به گزارش ایسنا، فضای ابری و برگ‌های نارنجی و سرخ در تابلو نقاشی هنرمندان بسیاری از «کامی پیسارو» گرفته تا «ترنر» نقش بسته‌اند.
در ادامه برخی از جذاب‌ترین نقاشی‌های پاییزی را تماشا می‌کنید:
«هاید پارک» اثر «کامی پیسارو»
«هاید پارک» واقع در لندن، در این تابلو نقاشی «کامی پیسارو» به زیباترین شکل ممکن به تصویر کشیده شده است. کامیل پیسارو، نقاش امپرسیونیست و پست امپرسیونیست، درک کرد که چگونه طبیعت را در شکوه کامل به تصویر بکشد.
«پیسارو»، این هنرمند دانمارکی ـ فرانسوی، مسن‌ترین هنرمند در گروه امپرسیونیست‌ها و تنها کسی بود که در هر هشت نمایشگاه حضور داشت. «پیسارو» نیز همچون هنرمندان هم عصر خود منظره‌ها و افراد را در موقعیت‌های واقعی و با استفاده از روش‌های سریع نقاشی می‌کرد. این نقاش همچنین حکم آموزگاری تاثیرگذار را برای هنرمندان مشهوری همچون «پل سزان» داشت. به علاوه، «پیسارو» یکی از معدود هنرمندان امپرسیونیستی بود که تحت تاثیر جنبش هنری بعدی یعنی «پست امپرسیونیسم» نیز قرار گرفت و از روش‌هایی همچون «نقطه‌چینی» برای خلق آثارش استفاده کرد.
«پیسارو» به عنوان یکی از اعضای بنیانگذار جنبش امپرسیونیسم، نقش بزرگی را در رشد این سبک ایفا کرد و در برپایی نمایشگاه مستقل برای هنرمندان تاثیرگذار بود. او به عنوان نقاش و آموزگار به طور قابل توجهی در شکل‌گیری هنر مدرن نقش داشت.
«مسیر در جزیره سنت مارتین» اثر «کلود مونه»
فهرست زیباترین نقاشی‌های منظره‌های پاییزی بدون «کلود مونه» و نقاشی‌های او از حومه شهرهای پاریس کامل نیست. همانطور که همه ما می‌دانیم منظره‌های «مونه» تحسین شده‌اند و این نقاشی نیز به خوبی این مسئله را ثابت می‌کند.
«کلود مونه» این منظره پاییزی از رود سن در نزدیکی آرژانتوی را در حدود سال ۱۸۷۱ نقاشی کرد. او احتمالاً در یک قایق کوچک نشسته بود که به یک آتلیه شناور تبدیل شده بود. «مونه» به خوبی حس و نور زیبای روزهای ابتدایی پاییز را به تصویر کشید.
«مونه» یک منظره پاییزی از رود سن در نزدیکی آرژانتوی به نام «پاییز در رود سن» را در حدود سال ۱۸۷۱ نقاشی کرد. او احتمالاً در یک قایق کوچک نشسته بود که به یک آتلیه شناور تبدیل شده بود. «مونه» به خوبی حس و نور زیبای روزهای ابتدایی پاییز را به تصویر کشید.
«مونه» در «نرماندی» واقع در فرانسه بزرگ شد. او در همان مکان به عنوان نقاش منظره شناخته شد و در سال ۱۸۶۲ یعنی در آغاز راه به عنوان نقاش حرفه‌ای، به تحصیل در رشته نقاشی در پاریس مشغول شد. او تصمیم گرفت سبک نقاشی در فضای باز را در پیش بگیرد و در نهایت در روستای کوچک «ژیورنی» واقع در فرانسه مستقر شد.
روش نقاشی در فضای باز باعث شده بود «مونه» زمان زیادی را در باغش صرف کند. او از این فضای چشم‌نواز و سبز لذت می‌برد. این فضا به محل خلق برخی از مشهورترین نقاشی‌های او تبدیل شد؛ مجموعه نیلوفرهای آبی. این مجموعه شامل ۲۵۰ تابلو نقاشی بزرگ رنگ روغن می‌شود که اکنون در گالری‌های سراسر جهان نگهداری می‌شوند.
