علیرضا طهماسبی در گفت‌وگو با ایسنا اظهار کرد: با درخواست کشاورزان ساوجی برای برقدار شدن چاه‌های کشاورزی بخش مرکزی شهرستان، موافقت شد و بهره‌برداران با برقدار شدن چاه‌ها اقدام به آبیاری مزارع خود خواهند کرد.
وی افزود: به منظور رسیدگی به مطالبات به حق کشاورزان و بهره‌برداران شهرستان ساوه برای تامین آب مورد نیاز بخش کشاورزی در فصول مختلف و با توجه به وضعیت کم‌بارشی، تغییر اقلیم، نیازهای فنی و اصولی مانند خاکاب، پساب، آبیاری تعجیلی، یخ آب زمستانه و نیاز آبشویی و لزوم تامین آب مورد نیاز کشت‌های پاییزه در روزهای آتی و بر اساس بند ۵ مصوبات مورخ ۱۷ آذر ۱۴۰۳ شورای حفاظت آب استان مرکزی، پس از بحث و بررسی و بازدید میدانی توسط کارشناسان جهاد کشاورزی، امور آب و اداره برق استان و شهرستان، پیشنهاداتی برای طرح در شورای صیانت از آب استان ارسال شد که مورد موافقت قرار گرفت.
طهماسبی افزود: بخش مرکزی شهرستان ساوه شامل دشت‌های مرکزی و دشت لویین دارای تنوع گونه‌های گیاهی است و با توجه به عدم بارندگی موثر و دمای بالاتر از نرمال و تغییرات اقلیمی، نیازمند آبیاری بوده و مشمول بند ۵ مصوبات تشخیص داده شد.
وی گفت: با عنایت به نصب کنتورهای حجمی در اغلب چاه‌های کشاورزی، ضمن رعایت حجم آب در اختیار، مدیریت آن به بهره‌برداران سپرده شد و برق چاه‌ها از روز گذشته، دهم بهمن به مدت ۱۴ روز وصل شد.
مدیر جهاد کشاورزی ساوه ادامه داد: در چاه‌های کشاورزی که مجهز به کنتور نیستند نیز برق چاه‌ها وصل شد ولی تاکید می‌شود بهره‌برداران این چاه‌ها نیز در اسرع وقت نسبت به نصب کنتور حجمی اقدام کنند تا در هفته‌های آتی، مدیریت حجم آب در اختیار، با توجه به ساعت کارکرد و دبی چاه در اختیار آنها قرار گیرد و مشمول اعمال مدیریت نشوند.
طهماسبی تصریح کرد: تصمیمات اخیر با تاکید بر شعار سال ۱۴۰۳ که همانا «جهش تولید با مشارکت مردم» است گرفته شده و از کشاورزان درخواست می‌شود برای حفظ منابع آب در اختیار و پایداری تولید، مشارکت حداکثری داشته باشند و با مراجعه به کارشناسان ذیربط نسبت به کسب اطلاعات مورد نیاز در خصوص نحوه مدیریت حجمی آب و اصلاح روش‌های آبیاری اقدام کنند.
وی گفت: ساوه در خصوص افزایش بهره‌وری و کارایی مصرف آب از جمله شهرستان‌های پیشرو کشور است به طوری که کارایی مصرف آب در بخش کشاورزی ساوه ۲.۵۶ کیلوگرم در هکتار(نزدیک به دو برابر میانگین کشوری) است.
وی افزود: همچنین روش‌های آبیاری موضعی توسعه یافته در شهرستان از بالاترین راندمان برخوردار هستند که در کنار کاهش آبدهی منابع آبی و اصلاح و تعدیل دبی چاه‌ها، بدون تغییر در سطح زیر کشت کلی شهرستان، میزان تولید محصولات مختلف را یا حفظ کرده یا افزایش داده اند.
انتهای پیام