عادل رنجبر، مشاور تحصیلی در گفت‌وگو با ایسنا، اظهار کرد: یکی از حائز اهمیت ترین مسائل موجود در حوزه تربیتی فرزندان توسط والدین توجه به مسائل و مشکلات نوجوانان خود است. این دوره حساس به سبب آغاز بلوغ و رشد روانی، جسمانی و ذهنی کودکان همواره با اتفاقات گوناگونی همراه بوده و در صورت عدم توجه به هر یک از مسائل آن تاثیر جبران ناپذیری را در آینده بر روی آنها خواهد گذاشت.

رنجبر اظهار کرد: نوجوانان به دلیل حس خودباوری و استقلال طلبی ایجاد شده در درونشان به راحتی دیگر مانند گذشته هر مسئله ای را که شما به او امر کرده باشید، نمی‌پذیرند و با انجام رفتارهایی شاید ناپسند موجبات حیرت شما را فراهم کنند.

این روانشناس افزود: در این دوران مشکلات نوجوانان بیشمار بوده و او در تلاش است که از طریق راه های گوناگون نظیر مدرسه، اینترنت، تلفن همراه و ... روحیه اجتماعی خود را تقویت کند. گرچه ارتباط با دیگران و دوست یابی امری خوشایند و پسندیده به حساب می آید ولی چنانچه از کنترل و نظارت والدین خارج شود و دیگر از ضوابط تعیین شده توسط آنها پیروی نکنند؛ باعث بروز آسیب ها و مشکلات جوانان خواهد شد.

مشاور تحصیلی نوجوانان گفت: نوجوان می‌خواهد در مدرسه و جامعه مورد حمایت و پذیرش باشد امّا جامعه به طور اعم و مدرسه به طور اخص، پاسخگوی نیازهای آموزشی، پرورشی و تفریحی او نیست.

رنجبر اظهار کرد: بیشترین چیزی که نوجوان امروزی نیاز دارد درک و حمایت شدن است. او می‌خواهد در مدرسه و جامعه مورد حمایت و پذیرش باشد امّا جامعه به طور اعم و مدرسه به طور اخص، پاسخگوی نیازهای آموزشی، پرورشی و تفریحی او نبوده و او را به جهت پذیرش الگوهای تحصیلی و آموزشی، تحت فشار قرار می‌دهد و متأسفانه خانواده‌ها هم در موارد متعددی با رفتارهای تربیتی نادرست، موجب تشدید فشارهای روحی نوجوانان و دانش‌آموزانشان می‌شوند.

وی ادامه داد: آن چه که نوجوان و محصّل امروزی را بیشتر می‌رنجاند ترس از انتخاب و پیگیری علاقمندی‌های آموزشی و تحصیلی خود است، چرا که شاید بازار کار و آینده شغلی رشته‌های مدنظرش را در خطر ببیند و حتی گاهی مساعد نبودن شرایط فعلی بعضی شغل‌ها و رشته‌های مورد علاقه‌اش، انتخاب مسیری امیدوارکننده به آینده را دشوارتر می‌کند.

این مشاور تحصیلی افزود: باید بپذیریم که نوجوان مسئول درک شرایط ما نیست، بلکه ما مسئول فراهم کردن شرایط مناسب برای او هستیم. ما یعنی مدرسه، خانواده، کانون‌های قرآنی و پرورش فکری، بسیج، شهرداری، مراکز و نهادهای مرتبط با امور نوجوانان. ما وظیفه داریم نوجوانانمان را در بستری رشد دهیم که استعدادهای متعدد بالقوه آن‌ها بالفعل شده و نیازی از نیازهای جامعه آینده را برطرف کنند.

رنجبر اظهار کرد: نوجوان به عنوان نیروی کار در آینده نزدیک، نیازمند کسب مهارت‌های اجتماعی، شغلی و فرهنگی متناسب می‌باشد و ما باید بیش از پیش آن‌ها را دریابیم، دغدغه‌هایشان را درک و ظرفیت‌هایشان را باور کنیم.

وی بیان کرد: یقیناً انگیزه پیشرفت و امید نوجوانان به آینده روشن، حرکت کشور در مسیر پیشرفت و توسعه را سریع‌تر و مطمئن‌تر می‌کند.

انتهای پیام