«علی اکبر تشکری» عضو هیات علمی دانشگاه یزد امروز دوشنبه ۱۴ آبانماه در نوزدهمین نشست از سلسله نشست‌های تاریخ یزد که با هدف معرفی ظرفیت‌های ادبی، تاریخی، گردشگری، هویتی، فرهنگی، طبیعی و غیره استان یزد با حضور اندیشمندان، مسئولین و مفاخر استان در دانشگاه یزد برگزار شد، در خصوص پوشش زنان زرتشتی در دوره قاجار اظهار کرد: در پوشش زنان زرتشتی اغلب از رنگ‌های شاد و پارچه‌های خاص استفاده می‌شد.

این عضو هیات علمی اظهار کرد: رنگ سبز مورد پسندترین رنگ برای دوخت لباس در جامعه زرتشتی بوده است.

وی ضمن بیان این که زنان زرتشتی از نوعی کلاهک به نام «لچک» استفاده می‌کنند، گفت: این پوشش قسمت بالای ابرو تا رستنگاه موها را می‌پوشاند.

تشکری با اشاره به این که قسمت دیگر پوشش سر در زنان زرتشتی «مَکنا» است، گفت: این پوشش سر زنان زرتشتی از روی سر تا پایین زانوی آنها کشیده می‌شود.

وی افزود: گاهی در مناطق روستایی از سربند زیر مکنا استفاده می‌کردند

تشکری با بیان این که «چارقد» از دیگر پوشش‌های مورد استفاده زنان زرتشتی بوده است، گفت: چارقد پارچه‌ای سه گوش و اغلب گل دار است.

وی با بیان این که لباس زنان زرتشتی به دو قسمت بالا تنه و پایین تنه تقسیم می‌شود، گفت: در قسمت بالا تنه از پیراهن زیر یا سدره و پیراهن رو استفاده می‌شود.

این عضو هیات علمی افزود: در قسمت پایین تنه لباس زنان زرشتی از دو قسمت «تیر» و «سیخ» استفاده می‌شده است که بر روی قسمت سیخ، گل دوزی‌هایی نیز انجام می‌شده است.

 تشکری اظهار کرد: به گلدوزی‌های انجام شده بر لباس‌های زرتشتی، زرتشتی دوزی نیز می‌گویند.

این عضو هیات علمی دانشگاه تصریح کرد: بافت پارچه و رنگ آمیزی لباس‌های زرتشتی توسط خود زنان زرتشتی انجام می‌شد و این لباس به نوعی بیانگر هنر دست آنان بوده است.

به گفته وی، نوع پارچه، حاشیه دوزی و گل دوزی‌های آستین لباس‌های زنان زرتشتی به نوعی ملاک تشخیص و تمیز رعیت از ارباب بوده است.

وی اظهار کرد: شلوارهای لباس زرتشتی نیز حالت کوزه‌ای دارد که در قسمت دمپا جمع می‌شود.

تشکری در پایان نیز خاطرنشان کرد: در گذشته استفاده از بند ابریشمی در قسمت بالای شلوار نشانه تعین اجتماعی بوده است.

انتهای پیام