کارگردان تئاتر «یوتانازی»:

تئاتر در حال پیدا کردن جایگاه خود در سبد فرهنگی خانواده‌های ایرانی است

کارگردان تئاتر «یوتانازی» گفت: هنر تئاتر در حال پیدا کردن جایگاه خود در سبد فرهنگی خانواده‌های ایرانی است. 

محسن رحیمیون درگفت‌وگو با ایسنا در خصوص جزئیات تئاتر یوتانازی اظهار کرد: نمایشنامه «یوتانازی» توسط آرش خیرآبادی در سال ۱۳۹۴ نوشته شده است. با خواندن نمایشنامه، ایده‌های بسیاری به ذهنم رسید که آن‌ها را با او مطرح کردم و در نهایت پس از یک بازنویسی مجدد، به نسخه نهایی رسیده و به نمایشنامه‌ای در حال حاضر روی صحنه است تبدیل شد.

وی افزود: در حقیقت نام نمایش توسط آرش خیرآبادی انتخاب شده بود و ما همان نام را برای نمایش استفاده کردیم. این توضیح را در برخی از جلسات نیز ارائه داده‌ایم که واژه «یوتانازی» به معنای مرگ خودخواسته است، که در برخی کشورهای جهان برای بیمارانی که دچار بیماری‌های لاعلاج هستند یا افرادی که به دلایل مختلف از زندگی خود ناامید شده‌اند، وجود دارد.  

کارگردان تئاتر «یوتانازی» بیان کرد: در این کشورها افرادی که خواستار مرگ خود هستند، می‌توانند این فرایند را به‌طور قانونی تجربه کنند و به آن یوتا گفته می‌شود.

وی گفت: در مورد منبع الهام‌بخش برای ساخت این اثر، واقعیت این است که من در ابتدا درگیر مطالعه نمایشنامه دیگری بودم، که اثر ال‌کارلو بود. پس از خواندن آن، ایده‌ای برای تولید اثری مشابه به ذهنم رسید که این ایده را با خانم میترا بابایی و آقای طهان مطرح کردم. به دلایلی آن نمایشنامه را کنار گذاشتیم و تصمیم گرفتیم روی نمایشنامه آقای آرش خیرآبادی کار کنیم و به این ترتیب تصمیم به اجرای «یوتانازی» گرفتیم. بنابراین منبع اصلی الهام‌بخش ما بدون شک نمایشنامه آرش خیرآبادی بود.

کارگردان تئاتر «یوتانازی» اضافه کرد: در خصوص انتخاب بازیگر باید بگویم که وقتی نمایشنامه را خواندم و در آن زمان هم به فکر نمایشنامه دیگری بودم، تنها ۲ بازیگر را در ذهن داشتم که در حال حاضر بازیگران این تئاتر هستند. شخصیت‌هایی که در نمایش وجود دارند به‌طور چشمگیری با سبک بازیگری این ۲ هنرمند هماهنگ بود. در نتیجه من از همان ابتدا انتخابم کاملاً مشخص بود و خوشبختانه هر دو آن‌ها برای حضور در این نمایش موافقت کردند.

رحیمیون عنوان کرد: چالش اصلی که در راه ساخت این نمایش با آن مواجه بودیم، محدودیت زمان بود. ما در شرایطی وارد این پروژه شدیم که بسیاری از گروه‌ها در حال تمرین برای اجرا بودند و تقاضا برای نمایش‌ها بسیار زیاد بود. با توجه به کمبود سالن‌های تئاتر در مشهد، مجبور بودیم نمایش را در زمان کوتاهی آماده کنیم.

وی افزود: تیم ما برای این پروژه چندان بزرگ نبود و حدوداً هفت یا هشت نفر بودیم، اما همه افراد تیم به شدت متعهد، حرفه‌ای و کاربلد بودند. از روز اول، دیدگاه‌ها و نظرات ما کاملاً هماهنگ بود و این همکاری به‌قدری موثر بود که باعث شد مشکلات به راحتی حل شوند. به‌ویژه تهیه‌کنندگی این کار که بر عهده آقای طحان بود، به دلیل هماهنگی عالی و هم‌راستایی در دیدگاه‌ها، باعث شد که پیشرفت کار بدون مشکل خاصی انجام گیرد.  

