محسن آرمین، عضو هیات علمی منابع طبیعی و آبخیزداری دانشگاه یاسوج در این نشست گفت: در مسائل کارشناسی باید بیمحابا سخن گفت و از محافظهکاری دست برداشت.
وی افزود: «سه تیغ» دنا مرز سیاسی استان کهگیلویه و بویراحمد با استان اصفهان است و به لحاظ جغرافیایی ضلع جنوبی در استان ما و ضلع شمالی آن در استان اصفهان قرار دارد.
آرمین اظهار کرد: در سال ۱۳۶۹ منطقهای به نام منطقه حفاظت شده دنا معرفی شد که بین استانهای کهگیلویه و بویراحمد و اصفهان مشترک بود و مدیریت آن به استان کهگیلویه و بویراحمد سپرده شد.
این عضو هیئت علمی دانشگاه یاسوج خاطرنشان کرد: وقتی منطقه شکار ممنوع پادنا به سطح حفاظتی ارتقا داده شد همه ما خوشحال شدیم اما سوال این است که چرا شورای عالی محیط زیست به نفع طبیعت عمل نکرد و ۳۰ هزار هکتاری که لازم بود برای ارتقای منطقه پادنا به منطقه حفاظت شده اضافه کند را از بخش دنای شرقی اضافه نکرد که اتفاقا علمیتر و ضروریتر بود و طی اقدامی عجیب این ۳۰ هزار هکتار را از منطقه حفاظت شده دنا اضافه کردند؟
وی ادامه داد: پارک ملی کویر بین استانهای اصفهان، سمنان، قم و تهران مشترک است و مدیریت آن با استان سمنان است. سوال اینجاست که اگر استان اصفهان نگران حفاظت از طبیعت است، چرا مطالبه آن بخش از پارک ملی کویر که تحت مدیریت استان سمنان است را انجام نمیدهد؟ پارک ملی کویر به لحاظ اصول آمایش سرزمین با اقلیم استان اصفهان سازگارتر است.
همچنین عبدال دیانتی، سرپرست محیط زیست استان کهگیلویه و بویراحمد نیز گفت: منطقه پادنا بیش از ۹ سال منطقه شکار ممنوع بود که بعد از آن به منطقه حفاظت شده ارتقا پیدا کرد اما در ارتقای این منطقه بخشی از منطقه حفاظت شده دنا را که از سال ۱۳۶۱ تحت مدیریت استان کهگیلویه و بویراحمد بود و شرایط و ضوابط خاص خود منطقه را داشت به آن اضافه کردند که این کار کار درستی نبود و میتوانستند بخشی از دنای شرقی را به آن اضافه کنند.
وی افزود: اما در مورد مدیریت منطقه حفاظت شده دنای شمالی با توجه به اینکه این موضوع در شورای عالی محیط زیست مطرح شد و همینطور با پیگیریها و مکاتباتی که با سازمان حفاظت محیط زیست انجام شد این مصوبه فعلاً معلق است و امیدواریم شورای عالی حفاظت از محیط زیست با ریاست رئیس جمهور مجدداً برگزار شود و اشکالات این مصوبه مورد بررسی قرار بگیرد.
دیانتی نسب اظهار کرد: در ارتباط با سد ماندگان ما زمانی میتوانیم در مورد تاثیرات یک پروژه صحبت کنیم که گزارش ارزیابی آن پروژه به دستمان برسد و صدها نیز از جمله پروژههای مشمول ارزیابی اثرات زیست محیطی هستند و با توجه به اینکه این سطح در محدوده استان اصفهان بود گزارش ارزیابی آن به استان ما ارائه نشد و پروژهای که گزارش ارزیابی ارائه ندهد نمیتواند مجوز زیست محیطی نیز دریافت کند.
سرپرست محیط زیست استان کهگیلویه و بویراحمد خاطرنشان کرد: ما از طریق مراجع قضایی اقدام کردیم حکم توقیف هم گرفتیم که این حکم توقیف از سمت معاون قضایی قوه قضاییه کشور صادر شد.
