محمد درویش در گفت و گو با ایسنا اظهار کرد: بعضاً در دشت خواف برای اینکه بتوانند طرحهای گسترش صنایع معدنی منطقه و اتصال آهن را پوشش دهند چاههایی حفر میشود که این میتواند بسیار خطرناک باشد.
وی با اشاره به اینکه این وضعیت میتواند گرد و خاک را افزایش دهد، افزود: معادن پلاسری تمامی لایههای سطحی خاک را برداشت میکنند و پوششهای طبیعی را از بین میبرند.
این فعال محیطزیست گفت: با توجه به اینکه خواف منطقه آغازین بادهای ۱۲۰ روزه است و از سویی شدت باد به حدی زیاد هست که نیروگاه بادی احداث کردند، این گونه فعالیت معادن میتواند وسعت میزان گرد و خاک را به شدت افزایش داده و زمینه مهاجرت بسیار مردم را از منطقه فراهم کند.
وی گفت: اگر صنایع و معادن منطقه فقط ۵ درصد سودشان را برای رعایت ملاحظات محیطزیستی مسدود کنند بخش بسیاری از مشکلات حل میشود، ولی متأسفانه معادن فقط به فکر سود آنی خود هستند.
درویش افزود: امیدوارم سازمان محیطزیست، جوامع محلی و استاندار جدید خراسان رضوی، صاحبان صنایع را ملزم کنند که به ملاحظات محیطزیستی تن دهند و اجازه ندهند این روند ادامه پیدا کند.
تالاب سیرخون میتواند به تابآوری منطقه و اشتغال پایدار کمک کند
وی در ادامه از تالاب سیرخون در شهرستان خواف به عنوان یکی از مهمترین تالابهای خراسان رضوی نام برد و گفت: نماینده مردم منطقه در مجلس شورای اسلامی باید تلاش کند تا تالاب سیرخون در این شهرستان ثبت بینالمللی شود، تالاب سیرخون یکی از معدود تالابهای ایران است که هنوز نفس میکشد.
عضو هیئت علمی موسسه تحقیقات جنگلها و مراتع ایران با اشاره به اینکه بسیاری از خراسانیها از وجود این تالاب بیاطلاع هستند، خاطرنشان کرد: تالاب سیرخون همانند الماس درخشان میماند که میتواند به تابآوری منطقه و اشتغال پایدار از منظر اکوتوریسم کمک کند.
انتهای پیام