به گزارش ایسنا، رسانه آمریکایی در مطلبی با اشاره به وضعیت اسف‌بار فقر در ترکیه و تبعات آن برای کودکان، به کودکان فقیری اشاره کرد که از حق تحصیل محروم شده و برای امرار معاش به زباله‌گردی روی آورده‌اند.
به گزارش خبرگزاری «آسوشیتدپرس»، کاهش ارزش پول ملی ترکیه و سیاست‌های اقتصادی نامتعارفی که «رجب طیب اردوغان» رئیس‌جمهور این کشور به کار گرفت اما کمی بعد رها کرد، موجب افزایش سرسام‌آور تورم در ترکیه شده است؛ تا جایی که بسیاری از خانواده‌ها در پرداخت هزینه غذا و مسکن دچار مشکل هستند و کودکان وادار به کار برای امرار معاش شده‌اند.
بر اساس گزارش مشترک یونیسف و موسسه آمار ترکیه در سال ۲۰۲۳، حدود هفت میلیون از ۲۲ میلیون کودک این کشور در فقر زندگی می‌کنند.
فرزندان به همراه والدین خود در سطل‌های زباله به دنبال مواد بازیافتی می‌گردند تا درآمد اندکی برای خانواده به دست آورند.
خانواده‌ها برای تامین هزینه اجاره پرداخت قبوض و سایر مخارج اساسی تلاش می‌کنند و در تهیه لباس، کتاب و کفش برای فرزندان خود با مشکل مواجه هستند.
در اواخر سال ۲۰۲۲ تورم ترکیه به ۸۵ درصد رسیده بود و در ماه میلادی گذشته با وجود کاهش چشمگیر، به ۴۷ درصد رسید.
با توجه به افزایش قیمت مواد غذایی، نسلی از کودکان در حال رشد هستند که به ندرت امکان خوردن یک وعده غذای کامل شامل گوشت یا سبزیجات تازه را پیدا می‌کنند.
به گزارش آسوشیتدپرس، ترکیه در صحنه جهانی خود را کشوری قدرتمند و تاثیرگذار نشان می‌دهد که اقتصادی پویا داشته و برای سرمایه‌گذاران خارجی یک مقصد جذاب است، اما تصویر کودکان کار در این کشور و جستجوی خانواده‌ها در سطل‌های زباله، اختلاف فاحشی با این تصویر دارد.
با این حال، اردوغان که بیش از ۲۰ سال پیش به قدرت رسیده، از برنامه‌های اجتماعی حزبش دفاع می‌کند و مدعی است که دوران ممنوعیت، سرکوب، محرومیت و فقر دیگر تمام شده است.
رئیس‌جمهور ترکیه در سخنرانی خود در اجلاس گروه ۲۰ در ماه نوامبر گفت سیستم تامین اجتماعی ترکیه یکی از جامع‌ترین و فراگیرترین نظام‌های تامین اجتماعی در جهان است و آنکارا تا ریشه‌کن کردن کامل فقر، ادامه خواهد داد.
در عین حال، یک خانواده با چهار فرزند در ترکیه حدود ۱۷۰ دلار کمک از دولت این کشور دریافت می‌کند، اما مادر این خانواده به آسوشیتدپرس گفت که این پول تماماً صرف بهای اجاره‌خانه می‌شود، پس فرزندان بهره‌ای از آن نخواهند برد.
از سوی دیگر، این در حالی است که حداقل دستمزد در ترکیه ۴۸۸ دلار است اما وزیر دارایی این کشور می‌گوید که این رقم کم نیست.
به گزارش آسوشیتدپرس، مردم ترکیه باور دارند که تورم واقعی بسیار بیشتر از آمار رسمی دولت بوده و کمک‌هزینه‌های دولت به اقشار کم‌درآمد، هیچ تاثیر ملموسی در زندگی آن‌ها ندارد.
کارشناسان نیز اذعان دارند که کمک‌های دولت برای میلیون‌ها شهروند نیازمند کافی نیست و بسیاری از والدین ناچار هستند بین خرید لباس برای فرزندانشان یا پرداخت اجاره‌خانه، انتخاب کنند.
بعضی خانواده‌ها حتی بر سر این دوراهی قرار دارند که آیا فرزندشان را به مدرسه بفرستند یا از آن‌ها به عنوان نیروی کار استفاده کنند تا درآمد خانواده کمی افزایش یابد.
یک خَیّر ترکیه‌ای که در تامین لوازم‌تحریر و لباس برای کودکان خانواده‌های کم‌درآمد کمک می‌کند، می‌گوید: «کودکان ما شایسته این وضعیت نیستند. خانواده‌ها در وضعیت بسیار دشواری قرار دارند و نمی‌توانند برای فرزندانشان غذا بخرند یا آن‌ها را به مدرسه بفرستند... ما در اینجا شاهد فقر عمیقی هستیم.»
«هاجر فوگو» پژوهشگر و فعال حوزه فقر می‌گوید ترکیه در حال پرورش نسلی سوخته است که یا ناچار به ترک تحصیل می‌شوند یا در برنامه‌هایی شرکت می‌کنند که چهار روز در هفته را مشغول کار هستند و یک روز درس می‌خوانند. این دسته از کودکان بخش ناچیزی از حداقل دستمزد دولتی را دریافت می‌کنند.
این پژوهشگر با اشاره به اینکه ۲ میلیون کودک در فقر عمیق زندگی می‌کنند، می‌گوید طرح «تحصیل در کنار کار» که برای کودکان ارائه می‌شود، نه یک برنامه آموزشی، بلکه در واقع طرحی برای جذب نیروی کار ارزان قیمت است.
از میان ۳۹ کشور اتحادیه اروپا یا سازمان همکاری و توسعه اقتصادی، ترکیه از نظر فقر کودکان در سال‌های ۲۰۱۹ تا ۲۰۲۱ در جایگاه ۳۸ قرار داشت.
بر اساس این گزارش، کودکانی در سال‌های نخست زندگی خود از آموزش محروم می‌شوند، به احتمال زیاد از نظر جسمی و تحصیلی رشد نکرده و به یک عمر محرومیت محکوم خواهند شد که در بزرگسالی هم تبعات فراوانی خواهد داشت.
در ماه نوامبر پنج کودک ترکیه‌ای در شهر ازمیر، هنگامی که مادرشان برای جمع‌آوری ضایعات خانه را ترک کرده بود، در آتش‌سوزی جان باختند. انتشار تصویر گریان پدر زندانی آن‌ها که با دستبند در مراسم خاکسپاری فرزندانش حاضر شده بود، خشم گسترده‌ای را نسبت به درماندگی و وضعیت اسف‌بار خانواده‌های فقیر ترکیه برانگیخت.
یکی از این کودکان به نام آتاکان که بسیاری از شب‌ها با گرسنگی به خواب می‌رود، می‌گوید: «می‌خواهم مرتب به مدرسه بروم... دوست دارم یک روز فوتبالیست شوم و از خانواده‌ام حمایت کنم.»
انتهای پیام