به گزارش ایسنا، «گدعون ساعر» وزیر امور خارجه رژیم صهیونیستی در گفت‌وگویی به بیان دیدگاه‌های خود درباره برنامه هسته‌ای ایران، تحولات سوریه، روابط تل‌آویو با آمریکا و روابط دیپلماتیک با اروپا و به‌علاوه چالش‌ها و فرصت‌های پیش روی اسرائیل در صحنه بین‌المللی پرداخت.

او که با روزنامه جروزالم پست صحبت می‌کرد، درباره جنگ غزه و چالش‌های مربوط به کمک‌های بشردوستانه در نوار غزه، مدعی بهره‌برداری حماس از این کمک‌ها شد و بدون اشاره به ممانعت رژیم صهیونیستی از دسترسی مردم فلسطین به کمک‌های بشردوستانه ادعا کرد: این یک موضوع پیچیده است. از آن، به‌عنوان یک سلاح برای حمله به اسرائیل استفاده می‌شود. مشکل بزرگ‌تر خود کمک‌های بشردوستانه نیست، بلکه این واقعیت است که حماس این کمک‌ها را به دست می‌گیرد و تصاحب می‌کند.

ساعر در ادامه خواستار ارزیابی مجدد نحوه مدیریت کمک‌ها شد و گفت: آیا بر این باورم، روزی که ترامپ به قدرت برسد، حماس این کمک‌ها را مورد استفاده قرار نخواهد داد؟ نه، من اینطور فکر نمی‌کنم.

وی همچنین به تغییرات بالقوه در سیاست ایالات متحده در دوران ریاست جمهوری ترامپ، به‌ویژه در مورد نهادهای حقوقی بین‌المللی مانند دیوان کیفری بین‌المللی (ICC) که رژیم صهیونیستی را به‌خاطر «نسل‌کشی» در غزه مقصر دانسته است، اشاره کرد و افزود: ممکن است شاهد قوانین ایالات متحده علیه دیوان کیفری بین‌المللی باشیم. ممکن است یک جابجایی وجود داشته باشد، زیرا آمریکایی‌ها می‌گویند که «ما نفر بعدی هستیم».

مقام ارشد صهیونیست با اشاره به اینکه «اسرائیل و آمریکا هر ۲ عضو این دادگاه نیستند» گفت: اگر قوانین بین‌المللی به ابزار تبدیل شود، آن‌ها نیز در معرض خطر هستند. او بر این باور است که این آسیب‌پذیری مشترک می‌تواند باعث اقدام شود.

ساعر تصریح کرد: من معتقدم که شاهد اقدامی خواهیم بود، شاید حتی تحریم‌هایی علیه دادگاه.

برنامه هسته‌ای ایران

گدعون ساعر همچنین درباره هرگونه برنامه رژیم صهیونیستی برای هدف قرار دادن مجدد ایران، وارد جزئیات آن نشد و با تکرار ادعاهای نخ‌نما شده و واهی این رژیم علیه ماهیت برنامه هسته‌ای ایران، گفت: ایران هرگز نباید سلاح هسته‌ای داشته باشد. این خط قرمزی است که ما نمی‌توانیم با آن بازی کنیم.

وی بر اهمیت همکاری با آمریکا برای جلوگیری از دستیابی تهران به سلاح هسته‌ای تاکید و با این حال، از گفت‌وگوهای علنی پیرامون اقدام نظامی احتمالی انتقاد کرد.

او اظهار داشت: کل بحث علنی در مورد حمله به ایران در خدمت منافع ما نیست. این چیزی نیست که باید به این شکل، با آن برخورد شود.

ساعر در ادامه به تکرار ادعاهای بی‌اساس مبنی بر کمک نظامی تهران به مسکو در جنگ اوکراین و به‌علاوه سیاست‌های منطقه‌ای ایران پرداخت و مدعی شد: آگاهی بین‌المللی از فعالیت‌های بی‌ثبات کننده ایران در سال گذشته به میزان قابل توجهی افزایش یافته است.

او این تغییر را به ۲ عامل مرتبط دانست و ادعا کرد: همکاری ایران با روسیه در اوکراین و استفاده فزاینده از نیروهای نیابتی در خاورمیانه از این جمله است.

وزیر امورخارجه رژیم صهیونیستی در ادعاهای خود افزود: شراکت ایران با روسیه در اوکراین به‌ میزان زیادی بر درک جهانی تأثیر گذاشته است و نیروهای نیابتی آنها با تهاجم بی‌سابقه‌ای عمل کرده و صدها موشک به سمت اسرائیل پرتاب کرده‌اند.