آثار «مونه» مظهر جنبش محبوب «امپرسیونسیم» محسوب می‌شوند. «امپرسیونیسم» در حوالی ۱۸۶۰ میلادی در فضای شهری و صنعتی پاریس شکل گرفت. نقاشان امپرسیونیست همچون «مونه» بر ثبت لحظات گذرا تمرکز داشتند. این گروه از نقاشان تلاش می‌کردند تغییرات نور و رنگ در ساعات و آب و هوای مختلف را به تصویر بکشند. هدف در حقیقت به تصویر کشیدن یک لحظه مشخص بود.
«شخم زدن در پاییز» اثر «گرنت وود»
«گرنت وود» این نقاشی را در سال ۱۹۳۱ میلادی خلق کرد. «گرنت وود» که در بخش ایالت‌های غرب میانه آمریکا متولد شد، یکی از پیشگامان اصلی جنبش اصلی «منطقه گرایی» بود؛ جنبشی هنری که حول تصویرهای روستایی آمریکا متمرکز بود. اگرچه او بیشتر عمر خود را در ایالات متحده گذراند، اما چندین‌بار در طول زندگی خود به اروپا سفر کرد، در این مدت، علاقه شدیدی به رنسانس شمالی و تأکید آن بر واقع‌گرایی و جزئیات دقیق در «وود» ایجاد شد. این ویژگی‌ها در نهایت در اثر هنری مهم او به اوج خود رسید.
سبک هنری «وود» برخلاف برخی از آثار هنری مدرن که در اوایل دهه ۱۹۰۰ خلق می‌شد، واقع‌گرایانه‌تر بود. او تحت تأثیر آثار استادان قدیمی تلاش کرد تا زندگی آمریکایی را آنگونه که می‌دید به تصویر بکشد. نقاشی‌های او علاقه به مدل سازی، استفاده موثر از نور و سایه و ترکیب‌بندی‌های پیچیده را نشان می‌دهند.
اگرچه «گرنت وود» فقط تا ۵۱ سالگی زندگی کرد، تأثیر غیرقابل انکار از خود بر هنر آمریکا به جای گذاشت. از دیگر آثار مهم این هنرمند به «گوتیک آمریکایی» می‌توان اشاره کرد که به تنهایی به نمادی از هنر اوایل قرن بیستم تبدیل شد که آنقدر متمایز است که امروزه نیز مشهور است.
«باغ سیب و درخت لیموترش» اثر «وینسنت ون‌گوگ»
این نقاشی اثر «وینسنت ون‌گوگ» با دیگر آثار معروف او تفاوت دارند. طراحی دقیق زغال چوب، قلم و جوهر، نمایی از باغی در زویلو(Zweeloo)، روستایی در منطقه کوئوردن(Coevorden) را به تصویر می‌کشد. استفاده از کاغذ تیره، هوای گرفته روزهای پاییزی را پررنگ‌تر می‌کند.
نقاشی «منظره پاییزی با چهار درخت» نیز نشان می‌دهد سبک اولیه «ون‌گوگ» چگونه بوده است. این نقاشی به دوستش، «آنتون کرس میکرز»، یک نقاش آماتور هدیه داده شد.
«وینسنت ون‌گوگ» ـ نقاش نامدار هلندی ـ اکنون به عنوان یکی از تأثیرگذارترین نقاشان پست‌امپرسیونیسم شناخته می‌شود. او در ۳۰ مارس ۱۸۵۳ در ایالت برابانت هلند نزدیک مرز بلژیک به دنیا آمد. برخی از مشهورترین کارهای او در سه سال پایانی عمرش خلق شدند.
با اینکه او گاهی در دوران کودکی طراحی می‌کرد اما استعداد هنری او تا حد زیادی تا سن ۲۷ سالگی کشف‌نشده باقی مانده بود.
