ناصر امانی در گفتوگو با ایسنا با اشاره به تمرکزدایی از پایتخت اظهار کرد: در مورد تمرکززدایی از پایتخت بحث و نظرهای زیادی مطرح است و موافقین و مخالفینی دارد؛ اما جدا از موافقت و مخالفت، به اعتقاد من این کار عملی نیست. این کار هزینههای بسیاری دارد و منابع کشور چنین اقتضایی را ندارد. زیرساختهای آن آماده نیست و آمایش سرزمینی در کشور اتفاق نیفتاده است که ما بخواهیم بر اساس آن تکلیف پایتخت را مشخص کنیم.
وی ادامه داد: معتقدیم بهجای تمرکز زدایی پایتخت، باید مشکلات تهران را حل کنیم؛ چرا که در صورت حل این مشکلات، نیازی به انتقال پایتخت هم نخواهد بود. در واقع میخواهیم بگوییم که حل مشکلات تهران کمهزینهتر و قابلدسترستر از بحث تمرکز زدایی از پایتخت است.
عضو شورای شهر با اشاره به اینکه در حال حاضر سه موضوع در تهران روی هم انباشته شده است، اظهار کرد: موضوع نخست مسئله پایتخت بودن تهران، موضوع تبدیل تهران به ابرشهر جمعیتی به عنوان یک کلانشهر که بیش از ۱۰ میلیون نفر جمعیت دارد و سومین موضوع هم مشکلات ناشی از حواشی شهر پایتخت است؛ یعنی جمعیت استان تهران عمدتاً به خود شهر تهران سرریز شده است. اگر این سه مورد از یکدیگر تفکیک نشود و برای هر یک راهکاری پیدا نشود ،مشکلات ادامه خواهد یافت.
شورای عالی انقلاب فرهنگی برای تمرکز زدایی از دانشگاهها در تهران سیاستگذاری کند
وی ادامه داد: تمرکززدایی به این معناست که اختیارات بیشتری به استانها داده شود و مسائل مرتبط با درمان و آموزش در کشور متناسب با جمعیت و نیازهای هر استان تأمین شود. در حال حاضر، یکی از مسائل اصلی تهران، مسئله درمان است که مردم از سراسر کشور به پایتخت مراجعه میکنند و یکی دیگر از مشکلات هم دانشگاهها و مراکز آموزشی هستند که متأسفانه در این دو مورد تاکنون بهطور معکوس عمل شده است و سفرهایی که از خارج استان به تهران انجام میشود، عمدتاً مرتبط با بحث پایتخت بودن این شهر است.
امکانات آموزشی در تهران بیشتر و در دسترستر بوده است و این مساله دانشجویان را به پایتخت میکشاندامانی با اشاره به دیگر دلایل افزایش جمعیت در تهران گفت: بهترین دانشگاهها در تهران قرار دارند؛ در حالی که باید سیاستگذاری در شورای عالی انقلاب فرهنگی، وزارت علوم، وزارت درمان و آموزش پزشکی انجام شود و بر اساس تمرکززدایی تصمیم بگیرند. امکانات آموزشی در تهران بیشتر و در دسترستر بوده است و این مسئله دانشجویان را به پایتخت میکشاند. البته این بخشی از مشکلات است و همه مشکل، این نیست.
وی با بیان اینکه مشکل اصلی تهران خود استان تهران و شهرهای اطراف تهران است، افزود: روزانه حداقل ۵۰۰ هزار خودرو از شهرهای اطراف وارد تهران میشوند. این افراد چه کسانی هستند؟ افرادی که محل زندگیشان خارج از تهران است اما شغلشان در تهران است. بنابراین باید برای هر یک از این مشکلات کارگروهی تشکیل شود و استارت این کار را تحت عنوان «کارگروه نجات تهران» در شورای شهر زدهایم که معنای آن همین است که مشکلات یکی یکی احصا و برای هر یک راهکاری ارائه شود.
عضو شورای شهر ادامه داد: سال۹۴ نمایندگان مجلس قانون «امکان سنجی انتقال مرکز سیاسی و اداری کشور و ساماندهی و تمرکززدایی از تهران» را تصویب کردند و مقرر شده بود که شورایی در دولت تشکیل شود که مسئولیت آن بر عهده رئیسجمهور یا معاون اول وی باشد و شهردار تهران و رئیس شورای شهر تهران نیز عضو این کارگروه باشند؛ اما از سال ۱۳۹۴ تاکنون یعنی در ۷ سال گذشته، این کارگروه صرفاً دو جلسه تشکیل داده است و بحث رها است.
وی اضافه کرد: بنابراین بحث تمرکز زدایی از پایتخت فعلاً جای طرح شدن ندارد و امکان اجرایی شدن آن نیز وجود ندارد. تنها راه موجود این است که مسائل تهران مورد تأکید قرار بگیرد و مشکلات آنها شناسایی شود. اگر نیاز به قانون یا اسناد بالادستی وجود داشته باشد، قانون تصویب شود و اگر قوانین کافی وجود دارد، همان قوانین موجود را اجرا کنیم. بدین ترتیب، میتوان طی یک برنامه ۱۰ ساله یک گامی در جهت حل مشکلات تهران برداشت.
انتهای پیام