به گزارش ایسنا، غلامرضا بنی اسدی در یادداشتی در خراسان نوشت: ما ایرانی ها از جنگ بیزاریم، ملتی هستیم صلح طلب و مهربان و از جنگ و جنگ افروزی و جنگ افروز، بیزار. حتی ماهایی که به عنوان «فرزندانِ جبهه» خود را معرفی و بدان افتخار می کنیم  هم از جنگ بیزاریم، از زمختی هایش، از خون به پا کردن هایش، از آوارسازی خانه ها، از پرپرکردن آرزوها، از یتیم شدن بچه ها، از بی همسفر شدن همسرها، از بی فروغ شدن چشم های پشت در مادران، از انحنایی که در کمر پدرها می اندازد، از همه این ها و هزاران عوارض دیگری که جنگ دارد، بیزاریم اما...ولی یک «اما»ی مهم هم بعد از این باید گفت؛ اما از آن نمی ترسیم. هرچه هم سخت باشد، نمی ترسیم. ما ثابت کرده ایم که مرد روزهای سخت هستیم. یک «اما»ی دیگر هم هست که حتما باید گفته شود و حتما هم باید به آن توجه شود؛ اما «ترس از جنگ» را صلح ستیزترین اقدامی می دانیم که می تواند در ذهنِ ملت و دولتی جا بگیرد تا به جنگ و توسعه دامنه آن بینجامد. شجاعت است که جنگ و خطرات گوناگونش را از سر کشور و ملت دور می کند. شجاعت جنگیدن و غیرت میدان داری است که حتی راه را برای دیپلماسی مکمل هم باز می کند. وقتی مردانِ میدان، ایستاده باشند مردان دیپلماسی می توانند با اقتدار پشت میز مذاکره بنشینند. یکی که دادند اگر نه دوتا لااقل یکی همتراز آن بگیرند. شجاعتِ جنگیدن است که به کشور جانی دوباره می بخشد و او را برای بازایستادن و قد کشیدن مهیا می کند. طراحی و آینده نمای آن هم در کلام رهبر فرزانه انقلاب چنین به کلمه تبدیل می شود: «ما در مقابله با استکبار همه آن چه که باید و شاید برای آمادگی ملت ایران انجام بگیرد، چه از لحاظ نظامی، چه از لحاظ تسلیحات و چه از لحاظ کارهای سیاسی حتماً انجام می‌دهیم و الحمدلله الان هم مسئولین مشغول انجام آن هستند.» یعنی آنان که کلوخ انداخته اند، باید خود را برای ضربت سنگِ شجاعان آماده کنند. این هم خیلی فراتر از بحث انتقام است. به کلام معیارِ حضرت آیت ا... خامنه ای، «بحث یک حرکت منطقی است؛ مقابله منطبق با دین، اخلاق، شرع و منطبق بر قوانین بین‌المللی است و ملت ایران و مسئولین کشور در این جهت هیچ گونه تعللی و کوتاهی نخواهند کرد. این را مطمئن باشید.» ما هیچ وقت و هیچ وقت و هیچ وقت لانچرهای مان را برای تعدی به کشوری موشک گذاری نمی کنیم. خشاب هامان را برای جنگ طلبی فشنگ نمی گذاریم. امروز اما همان طور که رهبر انقلاب تصریح می کنند، «مسئله، مسئله مقابله با ظلم بین‌المللی است. برای ملت ایران با الهام از تعالیم اسلام، مقابله با ظلم یک فریضه است. مقابله با استکبار، یک فریضه است. استکبار یعنی سلطه اقتصادی و نظامی و فرهنگی همه جانبه و تحقیر ملت‌ها؛ ملت ایران را تحقیر کردند؛ سال‌ها تحقیر کردند. لذا مبارزه ملت ایران با استکبار بوده است و بعد از این هم حتماً خواهد بود.» باری، ما نه تنها طالب جنگ نیستیم که از آن بیزاریم اما واقعیت جهان امروز می گوید گاه راه صلح عزتمندانه از دل آمادگی برای جنگ می گذرد. باید سنگر به سنگر برای دفاع از صلح جنگید. ما هم این را تجربه کرده ایم. اکنون هم به پشتوانه همان تجربه می گوییم شجاعتِ ایرانی و غیرت علوی می تواند متجاوزان و گردنکشان را زمین کوب کند. جز این زبانی را فهم نمی کنند. ما هم به رغم پرهیز از این زبان، در به کاربردن آن در برابر جانیان، سابقه ای روشن و دستی توانا داریم. به تکرار می گوییم، ما از جنگ بیزاریم اما گاه برای حراست از صلح، برای حفاظت از سلامت مرز و مردم مان، برای کشیدن دندان گرگ ها، فرزندانِ از جنگ بیزارِ جبهه، باید رزم جامه را دم دست بگذارند، برای دفاع از ایرانِ عزیز و عزیزانِ ایرانی.....

انتهای پیام