منوچهر شیبانی شاعر، نقاش و سینماگر ایرانی در سال ۱۳۰۳ در کاشان به دنیا آمد. او از خانواده فتح‌الله شیبانی - شاعر دوره بازگشت عصر قاجار - بود. شیبانی، تحصیلات ابتدایی را در مدرسه ژاندارک تهران گذراند و در ۱۲ سالگی برای ادامه تحصیل به هنرستان شبانه‌روزی نساجی در قائم‌شهر رفت.
در رشته نساجی به طراحی پارچه علاقه‌مند شد و آشنایی با رنگ و ترکیب رنگ‌ها و طراحی پارچه، موجب ایجاد طرح‌های جدید و بدیعی شد که شباهت زیادی به سبک کوبیسم و نقاشی‌های پیکاسو داشت.
سرودن شعر را نیز از دوران نوجوانی آغاز کرد و شعری را با عنوان «البرز آتشفشان» در یکی از مجله‌های کارگری قائم‌شهر به چاپ رساند.
در سال ۱۳۲۴ برای تحصیل در رشته نقاشی، راهی دانشکده هنرهای زیبا شد و در همان سال مجموعه شعر «جرقه» را منتشر کرد و در این دوره با نیما یوشیج آشنا شد و این آشنایی زمینه‌ساز پیشرفت او در شاعری شد.
در نخستین کنگره نویسندگان ایران در سال ۱۳۲۵، منوچهر شیبانی، جوان‌ترین شاعر شرکت‌کننده بود.
در تابستان سال ۱۳۲۷ با سهراب سپهری آشنا شد و در پنجم اسفندماه همان سال نمایشنامه موزون کوتاهی را در یک تابلو به نام «رهگذر» نوشت و همراه با مقاله «تاریخچه اجمالی تمایلات تجددطلبانه در شعر» در مجله «جام جم» منتشر کرد.
سهراب سپهری، صادق بریرانی و منوچهر شیبانی، در زمان دانشجویی به علت ترویج هنر مدرن و دیدگاه‌های نو، معروف به سه تفنگدار دانشکده هنرهای زیبا بودند.
شیبانی برای تحصیل در رشته سینما به فرانسه سفر کرد و در سال ۱۳۵۴ با ساخت فیلم« عطش، مسئله آب در کویر» به عنوان پایان‌نامه، مدرک فوق‌لیسانس کارگردانی از دانشکده سینمایی فرانسه گرفت و در دانشگاه هنرهای دراماتیک مشغول به تدریس شد.
آثار شیبانی در قالب سه کتاب شعر تدوین شده است که عبارت از« جرقه»، «آتشکده خاموش» و «سراب‌های کویری» است. او ۵۲ نمایشگاه نقاشی در ایران و دیگر کشورها برگزار کرد و نیز چندین اُپرا و فیلم را کارگردانی کرد.
شیبانی در ۲۰ آبان ۱۳۷۰ بر اثر ابتلا به سرطان در سن ۶۷ سالگی درگذشت و در امامزاده طاهر کرج به خاک سپرده شد.
در دایرةالمعارف لاروس از او به‌عنوان نخستین کسی که امپرسیونیسم را به ایران آورد یاد شده و آثار نقاشی وی به موزه منوچهر شیبانی کاشان اهدا شده و قابل بازدید برای عموم است.
انتهای پیام