به گزارش ایسنا، مدیران نفتی آمریکا مشتاقانه منتظر اقدام دونالد ترامپ برای تسهیل مقررات زیست محیطی هستند، اما با وجود تعهد رئیس جمهور منتخب به شعار «حفاری کن، عزیزم، حفاری»، بعید است که تولید در دوره دوم ریاست جمهوری او افزایش قابل توجهی داشته باشد.

ترامپ سیاست انرژی را یکی از ارکان مبارزات انتخاباتی خود قرار داد و قول داد که تشریفات اداری را کاهش دهد و تولیدکنندگان نفت آمریکا را از قید و بند محدودیت‌های مقرراتی رها کند تا تولید افزایش یافته و قیمت‌ها برای مصرف کنندگان کاهش یابد.

ترامپ چهارشنبه گذشته در حالی که ادعای پیروزی می‌کرد، گفت: ما بیشتر از هر کشوری در جهان طلای مایع داریم، بیشتر از عربستان سعودی.

انتخاب مجدد رئیس جمهور سابق یک موهبت برای صنعت است که روابط پرآشوبی با دولت جو بایدن داشت. همچنین یک برد بزرگ برای مدیران نفتی است که مبالغ زیادی را به صندوق مبارزات انتخاباتی او ریختند.

هارولد هام، موسس شرکت «کانتیننتال ریسورسز» که یکی از حامیان مالی ترامپ در صنعت نفت است، گفت: نمی‌توانم بیشتر از این، از پیروزی دونالد ترامپ، رئیس‌جمهور منتخب، هیجان‌زده شوم. این یک پیروزی بزرگ برای انرژی آمریکا و آینده امنیت کشور ما است.

جف میلر، مدیرعامل هالیبرتون که یکی از بزرگترین شرکت‌های خدمات میدان نفتی آمریکا است، اظهارات مشابهی را تکرار کرد و گفت: این اتفاق می‌تواند مثبت باشد. در واقع، من کاملا خوش‌بین هستم.

صنعت نفت انتظار دارد در ژانویه آینده که ترامپ قدرت را به دست می‌گیرد، بسیاری از قوانین زیست محیطی تحمیل شده توسط بایدن را حذف دهد. مایک سامرز، مدیر موسسه امریکن پترولیوم در این باره گفت: در چهار سال گذشته یک «تاخت و تاز نظارتی» صورت گرفته است که اکنون معکوس خواهد شد. فقط سیگنال دولت مبنی بر اینکه آنها خواهان یک صنعت قوی نفت و گاز در آمریکا هستند، یکی از مولفه‌های اصلی برای جذب سرمایه‌گذاری مورد نیاز این صنعت برای ادامه رشد خواهد بود.

از جمله تغییرات مورد انتظار صنعت، لغو قوانین مربوط به انتشار گازهای گلخانه‌ای است که برای تشویق رانندگان به استفاده از وسایل نقلیه برقی طراحی شده است. همچنین دسترسی به هیدروکربن‌ها با افزایش لیزینگ در خلیج مکزیکو و زمین‌های فدرال و تسهیل مقررات حفاظت از گونه‌های در معرض خطر گسترده می‌شود. همچنین پیش‌بینی می‌شود ترامپ به توقف صدور مجوزهای جدید پایانه‌های صادرات گاز طبیعی مایع (ال‌ان‌جی) پایان دهد.

ترامپ متعهد شده که مالیات شرکت‌ها را کاهش دهد و امضای قانون کاهش تورم جو بایدن، را پس بگیرد. اما بسیاری در صنعت از قانون کاهش تورم سود می‌برند و علیه حذف کامل آن لابی می‌کنند.

رئیس جمهور منتخب آمریکا در حال حاضر تشکیل تیمی را آغاز کرده است که مسئول ایجاد این تغییرات خواهد بود. داگ بورگوم، فرماندار داکوتای شمالی، در رقابت برای ایفای نقش «تزار انرژی» جدید است که تلاش‌های مقررات‌زدایی را در مجموعه‌ای از سازمان‌های دولتی هماهنگ خواهد کرد.

با وجود تغییرات پیش‌بینی شده نظارتی، تحلیلگران هشدار می‌دهند که افزایش سریع تولید در دوره دوم ریاست جمهوری ترامپ بعید است. تولید در دوره ریاست جمهوری بایدن به رکورد جدیدی صعود کرده و با وجود قوانین محدودکننده، در اوت به بالاترین رکورد  خود یعنی ۱۳.۴ میلیون بشکه در روز رسیده است.