او گفت: امروز حتی اروپایی‌ها هم این موضوع را درک می‌کنند.

این ادعاها درحالی است که ایران بارها اعلام کرده نیروی نیابتی در منطقه ندارد و نیروهای مقاومت بنا بر منافع کشورهای خود علیه آمریکا و رژیم صهیونیستی اقدام می‌کنند.

قطر عمیقا دشمن اسرائیل است

زمانی که از گدعون ساعر درباره قطر به‌عنوان یک میانجی در توافق تبادل اسرا پرسیده شد، گفت که از نظر او، «آنها بازیگری بسیار مشکل‌ساز و عمیقاً دشمن اسرائیل هستند.»

وی خاطر نشان کرد: می‌توانست درباره اینکه آیا مشارکت آن‌ها در نقش میانجی درست است یا خیر، بحثی وجود داشته باشد، اما ما این رویکرد را در پیش گرفتیم که هر کسی که بتواند بر حماس تأثیر بگذارد، باید برای این منظور استفاده شود.

وزیر صهیونیست افزود: با این حال، درک این نکته مهم است که فاصله بین حماس و قطر بسیار کم است. آن‌ها در دو طرف طیف قرار ندارند. این را باید پذیرفت، به‌ویژه با توجه به همسویی قطر با ترکیه و ایدئولوژی مشترک آن‌ها در مورد اخوان المسلمین. این، چیزی است که ما باید به دقت در آن نظارت کنیم، زیرا پتانسیل تأثیرگذاری بر پویایی منطقه را دارد.

ریاست‌جمهوری مجدد ترامپ در آمریکا

وزیر امور خارجه رژیم صهیونیستی در ادامه این گفت‌وگو، از انتخاب مجدد «دونالد ترامپ» به‌عنوان رئیس جمهور ایالات متحده استقبال کرد و با ابراز خوش‌بینی نسبت به آینده، بر همسویی بین دو طرف در موضوعات راهبردی تاکید کرد.

او اظهار داشت: اول و مهم‌تر از همه، دیدگاه مشترکی میان ما درخصوص موضوع ایران وجود دارد که این پتانسیل را دارد که به تفاهمات راهبردی در بالاترین سطح منجر شود.

وی با اشاره به رویکرد «مایک پامپئو» وزیر امور خارجه آمریکا در دوره اول ریاست جمهوری ترامپ در مورد شهرک‌سازی صهیونیست‌ها، به رسمیت شناختن حاکمیت اسرائیل بر بلندی‌های جولان و انتقال سفارت آمریکا به بیت‌المقدس، اولین دوره ریاست‌جمهوری ترامپ را دوره پیشرفت‌های مهمی برای اسرائیل دانست و گفت: این‌ها، اقدامات پیشگامانه‌ای بود که حتی با شرایط آمریکای، سیاست‌های استانداردی نبود.

ساعر با اذعان به اینکه اختلاف نظر رژیم صهیونیستی با واشنگتن اجتناب‌ناپذیر است، بر اهمیت راهبردی دیدگاه‌های مشترک تأکید کرد و افزود: زمانی که شکاف واضحی بین ما و آمریکا وجود نداشته باشد، اسرائیل از نظر دیپلماتیک قوی‌تر می‌شود.

او خاطر نشان کرد: این هم‌سویی به‌عنوان یک عامل بازدارنده برای دشمنان اسرائیل عمل می‌کند که اغلب به دنبال شکاف بین آن‌ها هستند. دشمنان ما همیشه به دنبال شکاف در روابط آمریکا و اسرائیل هستند.

مقام ارشد صهیونیست با بیان اینکه «برای تفاوت‌ها به انعطاف‌پذیری نیاز است» ابراز اطمینان کرد که پایه و اساس این همکاری قوی است.

او ادامه داد: شما نمی‌توانید، انتظار داشته باشید که همیشه دقیقاً به آنچه می‌خواهید برسید، اما انعطاف‌پذیری در دیپلماسی ضروری است.

اشغالگری رژیم صهیونیستی در غزه

گدعون ساعر در پاسخ به این سوال که «آیا تصور می‌کند که همیشه حضور نظامی اسرائیل در غزه وجود خواهد داشت؟» گفت: فرض کاری من این است که در آینده قابل پیش‌بینی، تنها ما می‌توانیم امنیت خود را تضمین کنیم. با این حال، او تصریح کرد که این، به معنای «بازسازی مجدد شهرک‌های یهودی» در غزه نیست.