این هنرمند تئاتر بیان کرد: در مقایسه با سایر کارها، به‌عنوان اولین تجربه کارگردانی خود، نمی‌توانم آن را با آثار پیشینم مقایسه کنم، چون بیشتر در پشت‌صحنه به‌عنوان تهیه‌کننده فعالیت کرده بودم. این تجربه برای من بسیار گران‌بهاتر از هرچیز دیگری بود و امیدوارم که در پروژه‌های آینده بتوانم با تجربه‌ای بیشتر و حرفه‌ای‌تر عمل کنم.

"یوتانازی" یک درام روان‌شناختی پیچیده است

وی اظهار کرد: نمایش "یوتانازی" را می‌توان یک درام روان‌شناختی پیچیده دانست. هدف اصلی ما این بود که به مخاطب این پیام را منتقل کنیم که فاصله میان عشق و نفرت می‌تواند بسیار کوتاه و حتی به اندازه یک تار مو باشد. عشق و نفرت می‌توانند به‌ سرعت و به شکلی غیرقابل پیش‌بینی از هم جدا شوند، که این خود می‌تواند منجر به بروز رفتارهای دردناک و حتی جنون‌آمیز شود.  

رحیمیون تصریح کرد: متاسفانه در جامعه امروز ما، این مسئله در روابط میان زوجین به کرات دیده شده و به وقوع خیانت‌ها و بحران‌های روحی و روانی منجر می‌شود. 

این کارگردان تئاتر در خصوص جایگاه فعلی تئاتر افزود: خوشبختانه تئاتر در حال پیدا کردن جایگاه خود در سبد فرهنگی خانواده‌های ایرانی است. این مسئله به‌ویژه در شهر ما که تئاتر اغلب نادیده گرفته می‌شود، بیشتر نمود پیدا کرده است.  

هنرمندان تئاتر حامی جدی ندارند 

رحیمیون ادامه داد: در حال حاضر شرایط به گونه‌ای پیش رفته که مردم ارتباط بیشتری با تئاتر برقرار کرده‌اند و استقبال از نمایش‌های جاری نشان‌دهنده‌ی این تغییر مثبت است. اما نکته منفی که همچنان وجود دارد، عدم حمایت کافی از هنر تئاتر است. متاسفانه، ما به‌عنوان هنرمندان تئاتر، حتی در شهر خودمان هم حامی جدی نداریم.

وی ادامه داد: یکی از بزرگ‌ترین مشکلاتی که با آن روبرو هستیم، کمبود سالن‌های تئاتر است. تعداد آثاری که تولید می‌شود، با تعداد سالن‌ها به شدت در تضاد است. سالن‌های تئاتر در مشهد به حدی کم هستند که تقریباً تنها یک سالن اصلی تئاتر شهر داریم. این کمبود به‌ویژه در سالن‌های بلک باکس و سالن‌های کوچک‌تر به‌خوبی احساس می‌شود.  

رحیمیون عنوان کرد: تعداد زیادی از نمایش‌ها به‌دنبال فرصتی برای اجرا در تئاتر شهر هستند و متاسفانه همچنان شاهد عدم حمایت از این هنر اصیل هستیم. این وضعیت باید تغییر کند و برای آن باید چاره‌ای اندیشیده شود. پروژه پردیس تئاتری که سال‌هاست در حال ساخت است، همچنان نیمه‌تمام باقی‌مانده و این مسئله برای ما که در همین شهر زندگی می‌کنیم، بسیار دردناک است. نمی‌دانیم چرا این پروژه به سرانجام نمی‌رسد و چرا به حال خود رها شده است.

