک والدین یا حتی به‌صورت مخفیانه و به دور از چشم پلتفرم‌ها ایجاد می‌کنند.
در سوی دیگر این معادله، الگوریتم‌ها هستند که برای افزایش تعامل طراحی شده‌اند و بی‌توجه به ریسک‌های احتمالی، محتوای مربوط به کودکان را به مخاطبان بیشتری نمایش می‌دهند. این روند والدین را تشویق می‌کند تا لحظات بیشتری از زندگی خصوصی کودکانشان را با میلیون‌ها غریبه در سراسر دنیا به اشتراک بگذارند.
هرچند پلتفرم‌ها برای محافظت از کودکان، روش‌های متعددی به کار گرفته‌اند، قابلیت‌هایی مانند ارسال کامنت‌های عمومی و پیام مستقیم، همچنان کودکان را در معرض خطر سواستفاده قرار می‌دهد. همچنین، در مقیاس وسیع، پلتفرم‌ها از شناسایی و حذف فعالیت‌های مضر عاجز هستند.
علاوه‌براین، پلتفرم‌ها از درآمد تبلیغاتی مرتبط با کودک‌اینفلوئنسرها سود می‌برند. منتقدان بر این باورند که شرکت‌ها، سود مالی را بر حفاظت از کودکان ترجیح می‌دهند و به‌همین‌خاطر، ممکن است به‌خاطر منافع سازمان، اعمال تغییرات لازم برای افزایش ایمنی کاربران را نادیده بگیرند.
البته در این بین نباید این نکته بدیهی را فراموش کرد که عامل اصلی سواستفاده از کودکان، آزارگران هستند و پلتفرم‌ها صرفاً ابزاری برای پیشبرد مقاصد پلید آن‌ها محسوب می‌شوند.
والدین نیز نقشی کلیدی در ایجاد و مدیریت حساب‌های آنلاین برای فرزندانشان دارند و حتی برخی از آن‌ها به‌طور آگاهانه کودکان خود را در معرض دید قرار داده و منافع مالی را بر سلامت روانی آن‌ها ترجیح می‌دهند. البته در ایران بیشتر موارد سواستفاده از کودکان و آزار آن‌ها در شبکه‌های اجتماعی، از ناآگاهی خانواده‌ها از تنظیمات حریم شخصی و قوانین پلتفرم‌ها برای حفاظت از کودکان و نبود قوانین حفاظتی کارآمد ناشی می‌شود.
راه‌حل ایده‌آل، رویکردی مبتنی بر مسئولیت مشترک است؛ مدلی که در آن پلتفرم‌ها، والدین و جامعه به‌صورت جمعی برای محافظت از کودکان و سلامت روانی آن‌ها در عصر دیجیتال قدم بردارند.
اگر بخواهیم به مثال اسلحه و میمون برگردیم، مسئله را می‌توان این‌گونه تحلیل کرد: ابزارهای دیجیتال باید ایمن‌تر و مسئولانه‌تر طراحی شوند، اما درنهایت، این رفتار انسان‌هاست که تعیین می‌کند ابزارها چگونه و برای چه اهدافی مورداستفاده قرار بگیرند.
*بازنشر مطالب دیگر رسانه‌ها در ایسنا به منزله تأیید محتوای آن نیست و صرفا جهت آگاهی مخاطبان می‌باشد.
انتهای پیام