در کرسی علمی-ترویجی الگوی تعامل با خویشاوندان کارگزاران نظام اسلامی، حجت الاسلام و المسلمین سید حسین علیانسب به عنوان ارائه دهنده، حجت الاسلام و المسلمین محمد صمدپور و صمد رحیمی اقدم به عنوان ناقد و حجت السلام و المسلمین محمد مهدی به عنوان مدیر جلسه به بیان نکته نظرات، تبیین و تشریح حول محور موضوع کرسی پرداختند.
حجت الاسلام و المسلمین سید حسین علیانسب رییس دانشکده الهیات در این کرسی به عنوان ارائه دهنده، با بیان اینکه از منظر اسلام، انتصاب خویشاوندان در مناصب حکومتی هیچگونه صلاحیتی ندارد، ادامه داد: پیامبر اسلام(ص) هیچ موقع، خویشاوندان خود را در مناصب حکومتی انتصاب نکرد و همچنین در این راستا نیز حضرت علی(ع) علیرغم اینکه دستش از نیروهای قابل اعتماد و توانمند خالی بود و دو فرزند بسیار شایسته در کنارش داشت ولی آنها را در مناصب سیاسی و اقتصادی منصوب نکرد.
وی از فقدان قانون اجرایی و معیار اجتماعی انتقاد کرد و گفت: ما در کشور قانونی مبنی بر نظام‌مند کردن و در چارچوب قراردادن انتصاب خویشاوندان توسط مسئولان وجود ندارد.
وی به شواهد تاریخی درمورد سیره پیامبر اکرم(ص) و حضرت امیرالمومنین(ع) اشاره کرد و افزود: حضرت محمد(ص) و حضرت علی(ع) همواره خویشاوندان خود را به عنوان اولین مخاطبان انذار می‌کردند، اصلاحات اجتماعی را از آنها شروع کرده، اصلاحات اقتصادی و مبارزه با مفاسد را از خویشاوندان شروع می‌کردند که می‌توان به ماجرای مباهله اشاره کرد.
علیانسب به همسویی سیره امامین انقلاب اسلامی با پیشوایان معصوم اشاره کرد و گفت: امام خمینی(ره) با پیشنهاد نخست وزیری حاج احمد فرزندشان مخالفت کردند و فرمودند، من بنا ندارم اشخاص منسوب به من متصدی این امور شوند. همچنین مقام معظم رهبری در همین راستا، فرزندان خود را از حضور در مناصب حکومتی و دولتی منع کرده‌اند.
وی خویشاوند گماری را موجب بدبینی در سازمان و نارضایتی کارکنان دانست و افزود: برای تصدیق این عبارت می‌توان به اصل قانونی ۱۴۲ قانون اساسی (دارایی رهبر، رئیس جمهور، معاونان رئیس جمهور، وزیران و همسر و فرزندان آنان قبل و بعد از خدمت توسط رئیس قوه قضاییه رسیدگی می‌شود که برخلاف حق افزایش نیافته باشد) اشاره کرد که حتی در قانون نیز به عدم خویشاوند گماری تاکید شده است.
وی راهکارهای عملیاتی برای پیشگیری از انتصاب خویشاوندان مسئولان تشریح کرد و گفت: فرهنگ سازی، بازنگری در شیوه گزینش کارگزاران و تدوین قوانین خاص خوبشاوندگرایی با رویکرد کنترل امتیازدهی از جمله راهکار های عملیاتی برای پیشگیری از انتصاب خویشاوندان و نزدیکان مسئولان در مناصب حکومتی است.
وی عدم چشم‌پوشی از خطا، عدم عدول از مبانی اساسی و ملاحظه شرایط سیاسی و اجتماعی را از جمله معیارهای مقابله با خطای کارگزاران نظام عنوان کرد و گفت: سلسله برخورد های متوالی امام خمینی(ره) با آیت الله منتظری روندی از تلاش برای حفظ ایشان تا افشاگری عمومی در نامه ششم فروردین ماه سال۱۳۶۸ نمونه‌ای برای ملاحظه شرایط سیاسی و اجتماعی است.
حجت الاسلام و المسلمین محمد صمدپور در این کرسی به عنوان ناقد که از طریق ویدئو کنفرانس حضور داشت، نظام جمهوری اسلامی را الگویی برای کشورهای غربی دانست و گفت: شیوه حکومتداری نظام جمهوری اسلامی با تمام مشکلات و کاستی ها یک الگو برای کشور های اسلامی و دنیا است.
وی با بیان اینکه عنوان کرسی الگوی تعامل با پیرامونیان کارگزاران نظام اسلامی باید تغییر پیدا کند، ادامه داد: باتوجه به اینکه موضوع جلسه از منابع اسلامی الهام گرفته و در چارچوب اسلامی است، باید عنوان جلسه نیز با عنوان الگوی تعامل اسلامی در نظر گرفته می‌شد.
صمد رحیمی اقدم، عضو هیأت علمی دانشگاه تبریز به عنوان ناقد نیز در این کرسی، با بیان اینکه عامل انسانی اهمیت بیشتری نسبت به عوامل مختلف در مدیریت و رهبری جامعه دارد، ادامه داد: ما جوامع را در سه سطح فرد، سطح گروه و سطح سازمان تقسیم‌بندی می‌کنیم.
وی ادامه داد: در متغیر رهبری وقتی دو یا چند نفر دور هم جمع می‌شوند رهبری را تشکیل می‌دهند ولی ما در سطح سازمان، مقوله مهم‌تری به نام فرهنگ و ساختار داریم.
وی عامل موفقیت و پیشرفت کشور های توسعه یافته را شایسته سالاری دانست و گفت: مقوله خویشاوندسالاری در دو مکتب اسلام و غربی به شدت نکوهش شده است و می‌توان گفت جهان غرب در اکثر حوزه های اجتماعی، اقتصادی و علمی به موفقیت هایی رسیده‌اند، به دلیل شایسته سالاری است.
انتهای پیام