به گزارش ایسنا، شبکه خبری ان.بی.سی در گزارشی می‌نویسد: «آنتونی بلانت» به عنوان مشاور هنری خانواده سلطنتی انگلیس فعال بود و شخصا تصاویری از ملکه را به تصویر می‌کشید و بر نقاشی‌های کلکسیون سلطنتی نظارت می‌کرد و حتی گاهی خزانه با ارزش و خصوصی ملکه را هم به نمایش عموم در می‌آورد.
آنتونی بلانت با وجود این واقعیت که زندگی دوگانه‌ای را به عنوان جاسوس شوروی داشت، خود را مورد علاقه ملکه قرار داد، به طوری که توانست نشان شوالیه را از آن خود کند.
این اسناد در میان یکسری اطلاعات از سوی آژانس اطلاعات ام.آی ۵ توسط آرشیو ملی انگلیس افشا شد و پرده از راز رسوایی جنگ سرد در قلب انگلیس برداشت.
بلانت در سال ۱۹۶۴ با وعده دریافت مصونیت قضایی به جاسوسی برای شوروی در خلال جنگ دوم جهانی اعتراف کرد اما ملکه الیزابت دوم در ۱۹۷۳ درست یک دهه بعد از این مساله خبردار شد. هویت اصلی این جاسوس در نهایت توسط مارگارت تاچر، نخست وزیر وقت انگلیس در ۱۹۷۹ در جریان سخنرانی در پارلمان فاش شد.
سرویس‌های امنیتی از هویت بلانت با توجه به موقعیت برجسته‌اش به دقت محافظت می‌کردند و تنها چند مقام ارشد از آن مطلع شدند. به منشی خصوصی ملکه، «مارتین چارتریس» در آن زمان فقط گفته شد که MI۵ به دلیل روابط نزدیک بلانت با «گای برگس» یکی دیگر از جاسوس‌ها که به اتحاد جماهیر شوروی گریخته بود، قصد بازجویی از بلانت را داشت.
«کریس اسمیت»، مورخی که بیوگرافی «جان کرنکراس» یکی از جاسوسان حلقه «پنج کمریجی» را نوشت، گفت: «به احتمال زیاد، این رویدادها بیشتر به ما درباره ناتوانی دولت در محاکمه بلانت می‌گویند تا تلاش هماهنگ MI۵ برای بی اطلاع نگهداشتن ملکه درباره این مساله.»
وی ادامه داد: «مطلع کردن ملکه یا هرشخص دیگری بابت حضور یک جاسوس در کاخ، به صورت بالقوه باعث بی اعتبار شدن سلطنت می‌شد. همچنین برای ملکه شرم آور بود.»
اسمیت همچنین افزود: «در آن دوره که مشخص شد بلانت جاسوس است، در بخش مهمی از کاخ فعالیت می‌کرد که افشای آن می‌توانست برای خانواده سلطنتی شرم آور باشد. برای همین، پنهان کردن اطلاعات همچنین به کاخ این امکان را می‌داد که به درستی انکار کند که ملکه از فعالیت‌های جاسوسی بلانت اطلاعی داشت و او را از شرمساری محافظت می‌کرد.»
پس از آن، «مایکل هنلی» دبیر ام.آی.۵ در نوامبر ۱۹۷۲ اعلام کرد که فقط منشی مخصوص ملکه و «فیلیپ مورد» معاونش درباره حضور آنتونی بلانت در کاخ اطلاع دارند.
هنلی در بخشی از اسناد نوشت: «منشی مخصوص ملکه فکر می‌کرد که ملکه نمی‌داند و می‌گفت که سودی در اطلاع دادن به ملکه نیست و دانستن این مساله تنها به نگرانی‌های او می‌افزاید.»
بر اساس اسناد منتشر شده، توافقی صورت گرفت که در آن ملکه در صورتی به صورت رسمی مطلع شود که بلانت به شدت بیمار شود تا از هرگونه واکنش منفی رسانه‌ای دور بماند.
منشی مخصوص ملکه در نهایت وقتی به ملکه در مارس ۱۹۷۳ اطلاع داد که بلانت بیمار شد.
چارتریس گفت: «واکنش ملکه جالب بود؛ او خیلی آرام و بدون شگفتی بود. ملکه به یاد آورد که بلانت پس از ماجرای برگس/مک‌لین در پرونده حلقه جاسوسان کمبریجی بسیار مورد سوء ظن قرار گرفته بود.»
هنلی در آن زمان گفته بود: «مشخص بود که کسی اوایل دهه ۵۰ میلادی شاید کمی پس از جانشینی چیزهایی به ملکه گفته بود.»
این پرونده روایت عامی را که ملکه درباره هویت بلانت کمی پس از اعترافش اطلاع داشت، به چالش کشید.
بلانت به کارش به عنوان مشاور هنری ملکه برای چند سال تا زمان بازنشستگی در ۶۵ سالگی ادامه داد. پس از آنکه بلانت در سال ۱۹۷۹ توسط مارگارت تاچر، نخست‌وزیر وقت انگلیس در پارلمان به‌عنوان جاسوس معرفی شد، لقب سلطنتی «سِر» از وی پس گرفته شد و وی از دربار سلطنتی نیز طرد شد.
آنتونی بلانت در ۱۹۸۳ در سن ۷۵ سالگی در پی بیماری سخت ناشی از ابتلا به سرطان درگذشت.
انتهای پیام