وی افزود: اگرچه من با جدایی (از گاش کتیف، شهرک‌های اسرائیلی در نوار غزه در سال ۲۰۰۵) مخالف بودم، اما اهداف تعیین‌شده توسط کابینه شامل چنین طرح‌هایی نمی‌شود.

او در ادامه نسبت به وجود یک نیروی خارجی که بتواند به‌طور موثر امنیت در غزه را تضمین کند، ابراز تردید و تصریح کرد: من شک دارم که نهاد مؤثری وجود داشته باشد که بتواند امنیت غزه را تامین کند، به همین دلیل است که معتقدم اسرائیل باید نیروی کنترل کننده از دریای مدیترانه تا رود اردن در غرب رودخانه باقی بماند.

ساعر درباره حاکمیت حماس با بیان عبارات توهین‌آمیز مدعی شد: آنچه در غزه رخ داده است، ایجاد یک نیروی نظامی خارجی است. این، فقط یک سازمان تروریستی نیست. این، یک کشور تروریستی با ارتش تروریستی است. آنها همه چیز را کنترل می‌کنند.

باوجود جنایات گسترده رژیم صهیونیستی در نوار غزه در طول بیش از یک سال گذشته که به شهادت بیش از ۴۵ هزار فلسطینی، شامل زنان و کودکان منجر شده است، گیدعون سعر در مورد عواقب تقویت نظامی حماس برای اسرائیل گفت: آن‌ها یک سیستم دیوانه‌وار از تسلیحات و تونل‌های زیرزمینی ایجاد کرده‌اند و در مدت کوتاهی عواقب وجود یک نیروی نظامی در نزدیکی جوامع غیرنظامی را دیدید: ۱۲۰۰ نفر در یک روز کشته شدند.

او تاکید کرد که اسرائیل اجازه استقرار یک نیروی نظامی دیگر در غزه را نخواهد داد و گفت: اسرائیل نمی‌تواند اجازه ساخت یک نیروی نظامی خارجی دیگر در غرب رود اردن را بدهد.

با این حال، او آمادگی خود را برای بررسی ایجاد حکومت خودمختار برای مسائل غیرنظامی در غزه ابراز و خاطر نشان کرد: ما باید یک نهاد خودمختار برای مدیریت امور غیرنظامی ایجاد کنیم. به تاریخ نگاه کنید، در سال‌های ۱۹۹۴-۱۹۹۵، ما از شهرهای تحت توافق اسلو عقب‌نشینی کردیم و تا سال ۲۰۰۰ انتفاضه دوم فوران کرد. فقط پنج سال طول کشید تا مواد منفجره تولید کنند.

ساعر در ادامه با تاکید بر ضرورت ارتباط شفاف با شرکای بین‌المللی توضیح داد: ما باید به دولت جدید [در ایالات متحده] نزدیک شویم و این واقعیت‌ها را به زبان ساده ارائه کنیم. این، بدان معنا نیست که ما از در نظر گرفتن مدل‌ها خودداری می‌کنیم، اما نمی‌توانیم ریسک‌های غیرضروری بپذیریم. در هفت اکتبر، ما خوش شانس بودیم که حمله در چندین جبهه به‌طور همزمان رخ نداد.

سوریه کشوری از هم پاشیده است

وزیر امورخارجه رژیم صهیونیستی در بخش دیگری از گفت‌وگوی خود درباره تحولات سوریه تصریح کرد که پس از کنار رفتن «بشار اسد» رئیس جمهور سوریه و نیروهای مسلح آن، سوریه اکنون یک کشور از هم پاشیده و گرفتار جناح‌های رقیب و ایدئولوژی‌های افراطی است.

ساعر بیان کرد: واقعیت در سوریه تثبیت نشده است. رژیم دمشق اساساً یک باند است، نه یک دولت قانونی. مناطق دیگر مانند ادلب نیز توسط گروه‌های اسلام‌گرا با ایدئولوژی‌های تندرو کنترل می‌شود.

به گفته ساعر، در حال حاضر یکی از نگران کننده‌ترین شخصیت‌ها در سوریه، «ابومحمد الجولانی» سرکرده «هیئت تحریر الشام» است، گروهی که روابط تاریخی با القاعده دارد و غرب او را به‌عنوان رهبر جدید سوریه به رسمیت شناخته است.

