در این یادداشت آمده است؛
در نیمه نخست بارداری، به دریافت ۳ نوبت مراقب(مراقبت نوبت اول در هفته ۴ تا قبل از هفته ۶ مراقبت نوبت دوم از هفته ۶ تا ۱۰ و مراقبت سوم از هفته ۱۶ تا ۲۰ بارداری) در مراکز بهداشتی درمانی توصیه شود.
در این زمینه به همسر توصیه می‌شود موارد زیر را در نظر داشته باشد:
نقش‌پذیری خود به عنوان پدر را در مراحل بسیار ابتدایی و حتی از زمان تصمیم به بارداری آغاز کند.
به اهمیت همراهی و همدلی با همسر توجه شود.
در طی بارداری با اقداماتی مانند حضور در مراقبت‌های پیش از بارداری، بارداری و کلاس‌های بارداری و آمادگی برای زایمان از مادر حمایت کند، با این‌گونه حمایت‌ها توان مادر برای مراقبت از خود، جنین و فرزند افزایش پیدا می‌کند.
مدت زمان حضور خود در منزل را افزایش دهد. با توجه به تغییرات هورمونی که می تواند منجر به تغییرات خلق و خو در مادر شود، حضور پدر در منزل می‌تواند کمک کند تا مادر بر احساس نگرانی خود غلبه کند و در طی بارداری ذهن آرام‌تری داشته باشد.
تلاش کند تا محیط آرام و دور از استرسی را در طی دوران بارداری برای مادر تامین کند. به عنوان مثال به شرایط مادر در زمان دعوت از مهمان توجه کند و به دلایل شرایط روحی و جسمی او، به تصمیمات او در این زمینه احترام بگذارد.
اعتماد مادر را جلب کند، ارتباط مناسبی با او برقرار کرده و مشاجرات را به کمترین میزان برساند. حرف‌های مادر را بشنود و به او فرصت دهد تا احساسات خود را بیان کند. همدلی با مادر و نیز بیان کلمات و جملات امیدبخش می‌تواند مفید باشد. در واقع، خوش‌رفتاری، خوش‌صحبتی، احترام به مادر و اجتناب از رفتارهای خشمگینانه، سبب می‌شود توانایی مادر برای به پایان رساندن سالم بارداری افزایش یابد.
در انجام کارهای روزانه مانند مراقبت از سایر کودکان (در صورت وجود فرزند قبلی) نظافت منزل، تهیه غذا و دیگر امور منزل و برنامه‌ریزی‌ها مشارکت داشته باشد.
به مادر کمک کند تا بتواند زمان بیشتری را به استراحت و مراقبت از جنین بپردازد. بنابراین، کاهش انتظارات و توقعات از مادر به ویژه در زمینه انجام کارهای منزل به شیوه قبل از بارداری و کمک به مادر در این رابطه کارساز است.
به مادر کمک کند تا بتواند سبک زندگی سالم‌تری داشته باشد؛ به عنوان مثال ترغیب مادر به فعالیت فیزیکی سبک و خواب مناسب، عدم مصرف خودسرانه دارو.
به وضعیت تغذیه مادر در طی بارداری توجه کند. تغذیه مناسب مادر در طی دوران بارداری نه تنها بر سلامت او، بلکه بر تکامل جنین نیز تاثیرگذار است. نقش حمایتی پدر در زمینه ترغیب مادر به مصرف گوشت کم چرب، میوه و سبزی‌ها و نان‌های کامل مانند نان‌های سبوس‌دار و محصولات لبنی کم چرب، مغزهای غیرشور مانند بادام و تخم‌مرغ مفید است.
از زحمات و تلاش‌های مادر در دوران بارداری و زایمان به صورت کلامی یا با خریدن هدیه قدردانی کند. اگر مادر شاغل است، پدر سعی کند تا محل کار و از محل کار تا منزل مادر را همراهی کند و در صورتی که تحمل شرایط شغلی برای مادر سخت است، مادر را تشویق کند تا از محل کار مرخصی (حتی بدون حقوق) بگیرد.
در صورت رخداد سقط خود به خود، پذیرش و سازگاری با موضوع مهم است. برخی از مادران بعد از رخداد این مشکل احساس ناامیدی می‌کنند و فکر می‌کنند قادر به محافظت از جنینشان نبوده‌اند. در این مواقع حمایت از همسر بسیار مهم است. صحبت کردن در این زمینه با همسر و به اشتراک گذاشتن احساسات با یک‌دیگر می‌تواند مفید باشد.
همواره به یاد داشته باشیم که سقط خود به خود اغلب به دلایل تصادفی رخ می‌دهد و احتمال تکرار آن در بارداری بعدی خیلی اندک است.
انتهای پیام