به گزارش ایسنا، یکی از دلگرم‌کننده‌ترین و امیدوارکننده‌ترین صحبت‌هایی که «دونالد ترامپ» رئیس‌جمهور منتخب در سخنرانی‌اش پس از پیروزی در انتخابات مطرح کرد، این بود که «من جنگی را آغاز نمی‌کنم. من می‌خواهم به جنگ‌ها پایان دهم.»
وب‌سایت خبری-تحلیل آنتی وار در یادداشتی به قلم «ران پال» عضو سابق کنگره آمریکا، با این مقدمه نوشت: همه می‌دانند که وعده‌های تبلیغاتی اغلب پس از پایان انتخابات ماندگاری کوتاهی دارند اما صحبت‌های مکرر کارزار ترامپ در مورد صلح و توقف جنگ حداقل نشان می‌دهد که او، آن را نقطه‌ای برنده برای رای‌دهندگان آمریکایی می‌داند.
اکنون این سوال مطرح است که آیا صحبت از صلح در دوره دوم ریاست جمهوری ترامپ، به‌ویژه با جنگ طلب‌هایی که او برای پست‌های ارشد سیاست خارجی و امنیت ملی در دولت آینده خود معرفی کرده است، به عمل تبدیل خواهد شد؟
قانونگذار پیشین آمریکایی در ادامه با تاکید بر اینکه «پاسخ به این سوال سخت است» به شایعات چند روز گذشته مبنی بر دیدار ایلان ماسک، میلیاردر آمریکایی و متحد نزدیک ترامپ با نماینده ایران در سازمان ملل اشاره کرد و افزود: اگر این خبر درست باشد، نشانه خوبی خواهد بود اما ایران انجام چنین دیداری را به‌طور قوی رد کرده است و باتوجه به شایعاتی مبنی بر گفت‌وگوی ترامپ با پوتین (رئیس جمهور روسیه) و دیگر رهبران جهان، ممکن است تنها یک دروغ‌پردازی رسانه‌ای باشد.
او در ادامه نوشت: اما انجام این کار ایده خوبی است، زیرا انتظار نمی‌رود که ماسک نقش رسمی در دولت آینده ترامپ داشته باشد و از این‌رو، می توان او را به عنوان مشاور غیررسمی و دوست رئیس جمهور منتخب دید. به علاوه، به عنوان یک تاجر و کارآفرین، ایلان ماسک به زبانی متفاوت از دیپلمات‌های دولتی صحبت می‌کند.
پال اهمیت چنین دیداری را ادعاهای اف‌بی‌آی، پلیس فدرال آمریکا مبنی بر وجود توطئه ایران برای ترور ترامپ در زمان رقابت‌های انتخاباتی دانست و تصریح کرد: همان‌طور که بسیاری از مفسران از جمله لری جانسون، تحلیلگر سابق سیا میگویند، طرحی که در کیفرخواست اف‌بی‌آی ذکر شده است، غیرمحتمل به نظر می‌رسد. بنابراین، آیا ممکن است که جنگ‌طلب‌های دولت این توطئه ادعایی را درست کرده باشند تا تضمین کنند که رئیس‌جمهور ترامپ پس از روی کار آمدن، وسوسه نمی‌شود که دروازه‌ها را به روی ایران باز کند؟ متاسفانه تاریخچه‌ای از توطئه‌های تروریستی وجود دارد که توسط اف‌بی‌آی تهیه شده است. بنابراین، متأسفانه نمی‌توان از آن چشم‌پوشی کرد.
سیاستمدار سابق آمریکایی همچنین به خروج یک‌جانبه آمریکا از توافق هسته‌ای با ایران در دوران اول ریاست جمهوری ترامپ و بازگرداندن تحریم‌های اقتصادی علیه تهران اشاره و خاطرنشان کرد: به‌طور گسترده انتظار می‌رود که ترامپ در دور دوم ریاست جمهوری خود به سیاست «فشار حداکثری» دولت اول خود بازگردد. این یک اشتباه خواهد بود. ترامپ با بازگشت به کاخ سفید پا به همان دنیا نخواهد گذاشت. جنگ نیابتی در اوکراین بیش از هر زمان دیگری بیهودگی تحریم‌ها و فشارها را به عنوان ابزار سیاست خارجی نشان داده است. کشورهای تحت تحریم ایالات متحده به‌طور فزاینده‌ای به یکدیگر پیوسته و مسیرهای تجارت و دیپلماسی خود را بدون ایالات متحده ایجاد کرده‌اند.
او تصریح کرده که «به عبارت دیگر، واشنگتن با تحریم‌های خود روسیه، چین و ایران را منزوی نکرد. واشنگتن خود را منزوی کرد. این، با ظهور سازمان‌هایی مانند بریکس به وضوح قابل مشاهده است».
پال در پایان نوشت: آمریکای موفق‌تر نیازمند تجارت خارجی بیشتر است، نه کمتر. از فردریک باستیا (نظریه‌پرداز فرانسوی در حوزه اقتصاد) نقل شده است که می‌گوید: «وقتی کالاها از مرزها عبور نمی‌کنند، سربازان از مرزها عبور می‌کنند.» اخیراً خیلی شاهد آن بوده‌ایم. یکی اخیراً نوشت که اگر نیکسون توانست به چین برود، شاید فقط ترامپ بتواند به ایران برود. برقراری صلح با ایران دستاوردی خواهد بود که در سراسر خاورمیانه و فراتر از آن طنین‌انداز خواهد شد. حتی می‌تواند به نفع اسرائیل باشد که از وضعیت کنونی تنش با ایران فاصله بگیرد. جنگ ویران می‌کند، اما صلح می‌سازد.
انتهای پیام