وی درباره ورود رژیم صهیونیستی به جولان گفت: جامعه بین‌المللی ممکن است دلیل ورود به مناطق حائل را درک کند اما فهم آن، مساوی با تأیید نیست. پس از هفتم اکتبر، اقدامات پیشگیرانه ضروری است. سه گزینه به کابینه ارائه شد: هیچ کاری انجام ندهید، مناطق استراتژیک را که کنترل منطقه را فراهم می‌کند، تصرف کنید یا گزینه سوم را دنبال کنید، تصرف تا خط موشکی سوریه در فاصله ۱۲-۱۵ کیلومتری.

وزیر صهیونیستی همچنین تصریح کرد: این، اقدامی محدود و موقت است. وقتی از من پرسیده می‌شود که «موقت» به چه معناست، پاسخ می‌دهم تا زمانی که ببینیم وضعیت تثبیت شده و بتوانیم به خط قبلی برگردیم. با این حال، در واقع وضعیت در سوریه تثبیت نشده است. ممکن است یک باند کنترل دمشق [جولانی] را به دست گرفته باشد و گروهی دیگر بر ادلب حکومت کند، این مساوی با ثبات نیست.

او ادامه داد: رژیم نوظهور در دمشق متمرکز است نه تمام سوریه. این به اصطلاح رهبری، باند ادلب است نه یک حکومت فراگیر. آن‌ها اسلام‌گرایانی با جهان‌بینی بسیار افراطی هستند. برای مثال، وزیر دادگستری جدید سوریه خواستار برکناری قضات زن شد و پرونده‌ها منحصراً به قاضی‌های مرد منتقل شد. اما جهان به سمت دمشق می‌شتابد.

ساعر گفت: حتی کسانی هستند که دوست دارند ما هم همین کار را انجام دهیم. اما چرا جهان اینقدر مشتاق تعامل با دمشق است؟ به هر حال، این یک رژیم تندرو است، نه یک رژیم میانه‌رو.

ساعر در توضیح دلیل این وضعیت اظهار داشت: موضوع پناهندگان سوری است که نه تنها کشورهایی مانند ترکیه و اردن، بلکه اروپا را نیز تحت تاثیر قرار می‌دهد. در اروپا، این موضوع پیامدهای سیاسی زیادی دارد. هدف آنها روشن است: ادعای ثبات وضعیت در سوریه و در نتیجه امکان بازگشت پناهجویان به کشور. این تمایل، در واقع روند فعلی را هدایت می‌کند.

به گفته وزیر صهیونیست، یکی دیگر از انگیزه‌های مهم برای به رسمیت شناختن حاکمان جدید سوریه، احساسات ضد روسی است چراکه «شکست منافع روسیه رضایت قابل‌توجهی را به خصوص در اتحادیه اروپا به همراه داشته است».

او خاطر نشان کرد: آن‌ها ادعا می‌کنند که اقدامات را در میدان نبرد ارزیابی خواهند کرد. با این حال، توانبخشی سریع جولانی و همکارانش سؤالاتی را ایجاد می‌کند و هیچ تضمینی وجود ندارد که منجر به ناامیدی نشود.

ساعر همچنین به خطرات گسترده‌تر ناشی از گروه‌های افراط‌گرا در منطقه اشاره کرد و هشدار داد: گروه‌هایی مانند داعش در این منطقه برخاسته و سقوط کرده‌اند و این، درس روشنی است که ما نمی‌توانیم اجازه دهیم افراط‌گرایان در نزدیکی مرزهای ما جای پای خود را پیدا کنند.

او در پاسخ به سوالی درباره حملات گسترده رژیم صهیونیستی به سوریه پس از برکناری اسد مدعی شد: ما به نیروهای اسد ضربه زدیم، زیرا می‌ترسیدیم سلاح‌های آن‌ها به دست اسلام‌گرایان بیفتد یا در بازار سیاه فروخته شود. ایجاد مناطق حائل گام مهم دیگری بود که به دلیل نقض توافقات جداسازی انجام شد.

ساعر توضیح داد: کابینه پس از ورود گروه‌های مسلح به منطقه و حتی حمله به مواضع سازمان ملل در این مورد تصمیم گرفت. ما باید به سرعت عمل می‌کردیم تا از بروز موقعیتی که نیروهای متخاصم، مانند حماس یا حزب‌الله دقیقاً در مرز ما عمل کنند، جلوگیری کنیم.

به‌رغم انتقادات شدید جامعه بین‌الملل نسبت به این اقدامات رژیم صهیونیستی در سوریه، گیدعون سعر گفت: جهان ممکن است بفهمد که چرا ما وارد مناطق حائل شده‌ایم، اما درک، به این معنا نیست که از ما انتقاد نمی‌کنند.

