شاید تصور عامه مردم از یک پرستار فردی با روپوش سفید است که یک روز سر کار می‌رود و دو روز تعطیل است و در عوض آن ماهانه کلی پول می‌گیرد، اما زندگی واقعی پرستاران فرسنگ‌ها با این دیدگاه فاصله دارد.

این روزها می‌بینیم که پرستاران چقدر نسبت به مشکلات مالی و معیشتی خود اعتراض دارند، اما این فقط یک بعد قضیه است و دغدغه‌های روحی و جسمی آنها را کمتر کسی می‌بیند.

فردی را تصور کنید که ۱۲ ساعت تمام سرپا ایستاده، در حالیکه شیفت شب بوده و مابقی مردم در خواب بودند. رنج و درد و حتی مرگ بیمار را دیده، باید پاسخگوی خانواده داغدار و عصبانی همراه بیمار باشد، گاهی ناسزا بشنود و حتی به او حمله شود و برای همه اینها بابت هر ساعت اضافه کار کمتر از ۲۵ هزار تومان بگیرد! پولی که باید چند برابر آن را به تاکسی اینترنتی بپردازد تا به خانه برگردد.

پرستاران برای بیمار مادری می‌کنند

سارا پرستار بخش NICU یعنی ICU نوزادان است، به قول خودش یکی از بدترین بخش‌های ممکن.

او می‌گوید اگرچه دیدن درد و رنج همه افراد دشوار است، اما اینکه ببینی یک نوزاد ضعیف و کوچک درد می‌کشد بسیار سخت است.

از نوزادانی می‌گوید که از مادر معتاد متولد شده و در حالیکه چند روز بیشتر ندارند، باید درد ترک مواد و سم‌زدایی را با آن پیکر نحیف تحمل کنند.

از نوزادان نارسی می‌گوید که باید هفته‌ها در دستگاه بمانند و در این مدت پرستار برای او مادری می‌کند و حتی گاهی پوشک نوزاد را هم پرستار عوض می‌کند. از سختی هولناک رگ گرفتن از نوزاد و آنژوکت زدن به دستانی که گاهی مچ آن نوزاد نارس به اندازه یک انگشت آدم بزرگ است. از نوزادانی می‌گوید که در همان دستگاه می‌میرند و هیچکس جرات ندارد خبر را به مادری که ۹ ماه نوزاد را به پوست شکم کشیده بدهد. از نوزادانی که رها می‌شوند و باید به بهزیستی بروند و… .

او اضافه می‌کند: این همه درد و رنج را سر کار تحمل می‌کنیم و بعد با حقوق کم، نبود رفاهیات، اضافه کار اجباری و… خستگی در تن ما می‌ماند.

این پرستار با اشاره به اینکه همه چیز در حقوق و دستمزد خلاصه نمی‌شود، ادامه می‌دهد: رفاهیات پرستاران در حد صفر است! ما حتی مثل سایر دستگاه‌ها سرویس هم نداریم و خصوصا برای پرستارانی که بین شهرستان‌ها در هر ساعتی از شبانه‌روز تردد می‌کنند کار بسیار دشوار است و باید بخش زیادی و گاه تا یک چهارم حقوق خود را برای هزینه سرویس بین شهرستان بدهند. دیگر خطرات تردد در جاده و بسته بودن محورها در روزهای برفی و … به کنار.

به گفته او، به پرستاران حق لباس هم داده نمی‌شود و باید بخشی از درآمد خود را صرف خرید روپوش، کفش راحت پرستاری و… بکنند و با این اوصاف دیگر چیزی از حقوق کم پرستار باقی نمی‌ماند.

درد روحی سخت‌تر از درد معیشتی

هادی از دیگر پرستارانی است که در بخش سوختگی کار می‌کند و می‌گوید: بخش سوانح و سوختگی بدترین جا برای پرستار است، جایی که باید افرادی را مراقبت کند که پوست بدن آنها هر روز باید جدا شود تا زخم بهبود یابد و دیدن این درد و رنج بیمار کار هرکسی نیست. خصوصا گاهی که بیمار کودک باشد و در اثر غفلت خود و والدین دچار سوختگی شود.