وی بیان کرد: از مسئولین محترم خواهش دارم که با توجه به استقبال مردم از هنر تئاتر، به‌ویژه در نمایش‌هایی که در حال حاضر اجرا می‌شود، توجه ویژه‌ای به این حوزه داشته باشند.

این هنرمند تئاتر در خصوص نقش نقد و بازخورد آن در رشد و توسعه آثار تولیدی گفت: نقد سازنده همیشه مفید است، اما باید از نظرات مغرضانه پرهیز کرد. مثلاً برخی افراد که حتی نمایش ما را ندیده‌اند، بدون انصاف و بدون آگاهی از محتوای نمایش، ما را نقد می‌کنند و نظراتی می‌دهند که به هیچ عنوان بازتاب‌دهنده‌ی واقعیت نیست. این‌گونه نقدها بیشتر به‌نظر خصومت شخصی می‌آید تا نقدی علمی و سازنده. اما خوشبختانه نمایش ما با استقبال بسیار خوبی از سوی مخاطبان روبرو شده است.

اجرای موفق یوتانازی  

وی افزود: تا به امروز، ۱۹ اجرا با موفقیت به پایان رسیده و بازخوردهای دریافتی از مخاطبان نشان می‌دهد که بیش از ۹۵ درصد آنها از نمایش راضی بوده‌اند. همکاران تئاتری عزیزم نیز که در تماشای نمایش حضور داشتند، نقدهای مثبتی داشتند و نکاتی را به من گوشزد کردند که من با کمال احترام پذیرفتم و قطعا در آینده به آنها توجه خواهم کرد.  

رحیمیون اضافه کرد: این کار برای من تجربه‌ای ویژه و پر از تجربه، فرصت و چالش‌های جدید بود. به‌عنوان اولین کار کارگردانی‌ام، فرصت همکاری با ۲ نفر از بهترین بازیگران تئاتر این شهر، خانم میترا بابایی و آقای طهان، برایم یک اتفاق هیجان‌انگیز بود.

این کارگردان تئاتر عنوان کرد: علاوه بر این، در اجرای نمایش نیز ما تجربیات جدیدی داشتیم. یکی از جذاب‌ترین نکات این بود که نور سالن را به‌طور کاملاً متفاوتی با استفاده از شمع‌ها تأمین کردیم. این حرکت، تجربه‌ای منحصر به‌فرد را برای تماشاگران ایجاد کرد و باعث شد که آنها با احساسی خاص‌تر نمایش را تماشا کنند.

وی در خصوص برنامه تولیدی در آینده هنری خود تصریح کرد: خوشبختانه، پروژه‌های در آینده‌ نیز داریم که بسیار هیجان‌انگیز هستند. به‌طور خاص، نمایش "پزشک نازنین" که تحت کارگردانی بهادر اورعی، اجرا می‌شود، بسیار مورد توجه قرار گرفته و من افتخار دارم که در آن حضور دارم.  

رحیمیون گفت: همچنین، پروژه‌ای به نام "باران در شب تابستان" در حال پیش‌تولید است که قطعاً یکی از پروژه‌های مهم و به یادماندنی تئاتر مشهد خواهد بود. 

این کارگردان تئاتر در نهایت، استقبال از نمایش "یوتا نازی" را فوق‌العاده عنوان کرد و گفت: ما برای دور دوم اجراها برنامه‌ریزی کرده‌ایم که از بیست و یکم آذرماه آغاز شده است و از این استقبال بی‌نظیر بسیار خوشحالیم و امیدواریم که این لطف مخاطبان باعث شود که در ادامه نیز آثار بهتری ارائه دهیم. این اعتماد مخاطبان، مسئولیت ما را سنگین‌تر می‌کند و انگیزه‌ای بزرگ برای خلق آثار با کیفیت‌تر در آینده خواهد بود.

انتهای پیام

  • یکشنبه/ ۲۵ آذر ۱۴۰۳ / ۰۹:۰۷
  • دسته‌بندی: خراسان رضوی
  • کد خبر: 1403092517928
  • خبرنگار : 50549