با وجود این، او بر ضرورت این اقدامات به ویژه با توجه به حملات هفت اکتبر تاکید کرد و مدعی شد: اقدامات پیشگیرانه به یک ضرورت تبدیل شد. ما نمی‌توانیم منتظر تحقق تهدیدها باشیم.

کُردها، اقلیتی در منطقه

دیپلمات ارشد رژیم صهیونیستی در ادامه بر دخالت دیپلماتیک اسرائیل در حمایت از کردها تاکید کرد و از جامعه بین‌المللی خواست که به مسئولیت های خود پایبند باشد.

وزیر خارجه رژیم صهیونیستی گفت: در گفت‌وگوهایی که با وزرای خارجه در سرتاسر جهان، از «آنتونی بلینکن» وزیر خارجه آمریکا گرفته تا دیگران داشته‌ام، بر مسئولیت جامعه بین‌المللی در قبال کردها تاکید کرده‌ام.

او نسبت به خطرات برچیدن خودمختاری کردها هشدار داد.

به نوشته جروزالم پست، در حالی‌که اسرائیل برای دفاع از کردها اقدام نظامی انجام نداده است، سعر بر ضرورت اخلاقی و دیپلماتیک حمایت از آن‌ها تأکید کرد و افزود: کردها گروهی غربگرا و دوست هستند و ما باید در کنار آن‌ها باشیم.

وزیر خارجه رژیم صهیونیستی در ادعاهای خود، پیوندهای اسرائیل با کردها را به رابطه آن با جامعه دروزی تشبیه کرد و این ارتباط را به‌عنوان پیوندی که ریشه در اصول مشترک دارد توصیف کرد.

ساعر تاکید کرد: «این یک امر اصولی، چه از نظر اخلاقی و چه از نظر دیپلماتیک است که در کنار آنها بایستیم.

روابط با اتحادیه اروپا

ساعر در پاسخ به سوالی درباره نقش اتحادیه اروپا در سیاست خارجی رژیم صهیونیستی، اتحادیه اروپا را شریکی مهم توصیف کرد و گفت: «اتحادیه اروپا بزرگ‌ترین شریک تجاری اسرائیل بوده و حفظ روابط قوی با آن بسیار مهم است.

او ضمن اذعان به چالش‌های گذشته، به‌ویژه تحت رهبری «جوزپ بورل» مسئول سابق سیاست خارجی اتحادیه اروپا، نسبت به تنظیم مجدد روابط با مقام جدید اتحادیه اروپا ابراز خوش‌بینی کرد و اظهار داشت: مسئول جدید سیاست خارجی اتحادیه اروپا (کایا کالاس) فرصتی را برای از سرگیری روابط ارائه می‌دهد. هدف ما تقویت نه تنها روابط دیپلماتیک، بلکه روابط علمی و اقتصادی است.

ساعر نشست آتی در بروکسل را به‌عنوان فرصتی برای ایجاد تفاهم عنوان کرد و افزود: ظرف چند ماه ما نشست دیگری در بروکسل خواهیم داشت که به نظر من شروعی تازه است. با این حال، تغییرات اساسی در موضع اروپا بعید است. سوال کلیدی این است که آیا آن‌ها آماده شنیدن دیدگاهی متفاوت و درگیر شدن در یک گفت‌وگوی واقعی هستند یا خیر. اگر چنین باشند، ما می‌توانیم به سمت راه‌حل‌های سازنده حرکت  کنیم.

ایرلند و ادعای یهودستیزی آن

یکی از بحث‌برانگیزترین تصمیمات گیدعون سعر، بستن سفارت رژیم صهیونیستی در ایرلند بود. در حالی‌که این اقدام باعث ایجاد بحث‌های زیادی شد، وزیر صهیونیست از آن به‌عنوان پاسخی ضروری به آنچه او «خصومت مداوم ایرلند با اسرائیل» دانست، دفاع کرد.

وی با اشاره به هم‌سویی ایرلند با آفریقای جنوبی در دیوان کیفری بین‌المللی و تلاش این کشور برای گسترش تعریف نسل‌کشی گفت: اقدامات ایرلند بارها نشان‌دهنده خصومت با اسرائیل بود. این، آخرین ضربه بود اما این تصمیم مدتی در حال بررسی بود.