اما سرمایه‌گذاران مایل هستند که شرکت‌های انرژی، بازدهی را بر رشد تولید اولویت دهند و بعید است مدل انضباط سرمایه‌ای که بر این بخش تحمیل کرده‌اند، تغییر کند.

جیم بورکهارد، رئیس بخش تحقیقات بازارهای نفت در شرکت مشاوره اس اند پی گلوبال، گفت: قیمت و وال استریت تعیین کننده تولید آمریکا هستند، نه رئیس جمهور.

طبق گزارش اس اند پی، میانگین تولید در سال جاری حدود ۱۳.۲ میلیون بشکه در روز خواهد بود که به ۱۳.۶ میلیون بشکه در روز در سال ۲۰۲۵ افزایش می یابد و احتمالا در سال بعد، تحت تاثیر قیمت‌های پایین‌تر، کاهش می‌یابد. انتخاب مجدد ترامپ چشم انداز کوتاه مدت تولید را تغییر نمی‌دهد.

شانس به یاری ترامپ می‌آید؟

با این حال، عوامل کلان اقتصادی ممکن است به ترامپ کمک کنند تا به وعده خود مبنی بر کاهش قیمت‌ها عمل کند؛ چرا که کاهش تقاضای چین و برنامه‌های اوپک پلاس برای افزایش عرضه، احتمالا قیمت‌ها را در ماه‌های آینده کاهش می‌دهد. اما این تاثیر منفی بر تولیدکنندگان نفت خواهد داشت.

دانیل یرگین، مورخ انرژی برنده جایزه پولیتزر و نویسنده «نقشه جدید» می‌گوید: بازار دچار مازاد عرضه شده، زیرا اقتصاد چین آن نوع تقاضا را که در گذشته داشت، نشان نمی‌دهد. این بزرگترین مانع برای صنعت نفت جهان و آمریکا است.

باب مک‌نالی، رئیس شرکت مشاوره راپیدان انرژی و مشاور سابق انرژی در دولت جورج دبلیو بوش، گفت: در حالی که هر رئیس‌جمهوری، ابزارهای بسیار محدودی برای تاثیرگذاری بر قیمت نفت در کوتاه مدت دارد، اگر رشد قوی عرضه جهانی از تقاضا سبقت بگیرد، ترامپ در سال‌های آینده ممکن است شانس بیاورد و شاهد کاهش شدید قیمت نفت باشد. با این حال، او از سال ۲۰۲۰، درسی را دوباره یاد خواهد گرفت و آن این است که قیمت‌های پایین نفت ممکن است مصرف کنندگان را خوشحال کند، اما به صنعت نفت شیل آمریکا نیز آسیب می‌زند. در واقع، بزرگترین تهدید برای صنعت شیل آمریکا، کاهش شدید قیمت نفت است.

ترامپ در اولین دوره ریاست جمهوری خود نشان داد مایل است نقشی فعال در شکل دادن به قیمت نفت ایفا کند. در سال ۲۰۱۸، اوپک را برای افزایش تولید برای کاهش قیمت‌ سوخت تحت فشار گذاشت و سپس در سال ۲۰۲۰، این گروه را متقاعد کرد که تولیدش را کاهش دهند زیرا می‌خواست صنعت نفت شیل آمریکا را که در پی شیوع کرونا و سقوط قیمت‌ها، در ورطه ورشکستگی بود، نجات دهد.

یکی از اساسی‌ترین تغییراتی که این صنعت به دنبال آن است، این است که ترامپ، با کمک کنترل جمهوری‌خواهان بر سنا و احتمالا مجلس نمایندگان، قوانین اصلاحات گسترده و مجاز را پس از سال‌ها تلاش ناموفق، به پیش ببرد.

با وجود برنامه‌های ترامپ برای تسهیل قوانین زیست محیطی، تحلیلگران انتظار دارند شرکت‌های سهامی عام بزرگ نفتی، انگیزه خود را برای محدود کردن انتشار گازهای گلخانه‌ای حفظ کنند؛ به خصوص وقتی صحبت از متان می‌شود که یک گاز گلخانه‌ای قوی است.

 بر اساس گزارش فایننشیال تایمز، پل بلدسو، مشاور سابق اقلیمی در دولت بیل کلینتون، در این باره گفت: تصور می‌کنم انتظار برای کاهش انتشار گازهای گلخانه‌ای و سرمایه‌گذاری در انرژی پاک از بین نمی‌رود زیرا دونالد ترامپ انتخاب شد. تصور می‌کنم این یک انتظار عمومی است. این انتظار سرمایه‌گذار است.

انتهای پیام