نوسره که قدمت آن به تمدن ایران زمین برمی‌گردد ۵ روز پیش از جشن سده برگزار می‌شود، در واقع جشن برپایی آتش و نیایش که در پنجم بهمن‌ماه برگزار می‌شود مقدمه‌ای برای جشن بزرگ سده است.
در همین خصوص یک پژوهشگر فرهنگ بومی در خراسان رضوی به ایسنا گفت: ایرانیان باستان که برای رهایی از سرمای طاقت‌فرسا حوالی سیبری را ترک و به فلات ایران رهسپار شدند همواره از تاریکی و سردی و جنگ دوری می‌جستند. آنان مردمی پاک‌نهاد و اهل مهر و دوستی بودند همگام با طبیعت شادی و شادکامی را ارج می‌نهادند و از غم و اندوه روی‌گردان بودند.
محمدقلی پور با اشاره به اینکه آنان در سی و پنجمین روز از زمستان یعنی پنجم بهمن‌ماه «جشن نوسره» را برگزار می‌کردند، افزود: نوسره، آماده‌باش برای برگزاری جشن باشکوه سده بود که نوید بهار، گرما و رویش سبزه‌ها و زایش جانوران بود و چه شادکامی از این والاتر و ارجمندتر؟ پس ایرانیان برای تولد گرما و نور، پای‌کوبی و دست‌افشانی می‌کردند.
وی بیان کرد: مردم ایران باستان به زن نیز احترام می‌گذاشتند و وی را مظهر طراوت و سرزندگی اجتماع خویش می‌دانستند. این روز هم به سبز کنندگان زمین یعنی زنان اختصاص داشت.
پژوهشگر فرهنگ بومی گفت: مردم در آئین نوسره که برای چیرگی بر نیروهای اهریمنی و پاسداشت گرما و روشنایی برگزار می‌شد، دور آتش به رقص و پای‌کوبی می‌پرداختند، خستگی و افسردگی را از تن زدوده و روح و روان خویش را در پاکی آتش صفا می‌دادند.
وی افزود: برخلاف تصور رایج، ایرانیان آتش‌پرست نبودند و فقط آن را مظهر پالایش، بالندگی، گرما، نور و مهر می‌دانستند و خدای نیکی و خوبی را ستایش کرده و با خواندن اوراد مخصوص در نوسره به درگاهش دعا می‌کردند و به شکرانه‌ی آمدن سده که پیام‌آور بهار است خدای را می‌ستودند.
قلی پور با اشاره به اینکه آئین‌های ایرانی دارای خصوصیاتی مشترک بود، اظهار کرد: تمامی جشن‌های ایرانی بر پدیده‌های طبیعی منطبق بود از این‌رو تقویم در فرهنگ آنان جایگاهی والا داشت.
وی گفت: همچنین آئین‌های ایرانی متعلق به مردمان ساکن در فلات ایران و آریایی‌های باستان است و به دین خاصی تعلق ندارد.
پژوهشگر فرهنگ بومی با بیان اینکه آئین‌های باستانی ایرانیان همواره با جشن و پای‌کوبی همراه بود و غم و اندوه در آن جای نداشت، تصریح کرد: در جشن‌های ایرانی عناصر طبیعت ستایش می‌شدند و از بدرفتاری با حیوانات و گیاهان به شدت پرهیز می‌شد.
وی با اعلام اینکه تفاوت قومی، نژادی، دینی و زبانی در این جشن‌ها وجود نداشت و این مراسم محفلی بود برای همبستگی و کنار یکدیگر بودن، گفت: با پیگیری‌های صورت گرفته جشن نوسره در تقویم رویدادهای گردشگری کشور با نام بردسکن به ثبت رسیده است.
قلی پور با بیان اینکه جشن نوسره همه ساله در پنجم بهمن‌ماه به بهترین شکل ممکن در روستای هدک بردسکن برگزار می‌شود، افزود: این جشن به همت بنیاد فردوسی شاخه روستای هدک جشن نوسره برگزار می‌شود.
ایرانیان نقاط مختلف که این جشن را برگزار می‌کنند در این آئین کنار یکدیگر جمع می‌شدند و در کوی و برزن آتش برپا کرده و برای دوری از اهریمن لب به دعا و نیایش می‌گشودند.
انتهای پیام