به گفته ساعر، «این تصمیم با ارزیابی‌های حرفه‌ای وزارت امور خارجه حمایت می‌شود که به این نتیجه رسیده است که سفارت (در ایرلند) مزایای ناچیزی ارائه می‌دهد».

او مدعی شد: این، پول مالیات‌دهندگان است و ما باید اطمینان حاصل کنیم که مسئولانه خرج می‌شود. اسرائیل با بستن سفارت نه تنها به ایرلند، بلکه به سایر کشورها پیام داد. ما نمی‌توانیم به کشوری اجازه دهیم که ما را هدف قرار دهد، در حالی‌که ما در پاسخ به‌طور مکرر هیچ کاری انجام نمی‌دهیم.

او در ادامه با طرح ادعای یهودستیزی ایرلند گفت که «شما نمی‌توانید اجازه دهید که یهودستیزی کنترل نشود و بستن سفارت کاملاً موجه بود». از نظر او، این تصمیم به همان اندازه که مربوط به اصول بود، مبتنی بر سیاست بود. زیرا «ایرلند رفتار ضد اسرائیلی و یهودستیزانه ثابتی از خود نشان داد».

ساعر گفت که افتتاح سفارت اسرائیل در مولداوی را برای اولین بار به‌عنوان پاسخی به بستن سفارت در ایرلند اعلام کرده است.

او خاطر نشان کرد: با بیش از ۱۰۰ نمایندگی دیپلماتیک در سراسر جهان و بسیاری از کشورها که از اسرائیل درخواست می‌کنند سفارت‌های خود را باز کنند، ما باید اولویت‌بندی کنیم. به‌عنوان مثال، مولداوی که به‌طور مداوم از اسرائیل حمایت کرده، اکنون میزبان سفارت جدید اسرائیل است.

مقام ارشد صهیونیست افزود: زمانی که تصمیم می‌گیریم سفارتخانه‌ای را باز کنیم یا ببندیم، باید روابط یک کشور با اسرائیل را در چندین پارامتر ارزیابی کنیم. اگر احتمال تغییر قابل توجهی در کوتاه مدت وجود داشته باشد، تصمیم ممکن است متفاوت باشد.

افزایش گرایشات ضدصهیونیستی در کانادا و سراسر جهان

گدعون ساعر همچنین درباره افزایش هشدار دهنده رویکردهای ضدصهیونیستی در کانادا، وضعیت در این کشور را «غیرقابل تحمل» توصیف کرد.

او در ادامه از اینکه چنین خصومتی در کشوری که به‌طور سنتی «دوست اسرائیل و یهودیان» است، ابراز ناامیدی کرد و گفت: ما از دولت خواسته‌ایم که از هر ابزار موجود برای مبارزه با این موضوع استفاده کند. اسحاق هرتزوگ (رئیس رژیم صهیونیستی) این موضوع را به‌طور گسترده با جاستین ترودو، نخست وزیر کانادا مطرح کرد.

ساعر خاطرنشان کرد که افزایش «یهودی ستیزی منحصر به کانادا نیست، بلکه بخشی از یک روند گسترده‌تر در سایر کشورهای دوست مانند استرالیاست».

جروزالم‌پست در ادامه به سرمایه‌گذاری گسترده رژیم صهیونیستی در فعالیت‌های متمرکز در دانشگاه‌های ایالات متحده برای تغییر نگرش عموم نسبت به اسرائیل و سیاست‌های آن در عین همکاری با جامعه یهودی در ایالات متحده اشاره کرد که به گفته گیدعون سعر، «نبرد فزاینده‌ای برای افکار عمومی وجود دارد که به یک مبارزه دیپلماتیک گسترده‌تر پیوند می‌خورد.»

او یادآور شد: ما در حال حاضر روی برنامه‌ها و اهداف کار و با بسیاری از گروه‌های درگیر در این زمینه ملاقات می‌کنیم. ما در تلاش هستیم تا تغییرات کوچک فوری را اعمال کنیم و زمینه را برای تغییرات بزرگ‌تر در میان مدت فراهم کنیم. حتی نقل قول‌های کوچک در مقاله‌ها می‌تواند تفاوت ایجاد کند.

ساعر همچنین به کمبود بودجه در این زمینه اشاره کرد و با تاکید بر اهمیت تجهیز سفارتخانه‌ها در مکان‌های راهبردی مانند هند به منابع برای تعامل موثر گفت: این، غیرقابل قبول است که سفارتخانه‌ها در مکان‌هایی مانند هند بودجه لازم برای سازماندهی فعالیت‌های ضروری را ندارند.

انتهای پیام