محسن سلیمانی فارسانی با اشاره به اهمیت توجه نویسندگان و کارگردانان هنرهای نمایشی به اقتباس از ادبیات فاخر، اظهار کرد: ایران دارای تمدنی دیرینه است که ادبیات بخشی از آن به‌شمار می‌رود. در این میان اگر بخواهیم این آثار ادبی ارزشمند را برای مخاطب امروز، ملموس‌تر و قابل درک‌تر سازیم بهتر است که آن‌ها را به یک اتفاق هنری تبدیل کرده و ارائه کنیم تا در ذهن‌ها نیز ماندگارتر شوند.
این بازیگر، نویسنده و کارگردان با تأکید بر اینکه تئاتر یکی از شیوه‌های موثر برای بیان تمدن ایرانی است، افزود: متأسفانه ارتباط عموم مردم با بسیاری از آثار فاخر ایران در حوزۀ ادبیات اندک و شایستۀ این آثار ارزشمند نیست. در حالی استفاده از هنر به‌ویژه تئاتر برای پیوند دوبارۀ مردم و ادبیات فاخر ایران موثر است، چراکه هنر تئاتر، نفس به نفس مخاطب است و با او به‌صورت سینه‌به‌سینه صحبت می‌کند، اما دراین میان باید از روش‌های امروز برای بیان اثر نوشتاری استفاده کرد تا مخاطب ارتباط نزدیک‌تری با آن برقرار کند.
این هنرمند با بیان اینکه هنر تئاتر در بازگشت جامعه به بازخوانی ادبیات فاخر ایران موثر است، گفت: ادبیات ایران سرشار از آثاری است که می‌توان از آن‌ها به‌عنوان سمبل و نقشۀ راه آینده استفاده کرد، اما اگر این آثار در قالب هنر و به‌ویژه به‌صورت تئاتر ارائه شوند ماندگاری بیشتری خواهند داشت.
سلیمانی ادامه داد: وقتی قرار است آثار ادبی در قابل هنر عرضه شوند باید مابه ازای امروزی داشته باشد، یعنی در بیان و ارائۀ آن‌ها باید به ضرورت‌های امروز جامعه توجه کرد و این شکل از ادبیات را با نزدیک شدن به چالش‌ها و نیازهای روز، بروزرسانی کرد. درواقع طبیعتِ پیام‌رسانی تئاتر نیز چنین است و هرچقدر بتوان با استفاده از تئاتر، ارتباط منسجم‌تر، بی‌دغدغه‌تر و بی‌تکلف‌تری را با مخاطب برقرار کرد، امکان هم‌ذات‌پنداری تماشاگر با آن اثر افزایش یافته و در نتیجه، موثرتر خواهد بود.
این هنرمند سینما، تئاتر و تلویزیون با یادآوری این جمله که «اگر می‌خواهید توسعه‌یافتگی یک مملکت را ببینید از تئاترِ آن سراغ بگیرید»، تصریح کرد: بخش مهمی از وظیفۀ شهرداری‌ها ایجاد آرامش و ارتباط تمدنی و تعالی روح و اندیشۀ آنهاست که توجه به هنر نیز بخشی از این وظیفه است.
وی اضافه کرد: اقتباس در تئاتر، موضوعی است که تاحدی مغفول مانده و جشنوارۀ ملی تئاتر اقتباس نخستین گام‌های خود را در این مسیر برداشته و روبه تعالی است و امیدوارم به شکل جدی و ساختارمند روبه جلو حرکت کند. این مسئله به هم‌افزایی نیاز دارد و لازم است تا هنرمندان و مسئولان و نهادهای مختلف به تداوم آن کمک کنند تا این جشنواره در هرسال پربارتر و منسجم‌تر برگزار شده و مانند بعضی از رخدادهای فرهنگی و هنری، چراغ آن کم نور نشود و نه‌تنها در سطح ملی و در تاریخ هنر تئاتر ایران ثبت شود بلکه در عرصۀ بین‌الملل نیز بدرخشد.
انتهای پیام