دانیال سمیعی امروز ۱۵ بهمن در رویداد ملی عصر امید که در دانشگاه آزاد اصفهان برگزار شد، اظهار کرد: قانون مور در سال ۱۹۶۵ پیش‌بینی کرد که تغییرات در حوزه‌ فناوری در بازه‌های زمانی ۱۲ تا ۲۴ ماه منجر به افزایش سرعت پردازش پردازنده‌ها می‌شود. این تغییرات شتاب‌دار هستند، به این معنا که در آینده‌ای نه‌چندان دور، سرعت رشد فناوری به حدی می‌رسد که انسان قادر به درک و مواجهه‌ کامل با آن نخواهد بود.

وی افزود: برخی نظریه‌پردازان معتقدند در فاصله‌ سال‌های ۲۰۳۵ تا ۲۰۴۵ رویدادی به نام تکینگی فناوری (Technological Singularity) رخ خواهد داد. این رویداد به معنای رسیدن تغییرات فناورانه به نقطه‌ای است که فاصله‌ زمانی بین تحولات تقریباً به صفر میل می‌کند و درک آن برای گونه‌ انسانی فعلی دشوار یا حتی غیرممکن خواهد شد. برخی معتقدند که در این نقطه، انسان باید از طریق فرگشت خودخواسته و فناوری‌های شناختی، نقش جدیدی در جهان بیابد. یکی از ابزارهای تحقق این تحول، فناوری‌هایی مانند Neuralink است که ایلان ماسک روی آن سرمایه‌گذاری کرده تا چیپ‌هایی را در مغز انسان قرار دهد و ارتباط مستقیم با ماشین‌ها را ممکن سازد.

رئیس مرکز تحقیقات سیستم‌های هوشمند و علوم شناختی دانشگاه آزاد اسلامی واحد قزوین ادامه داد: تحول شگفت‌انگیز آینده صرفاً در حوزه‌ هوش مصنوعی اتفاق نخواهد افتاد، بلکه نتیجه‌ همگرایی علوم مختلف مانند علوم انسانی، ریاضیات، پزشکی، فیزیک و حتی الهیات خواهد بود. این روند در حال حاضر آغاز شده است و نرم‌افزارهایی ایجاد شده‌اند که تنها با چند پرامپت (دستور متنی) می‌توانند یک پروژه‌ نرم‌افزاری کامل را تولید کنند.

سمیعی گفت: اکنون در مرحله‌ای قرار داریم که سطح هوش مصنوعی به سمت AGI (هوش مصنوعی عمومی) حرکت می‌کند، یعنی نوعی از هوش مصنوعی که توانایی درک، استدلال و حتی داشتن شعور را خواهد داشت. برخلاف مدل‌های زبانی فعلی (LLM) که فقط ادای فهمیدن را درمی‌آورند، در آینده ممکن است هوش مصنوعی به سطحی از ادراک و آگاهی برسد. این موضوع ارتباط مستقیمی با اتاق چینی جان سرل دارد. در این مثال، فردی که زبان چینی نمی‌داند، تنها با استفاده از یک دایرةالمعارف، پاسخ‌هایی را به زبان چینی ارسال می‌کند، اما درک واقعی از زبان ندارد. هوش مصنوعی فعلی نیز همین وضعیت را دارد، اما AGI قرار است این محدودیت را پشت سر بگذارد.

وی اضافه کرد: با توجه به سرعت تغییرات فناوری، یکی از مسائل مهم، فناوری‌های شناختی است که در محافل علمی و اقتصادی سراسر جهان مورد توجه قرار گرفته است. آنچه در آینده اهمیت دارد، نحوه‌ تفکر و مدیریت تغییرات است. شرکت‌ها و سازمان‌ها باید از تغییرات به نفع خود استفاده کنند.

سمیعی افزود: تا همین یک هفته پیش، نگرانی اصلی دنیای فناوری تأمین GPU بود، اما امروز دغدغه‌ اصلی، استانداردهای جدیدی است که منابع کمتری مصرف می‌کنند و سرعت توسعه‌ فناوری را افزایش می‌دهند. شتاب پیشرفت‌های علمی و فنی به حدی است که اطلاعات و پیش‌بینی‌های امروز ممکن است طی چند ماه آینده کاملاً تغییر کنند.

رئیس مرکز تحقیقات سیستم‌های هوشمند و علوم شناختی دانشگاه آزاد اسلامی واحد قزوین اظهار کرد: سال ۱۳۹۲ مقاله‌ای در نشریه‌ آینده‌پژوهی دانشگاه تهران منتشر شد که تأثیر تغییرات فناوری بر مدیریت منابع انسانی را بررسی می‌کرد. بر اساس پژوهش‌های مختلف، پیش‌بینی شده بود که در سال ۲۰۲۰، بسیاری از تخصص‌ها به سمت هوش مصنوعی حرکت خواهند کرد. در سال ۱۴۰۰ نیز در رویداد اینوتکس مطرح شد که تا سال ۲۰۲۵ بسیاری از مشاغل تغییر ماهیت خواهند داد. روند تحولات نشان می‌دهد که این تغییرات حتی زودتر از پیش‌بینی‌ها در حال وقوع هستند.

سمیعی ادامه داد: ریموند کورزویل، یکی از نظریه‌پردازان برجسته‌ آینده‌شناسی، در کتاب اخیر خود بیان کرده است که آینده، زودتر از آنچه انتظار داریم، از راه خواهد رسید. برای مواجهه با این آینده‌ پرسرعت، چهار الزام اساسی مطرح است؛ اولین مورد، اخلاق کاربردی در هوش مصنوعی است. چالش اصلی، فقط سخت‌افزار و نرم‌افزار نیست، بلکه استفاده‌ اخلاقی از این فناوری‌ها اهمیت بالایی دارد. دومین الزام، چابک‌سازی و تغییر ساختار سازمان‌ها است. سازمان‌هایی که نتوانند از داده‌های خود به‌درستی استفاده کنند و ساختارهای سنتی خود را تغییر ندهند، تا پنج سال آینده محکوم به شکست خواهند بود.

رئیس مرکز تحقیقات سیستم‌های هوشمند و علوم شناختی دانشگاه آزاد اسلامی واحد قزوین بیان کرد: سومین مورد، تحول در روش‌های برنامه‌ریزی و استراتژی‌گذاری است. برنامه‌ریزی‌های سالانه و بلندمدت به شیوه‌ سنتی دیگر کارایی ندارند و باید از مدل‌های جدید استفاده کرد که بر اساس داده‌های لحظه‌ای و تحلیل‌های هوش مصنوعی طراحی شوند.

سمیعی اضافه کرد: چهارمین و شاید مهم‌ترین مورد، تحول در نظام‌های اجتماعی و حکومتی است. دولت‌ها، شرکت‌ها و ساختارهای اجتماعی باید خود را با این تغییرات وفق دهند. اکنون در ایران، برای فعالیت در شبکه‌های اجتماعی باید به دستورالعمل‌های اینستاگرام توجه داشت. در آینده، این ملاحظات گسترده‌تر خواهند شد و نیازمند تغییر در سازوکارهای حکومتی و اقتصادی خواهیم بود.

انتهای پیام