او ادامه می‌دهد: بخش سوانح و تروما جایی است که افراد تصادفی می‌آیند، افراد قطع عضو شده، افرادی که یک چشم یا یک دست ندارند، گلوله خورده اند و یک طرف صورت یا بدن آنها منهدم شده. افرادی که حین کار دچار حادثه شدند و یک میله بلند در بدن آنها فرو رفته و تصور کنید دیدن این میزان از رنج، بی‌قراری و درد بیمار و بی‌طاقتی همراه بیمار و البته آرام کردن آنها چه توانی از ما می‌گیرد.

این پرستار از سختی تعامل با خانواده‌هایی که عزیز خود را از دست داده‌اند و گاهی کادر درمان را مقصر می‌دانند یاد می‌کند و می‌گوید: این در حالی است که ما همه تلاش خود را می‌کنیم و باور کنید وقتی که فردی را از مرگ نجات بدهیم کمتر از خانواده او خوشحال نمی‌شویم، اما گاهی همراه بیمار که در شرایط بدی قرار دارد ما را مقصر می‌داند، فحاشی و حمله می‌کند و بارها مواردی از آسیب به پرستاران را داشته‌ایم، اما در مقابل کمترین حمایت قانونی و قضایی از ما صورت می‌گیرد.

او معتقد است: بیش از مشکلات مالی، مشکلات روحی و سر و کار داشتن با درد، بیماری و مرگ در تمام طول روز پرستاران را آزار می‌دهد و بسیاری از آنها در بلندمدت دچار مشکلات روحی می شوند و هیچکس به این بعد کار پرستار توجه نمی‌کند و همه حقوق را می‌بینند. پرستاری مانند سایر مشاغل نیست که فرد با ارباب رجوع معمولی مواجه باشد، ما با ارباب رجوعی مواجهیم که خود و خانواده‌اش در بدترین شرایط ممکن قرار دارند و همه چیز را از ما می‌خواهند.

هادی می‌گوید: بسیاری از پرستاران به دلیل نوع شغلی که دارند در زندگی خود دچار افسرگی و مشکلات روحی هستند.

دریافتی اکثر پرستاران زیر ۱۷ میلیون تومان است

در کنار همه این مشکلات، دریافتی پرستاران و حقوق آنها هرگز به اندازه‌ای نیست که خستگی از تنشان بیرون برود. این موضوعی است که رئیس نظام پرستاری کرمانشاه بر آن تاکید دارد.

سجاد محمدی به مناسبت روز پرستار در گفت و گو با خبرنگار ایسنا به مهمترین مشکلات پرستاران اشاره کرد و گفت: مسائل مالی از مهمترین این مشکلات است و دریافتی بسیاری از پرستاران  زیر ۱۶ تا ۱۷ میلیون تومان است. آن هم در شرایطی که پرستاران سختی کار فراوانی دارند. تنها پرستارانی که بیش از ۱۵ تا ۲۰ سال سابقه دارند حقوق بالای ۲۰ میلیون تومان دریافت می‌کنند.

وی یکی دیگر از مشکلات پرستاران را اضافه کار اجباری آنها دانست که عمدتا ناشی از کمبود پرستار است و یادآور شد: اکنون پرستاران به طور میانگین ۸۰ تا ۱۰۰ ساعت در ماه اضافه کار اجباری دارند و مسئله مهم آنجاست که رقمی که بابت این اضافه کاری دریافت می‌کنند تنها ساعتی ۲۵ هزار تومان است که در نهایت مالیات هم از آن کم می‌شود.

محمدی آن چیزی که با کسر مالیات به عنوان اضافه کار ماهانه عاید پرستاران می‌شود را یک میلیون و ۳۰۰ تا یک میلیون و ۵۰۰ هزار تومان اعلام کرد و ادامه داد: این رقم را با تعرفه کار افرادی که در منازل کار خدماتی انجام می‌دهند مقایسه کنید که آنها ساعتی صد هزار تومان می‌گیرند.

وی از پیگیری برای افزایش رقم اضافه کار پرستاران از مسیر سازمان نظام پرستاری خبر داد که البته هنوز نهایی نشده و گفت: رقمی که پیشنهاد شده ساعتی ۸۰ تا ۱۰۰ هزار تومان است.

معوقات ۱۱ ماهه اضافه کار ۲۵ هزار تومانی!

رئیس نظام پرستاری کرمانشاه با بیان اینکه همین اضافه کار کم نیز به موقع پرداخت نمی‌شود، از معضل جدی معوقات پرستاران یاد کرد و افزود: همین حالا در کرمانشاه پرستاران ۱۰ تا یازده ماه بابت اضافه کار طلب دارند و آخرین اضافه کاری که پرداخت شده مربوط به آذر  سال ۱۴۰۲ است!

