مقدم در گفت وگو با ایسنا، افزود: البته درهم‌آشفتگی نهادی و فقدان متولی ترانزیتی در کشور و در مناطق آزاد کشور، نیز مزید علت شده است.
وی بیان کرد: نیاز به یک سازمان یکپارچه در این مورد بیش‌ازپیش مورد نیاز است تا علاوه بر قابل پیش بینی کردن روند قانونی و جلوگیری از اعمال سلایق، قوانین بدون فایده و گاهی منسوخ را از دایره فضای ترانزیتی کشور دور کند.
وی گفت: علاوه بر آن، ایجاد مشوقهای ترانزیتی نظیر کریدورهای سبز گمرکی در مسیرهای کم ریسک موجب تسهیل عبور سریع کالاهای کمریسک از کشور می شود چون ایران به‌عنوان اولین اقدام در حوزه تسهیل ترانزیت و افزایش جریان‌های عبوری از کشور می‌تواند اقدام به تعریف رویه‌های دوجانبه گمرکی با مشتریان اصلی بالقوه ترانزیت کشور کند.
مدیر حمل و نقل و ترانزیت سازمان منطقه آزاد تجاری، صنعتی چابهار ادامه داد: در این رویه درصورت ارسال تاییدیه توسط گمرک مبدا برای گمرک ایران، گمرک داخلی بار عبوری دارای تاییدیه را از کلیه تشریفات مرزی معاف کرده و محموله در مدت زمان بسیار کمتری از خاک کشور عبور می‌کند.
مقدم افزود: همچنین در شرایطی که اکثریت قریب به اتفاق کالاها در پایانه‌های مرزی معطل ارزیابی و بروکراسی‌های طولانی‌مدت می‌شوند، نیاز است تا خطوط جداگانه‌ای جهت ترانزیت کالا در پایانه‌ها تعریف شود. این راهکار در کوتاه‌مدت می‌تواند موجب بهبود ترانزیت کشور شود.
وی بیان کرد: از سوی دیگر و در وضعیت کنونی برای تمامی کالاهای ورودی و خروجی اعم از واردات، صادراتی و ترانزیتی، جایگاه‌ها و نیروی انسانی تقریبا یکسانی تعریف شده و این موضوع مزیت زمانی را که یکی از اصلی‌ترین عوامل رونق ترانزیت است را تحت‌الشعاع قرار می‌دهد.
مدیر حمل و نقل و ترانزیت سازمان منطقه آزاد تجاری، صنعتی چابهار گفت: در حال حاضر بنادر ایران برخلاف سایر بنادر جهان از حمل یکسره برخوردار نیستند. این معضل باعث شده تا کالای ترانزیتی به‌طور میانگین بین ۲ تا چهار روز در بندر معطل مانده و سپس وارد مراحل گمرک شود و در این راستا لازم است تا حمل یکسره بندری لااقل برای محموله‌های ترانزیتی راه‌اندازی شود.
مقدم با بیان اینکه قرارگیری ایران در شاهراه ترانزیتی متصل‌کننده آسیا به اروپا، و کشورهای جنوبی به کشورهای شمالی محصور در خشکی، ایران را تبدیل به یکی از مراکز مهم خدمات لجستیکی در جهان کرده است، خاطرنشان کرد: بندر چابهار بزرگترین بندر متصل به آب های آزاد ایران در حاشیه اقیانوس هند است که به‌عنوان یک دروازه ترانزیتی و لجستیکی برای بازار داخلی و خارجی نیز مطرح است.
وی ادامه داد: با انجام فعالیت‌های مرتبط با لجستیک از قبیل انبارداری، امور گمرکی و ترخیص، بیمه، عملیات مالی و پولی، مدیریت تولید، توزیع، صادرات و واردات، حمل‌ونقل، بسته‌بندی، تجمیع و ردیابی کالا، اطلاع‌رسانی و سایر خدمات وابسته، می تواند ضمن کاهش هزینه و زمان حمل‌ونقل کالا، فرصت‌های اقتصادی سودآوری را در توسعه تأسیسات لجستیکی فراهم کند.
انتهای پیام