سرور سلیمی در گفتوگو با خبرنگار ایسنا، به تشریح علل و علت اهمالکاری و راههای غلبه بر آن پرداخت و اظهار کرد: آیا تا به حال پیش آمده که کاری را به تعویق بیندازید، حتی وقتی میدانید انجام آن ضروری است؟ آیا بارها برای خودتان قول دادهاید که از فردا، از هفته بعد یا از ماه آینده شروع خواهید کرد، اما باز هم این روند ادامه پیدا کرده است؟ این همان اهمالکاری است، عادتی که بسیاری از افراد با آن دستوپنجه نرم میکنند و مانع بزرگی در مسیر پیشرفت و موفقیت محسوب میشود.
وی افزود: اهمالکاری به معنای تعویق عمدی کارها و وظایف به آینده است، این رفتار معمولاً با احساس اضطراب، استرس و گاهی حتی احساس گناه همراه است. در نگاه اول، به نظر میرسد که با عقب انداختن کارها، از فشار روانی آنها کم میکنیم، اما در واقع، این کار باعث انباشته شدن وظایف و افزایش استرس در آینده خواهد شد.
او ادامه داد: این عادت میتواند استرس، کاهش بهرهوری و افت اعتماد به نفس را به دنبال داشته باشد. برای غلبه بر آن، میتوان کارها را به بخشهای کوچکتر تقسیم کرد؛ از تکنیکهای زمانبندی مانند روش پومودورو استفاده کرد، به دیگران تعهد داد و پس از انجام وظایف، به خود پاداش داد. در نهایت، موفقیت متعلق به کسانی است که منتظر شرایط ایدهآل نمیمانند و همین امروز اقدام میکنند.
سلیمی دلایل اصلی اهمالکاری را برشمرد و عنوان کرد: یکی از مهمترین دلایل اهمالکاری، کمالگرایی است. برخی افراد به دلیل اینکه میخواهند کارشان را به بهترین شکل ممکن انجام دهند، از شروع آن اجتناب میکنند. آنها تصور میکنند که اگر شرایط ایدهآل نباشد، بهتر است کاری را آغاز نکنند، اما این طرز فکر باعث میشود که هرگز دست به اقدام نزنند.
کارشناس ارشد روانشناس بالینی بیمارستان شهید بهشتی ادامه داد: ترس از شکست نیز عامل دیگری است که افراد را به سمت اهمالکاری سوق میدهد. گاهی ما از این میترسیم که در انجام کاری موفق نشویم، بنابراین ناخودآگاه آن را به تعویق میاندازیم تا از مواجهه با این ترس اجتناب کنیم. این ترس میتواند ما را در چرخهای از تعلل و خودسرزنشی گرفتار کند. یکی دیگر از دلایل رایج، نبود انگیزه است. زمانی که کاری برای ما جذابیت ندارد، به تعویق انداختن آن برایمان آسانتر میشود. مدیریت ضعیف زمان نیز از عوامل مؤثر در اهمالکاری است. بسیاری از افراد نمیتوانند کارهای خود را اولویتبندی کنند و زمان کافی برای انجام آنها اختصاص دهند. نتیجه این میشود که در لحظات آخر، با استرس فراوان سعی میکنند همه چیز را به پایان برسانند.
وی یکی از مهمترین تأثیرات منفی اهمالکاری را کاهش کیفیت کار دانست و افزود: وقتی انجام یک وظیفه را تا آخرین لحظه به تأخیر میاندازیم، معمولاً فرصت کافی برای انجام دقیق و بینقص آن نداریم. افزایش استرس و اضطراب از دیگر پیامدهای اهمالکاری است. وقتی کاری را به تعویق میاندازیم، ذهن ما همواره درگیر آن میماند و نمیتوانیم آرامش داشته باشیم. همچنین، اهمالکاری اعتمادبهنفس را کاهش میدهد. وقتی بارها و بارها کارها را به تعویق میاندازیم، باعث کاهش انگیزه و در نهایت، دور شدن از اهدافمان شوند.
وی راههای غلبه بر اهمالکاری را برشمرد و یادآور شد: برای غلبه بر اهمالکاری، قبل از هر چیز باید دلایل تعلل خود را بشناسیم. آیا از شکست میترسیم؟ آیا به دلیل کمالگرایی از شروع کار اجتناب میکنیم؟ یا شاید انگیزه کافی نداریم؟ شناسایی علت اصلی، اولین قدم برای تغییر این عادت است. یکی از روشهای مؤثر برای غلبه بر اهمالکاری، تقسیم کارها به بخشهای کوچکتر است. زمانی که یک کار بزرگ و پیچیده به نظر میرسد، احتمال بیشتری دارد که آن را به تعویق بیندازیم، اما اگر آن را به بخشهای کوچکتر تقسیم کنیم، شروع کردن آن آسانتر خواهد شد.
سلیمی ادامه داد: استفاده از تکنیک زمانبندی نیز میتواند کمککننده باشد. تعهد دادن به خود یا دیگران نیز میتواند در کاهش اهمالکاری مؤثر باشد. پاداش دادن به خود پس از انجام کارها، یکی دیگر از راههای مؤثر است. وقتی بدانیم که پس از اتمام یک وظیفه میتوانیم استراحت کنیم، فیلمی تماشا کنیم یا به فعالیتی که دوست داریم بپردازیم، انگیزه بیشتری برای انجام آن خواهیم داشت.
این کارشناس ارشد روانشناس بالینی بیمارستان شهید بهشتی زنجان تاکید کرد: اهمالکاری مشکلی است که بسیاری از ما با آن روبهرو هستیم، اما با شناخت دلایل آن و استفاده از راهکارهای مناسب، میتوانیم بر آن غلبه کنیم. به یاد داشته باشید که او از آن کسانی است که اقدام میکنند، نه کسانی که منتظر شرایط بهتر میمانند.
انتهای پیام