محمدی خاطرنشان کرد: در زمینه تعرفه پرستاری یا همان کارانه نیز نزدیک به شش ماه طلب داریم، بگونه‌ای که آخرین تعرفه پرستاری که پرداخت شده مربوط به فروردین امسال بوده است.

وی با بیان اینکه معوقات فقط مربوط به استان کرمانشاه نیست، گفت: استان‌هایی داریم که وضعیت آنها از ما بهتر و استان‌هایی داریم که وضعیت آنها از ما بدتر است.

رئیس نظام پرستاری کرمانشاه خواستار اجرای صحیح و کامل قانون تعرفه‌گذاری اصولی برای پرستاران شد تا حداقل بخشی از مشکلات معیشتی آنها مرتفع شود.

محمدی اضافه کرد: در کنار دریافتی پایین، پرستاران از کمترین رفاهیات هم برخوردار نیستند و دانشگاه‌های علوم پزشکی بر عکس سایر دستگاه‌ها امکانات و خدمات رفاهی ندارند.

وی با بیان اینکه با وجود این شرایط پرستاران سعی می‌کنند بیشترین و بهترین خدمات را ارائه دهند و رضایت بیماران را کسب کنند، تاکید کرد: در نهایت بیشترین زیان این وضعیت متوجه بیماران است.

برای کشورهای حاشیه خلیج فارس پرستار آموزش می‌دهیم

رئیس نظام پرستاری کرمانشاه سپس به معضل مهاجرت پرستاران به دلیل شرایط سخت کاری نیز اشاره کرد و ادامه داد: ما برای کشورهای اروپایی و کشورهای حوزه خلیج فارس پرستار آموزش می‌دهیم و بودجه صرف می‌کنیم، زیرا تعداد زیادی از پرستاران طی سال‌های اخیر مهاجرت کرده‌اند.

وی عنوان کرد: اگرچه برآورد دقیقی از میزان مهاجرت پرستاران وجود ندارد، اما برآورد می‌شود در سال گذشته بین ۳۰۰ تا ۴۰۰ پرستار در کرمانشاه مهاجرت کرده باشند. پرستارانی هم هستند که مهاجرت نمی‌کنند، اما استعفا می‌دهند و سراغ مشاغل دیگر از جمله مشاغل آزاد که درآمد بیشتری دارد می‌روند.

وی گفت: نتیجه این شرایط باعث کمبود جدی پرستار خصوصا در سال‌های آتی خواهد شد که هیچ چاره‌ای هم برای آن نیست و باعث می‌شود فشار مضاعفی به پرستاران موجود وارد شود.

رئیس نظام پرستاری کرمانشاه یکی از اقداماتی که می‌تواند به معیشت پرستاران کمک کرده و بار مراکز بیمارستانی را کم کند، خدمات پرستاری در منزل اعلام کرد که باید تعرفه منطقی و قانونی بر آن در نظر گرفته شود.

محمدی تاکید کرد: البته لازم است خدمات پرستاری در منزل تحت پوشش بیمه‌ها قرار گیرد، زیرا بسیاری از افراد توان پرداخت این هزینه‌ها را ندارند.

کمبود ۶۰۰ پرستار در کرمانشاه 

وی سپس اشاره‌ای به تعداد پرستاران داشت و از کمبود ۶۰۰ پرستار در کرمانشاه خبر داد و گفت: در حالی که استاندارد پرستار بر بالین تخت ۱.۸ پرستار به ازاء هر تخت است، این عدد در کرمانشاه ۸۲ صدم درصد به ازاء هر تخت است.

رئیس نظام پرستاری کرمانشاه تعداد پرستاران موجود استان را نیز ۵۸۶۲ نفر اعلام کرد که از این تعداد ۴۹۲۳ نفر در گروه پرستاری مراکز دانشگاهی و ۹۳۹ نفر در مراکز غیردانشگاهی هستند.

وی با اشاره به فعالیت ۲۸ بیمارستان دانشگاهی و غیردانشگاهی در کرمانشاه، تعداد تخت‌های بیمارستان‌ها را نیز ۴۴۲۳ تخت اعلام کرد.

به گفته محمدی، در زمینه نسبت پرستار به تخت استان‌هایی هستند که وضعیت بدتری از کرمانشاه دارند و استان‌هایی هم هستند که وضع آنها بهتر است.

انتهای پیام