به گزارش ایسنا، تقریباً تمام خودروی امروزی از ترمزهای دیسکی استفاده می‌کند که شامل یک دیسک همراه با لنت‌های ترمز و قاب لنت(کالیپر) و بازوی کنترل در هر چرخ است.
کالیپر ترمز بخشی از سیستم ترمز دیسکی است که در بسیاری از خودروها، به خصوص در ترمزهای جلویی استفاده می‌شود. این کالیپرها دارای پیستون‌های ترمز هستند و وظیفه آنها متوقف کردن چرخ‌های خودرو با ایجاد اصطکاک با دیسک(روتور) ترمز است. درون هر کالیپر، جفتی از صفحات فلزی قرار دارد که به عنوان لنت ترمز شناخته می‌شود.
راننده پدال ترمز را فشار می‌دهد و مایع هیدرولیک از خطوط لوله ترمز به داخل کالیپر رانده می‌شود، پیستون‌ها را منبسط می‌کند و لنت‌های ترمز را به سمت دیسک فشار می‌دهد، چرخش دیسک متصل به توپی را کاهش می‌دهد و در نتیجه سرعت چرخ را کاهش می‌دهد.
سیستم‌های دیگری مانند ترمزهای هوایی، ترمزهای نواری، روش فلینت استونز و غیره نیز وجود دارند که از ابتدای صنعت خودروسازی به وجود آمده‌اند. مفهوم کلی تقریباً همیشه یکسان است؛ استفاده از اصطکاک برای کاهش سرعت.
به نقل از نیواطلس، اکنون مرسدس بنز یک مفهوم قدیمی را با آنچه «ترمز از پیشرانه»(in-drive brakes) برای خودروهای الکتریکی می‌نامد، اختراع جدیدی ارائه کرده است.
این سیستم که در بخش تحقیق و توسعه این شرکت در سیندلفینگن آلمان توسعه می‌یابد، ترمزها را در آرایشی که بسیار شبیه به ترمز گیربکس عمل می‌کند، به طور مستقیم در پیشرانه ادغام می‌کند.
این سیستم شبیه به صفحه کلاچ است، اما ویژگی‌های منحصر به فرد خود را دارد. ضمن اینکه هیچ کالیپری نیز وجود ندارد و در عوض، یک لنت ترمز دایره‌ای که مستقیماً به شفت خروجی موتور الکتریکی متصل است روی یک حلقه ثابت خنک شونده با آب فشار داده می‌شود که همگی در یک سیستم بسته قرار دارند.
به گفته مرسدس، این سیستم «ترمز از پیشرانه» در طول عمر خودرو نیاز به سرویس ندارد و به طور بالقوه هزاران دلاری را که معمولا برای تعمیر و تعویض سیستم ترمز هزینه می‌شود، صرفه‌جویی می‌کند. حتی بقایای لنت و گرد و غبار در یک محفظه داخلی کوچک جمع می‌شود که نیازی به تخلیه ندارد.
بقایای سیستم ترمز به ویژه در مناطق شهری با ترافیک زیاد، یکی از عوامل اصلی آلودگی است.
موتورهای خودروهای برقی ذاتاً هنگام رها شدن پدال گاز به عنوان یک ترمز عمل می‌کنند، زیرا این توانایی را دارند که برق را دوباره به باتری‌ها بازگردانند و سرعت خودرو را در این فرآیند کاهش دهند. با این حال، هنوز یک سیستم ترمز واقعی مورد نیاز است.
سیستم «ترمز از پیشرانه» هنوز در حال آزمایش است و مرسدس معتقد است که استهلاک ترمز وجود ندارد، چرا که این سیستم با آب خنک می‌شود.
با توجه به اینکه سیستم «ترمز از پیشرانه» تمام قطعات را از چرخ‌ها دور می‌کند، وزن خودرو به میزان قابل توجهی کاهش می‌یابد و باعث می‌شود خودرو هم کنترل بهتری داشته باشد و هم تجربه سواری را بهبود بخشد. همچنین می‌توان چرخ‌ها را بدون وجود سیستم ترمز در هر چرخ، از نظر آیرودینامیکی کارآمدتر ساخت.
سیستم ترمزی که نیازی به تعمیر و تعویض ندارد، موجب صرفه‌جویی در زمان و هزینه صاحب خودرو می‌شود. همچنین یکپارچه سازی اجزاء باعث صرفه‌جویی در هزینه تولید کنندگان و مواد لازم می‌شود و تأثیر کمتری بر روی کره زمین می‌گذارد.
در حالی که مرسدس بر روی طراحی مجدد سیستم‌های ترمز سنتی برای خودروهای الکتریکی خود تمرکز می‌کند، سایر شرکت‌ها در حال بازنگری در کل معماری خودروهای الکتریکی هستند. به عنوان مثال شرکت REE با جابجایی همه چیز از زیر کاپوت به پشت چرخ‌ها، رویکرد جالبی را در پیش گرفته است. در این سیستم، موتورها، پیشرانه، فرمان، سیستم تعلیق و ترمزها همگی در پشت چرخ‌ها قرار گرفته‌اند و یک پلتفرم ماژولار را ایجاد می‌کنند که می‌توان روی آن هر چیزی را ساخت، از کامیون‌های مخصوص تحویل بسته‌ها گرفته تا خودروهای اسپرت و حتی ون‌های کمپر.
اینکه آیا ترمزهای جدید مرسدس بنز به استانداردی نوین تبدیل می‌شوند یا به عنوان یک ارتقای درجه یک برای خریداران ثروتمند خودروهای برقی لوکس در نظر گرفته می‌شوند را تنها زمان مشخص خواهد کرد.
انتهای پیام