دیانتی نسب تصریح کرد: این حکم را به دادسرای سمیرم اعلام کردیم اما دادگستری استان اصفهان اینطور اعلام کرد که این حکم در صلاحیت شهرستان سمیرم نیست و باید از طریق مرکز استان پیگیری شود.
وی ادامه داد: این پرونده هم اکنون در شعبه سه دادگستری شهرستان اصفهان درحال پیگیری است. همینطور گزارش ارزیابی سد هم در سازمان حفاظت محیط زیست کشور توسط مدیرکل دفتر ارزیابی سازمان حفاظت محیط زیست کشور درحال بررسی است.
سرپرست محیط زیست استان کهگیلویه و بویراحمد عنوان کرد: طی تماسی که چند شب پیش با دفتر ارزیابی سازمان محیط زیست داشتم این موضوع را بیان کردم که این پروژه درحال بررسی است و از مسئولان درخواست کردیم که میزان آب شرب مورد نیاز اصفهان را به ما اعلام کنند.
دیانتی نسب تاکید کرد: از لحاظ قانونی سد باید با منطقه حفاظت شده فاصله داشته باشد اما بخشی از سد ماندگان درست درون منطقه حفاظت شده دنا قرار دارد و از شرایط و ضوابط استقرار برخوردار نیست.
سید جواد هادی اصل، مستند ساز و فعال محیط زیست در استان کهگیلویه و بویراحمد نیز در ادامه این نشست گفت: سد، پروژهای است که هم موجب توسعه می شود و هم می تواند برای محیط زیست خطراتی همراه داشته باشد اما خطراتی که بعضی از سدها از توسعه ای که ایجاد می کنند بسیار بیشتر است و نمونه بارز این سدها، سد خرسان ۳ است.
وی افزود: برای ساخت این سد ۱۰ هزار نفر از هموطنان ما از سکونتگاه خود اخراج می شوند و هزاران هکتار از جنگلهای استراتژی بلوط زیر آب رفته و عملا منهدم می شوند. طول مخزن سد خرسان ۳ حدود ۴۰ کیلومتر است و این اصلا شوخی نیست!
هادی اصل اظهار کرد: ساخت سد ماندگان صرفا منافی اصول محیط زیست نیست، بلکه عدالت زیستی نیز در ساخت این سد زیر پا گذاشته می شود.
وی تصریح کرد: ۱۰ هزار نفری که با ساخت سد خرسان ۳ آواره می شوند باید کجا بروند؟ قطعا این اتفاق تبعات سیاسی و اجتماعی زیادی برای استان و کشور دارد.
وی ادامه داد: قانون گذاشتهاند که کاشت برنج در در استان کهگیلویه و بویراحمدی که رتبه دوم بارندگی در کشور را دارد، ممنوع و محدود است اما همین امر در اصفهان محدودیت ندارد و این مصداق ظلم به مردم استان کهگیلویه و بویراحمد است.
این فعال زیست محیطی عنوان کرد: در استان کهگیلویه و بویراحمد پدیده دردناکی به نام زنان گوجه چین وجود دارد که در یکی از برنامه های ثروت اندوزی مافیا کار می کنند. درحالی که خودشان در کهگیلویه که خاکش از لحاظ کشاورزی بسیار حاصلخیز است زمین کشاورزی دارند اما اجازه کشت در آن را ندارند. در عوض در زمینهای کم آب بهبهان اجازه کشت گوجه وجود دارد و آب آن نیز از سد مارون تامین میشود.
هادی اصل تاکید کرد: در همین حال وقتی برای ساخت یک سد کوچک درخواست شد تا زنان گوجه چین بتوانند در زمینهای خود گوجه کشت کنند، میگویند این کار برای محیط زیست مضر است. اما چطور سدهای ماندگان، تنگ سرخ و خرسان ۳ برای محیط زیست مضر نیستند؟
به گزارش ایسنا، وی بیان کرد: در زمینه عدالت زیستی از دانشجویان انتظار ورود داریم، چرا که نابودی طبیعت دنا و زاگرس برابر با نابودی ایران است.
انتهای پیام