امروزه این هنرمند هلندی را برای سبک منحصربفردی می‌شناسیم که در خلق تابلوهای نقاشی خیره‌کننده‌اش به کار می‌برد. حالا تشخیص منظره‌های چشم‌نواز، پرتره‌های تاثیرگذار و طبیعت‌های بی‌جان سرزنده‌ای که با استفاده از رنگ‌های ضخیم، ضربات قلم‌مو سریع و ترکیب رنگ با نشاط او خلق شده‌اند، کار دشواری نیست. البته آثار هنری «ون‌گوگ» از همان ابتدا این ویژگی‌های مشخص را شامل نمی‌شدند و سبک ویژه او به مرور زمان و در طول مراحلی متفاوت زندگی کوتاه او شکل گرفت.
«جنگل توس» اثر «گوستاو کلیمت»
«جنگل توس» اثر «گوستاو کلیمت» جذاب به نظر می‌رسد، اینطور نیست؟ اگرچه این نقاشی منظره‌ای از تنه درختان را به تصویر می‌کشد، اما همچنان دقت و توجه به جزئیات «کلیمت» در آن مشهود است. رنگ‌های طلایی به کار رفته در این نقاشی ما را به یاد نقاشی‌های معروف و همچنین زیبایی برگ‌های پاییزی می‌اندازد!
«بلوار در پاییز، پاریس» اثر «چایلد هسام»
«فردریک چایلد هسام»، امپرسیونیست آمریکایی، در پاییز ۱۸۸۶ به همراه همسرش به فرانسه نقل مکان کرد. در صحنه پاییزی می‌توانیم زن جوانی را ببینیم که بین درختان ایستاده و به بلوار پاریس خیره شده است. این نقاشی به خوبی روزهای تاریک و بارانی پایتخت امپرسیونیستی را به تصویر می‌کشد که از برگ‌های پاییزی پوشیده شده است و سنگفرش‌های خیس آن آسمان تاریک را منعکس می‌کنند.
«پاییز در مورناو» اثر «واسیلی کاندینسکی»
«واسیلی کاندینسکی»، نقاش و نظریه‌پرداز مشهور روسی، بیشتر فعالیت هنری و فکری خود را در آلمان ادامه داد. پس از چند سال سفر مداوم در سراسر اروپا، «کاندینسکی» در شهر کوچک مورنائو(Murnau) ساکن شد. این هنرمند مناظر «مورنائو» را در بسیاری از آثار خود به تصویر کشیده است، از جمله در این اثر، جایی که می‌توانیم کوه‌های اطراف شهر را ببینیم. برداشت «کاندینسکی» از پاییز با هنرمندان دیگر کاملاً متفاوت است، زیرا او از رنگ‌های نسبتا سرد در پالت رنگ خود استفاده می‌کند و رنگ آبی در نقاشی به وفور دیده می‌شود.
«واسیلی کاندینسکی» به عنوان یک نابغه هنرهای تجسمی، در هنر انتزاعی انقلابی به وجود آورد و از پیشگامان برخی از تاثیرگذارترین جنبش‌های قرن بیستم بود. آثار هنری او مملو از احساسات و عمیق‌اند و مستقیما با روان مخاطب ارتباط برقرار می‌کنند.
«واسیلی کاندینسکی» (تولد ۱۸۶۶ ـ درگذشت ۱۹۴۴) هنرمند روس بود که همواره از او به عنوان یکی از پیشگامان هنر انتزاعی یاد می‌شود. او همچنین در طول عمرش چندین کتاب درباره هنر و فرضیه رنگ منتشر کرد. اکنون «کاندینسکی» را به عنوان یکی از بزرگ‌ترین هنرمندان آوانگارد تمام طول تاریخ می‌شناسیم.
«چهار درخت» اثر «اگون شیله»
«چهار درخت» اثر «اگون شیله» یک منظره خیره‌کننده و یکی از محبوب‌ترین آثار او محسوب می‌شود. «شیله» برای ترکیب‌بندی بر تعادل بین خطوط عمودی و افقی تمرکز کرده است. استفاده استادانه او از نور و رنگ، در این نقاشی پاییزی کاملاً به نمایش گذاشته شده است.
«یک صبح پاییزی» اثر «جاسپر فرانسیس کراپسی»
«جاسپر کراپسی» در خلق تابلوهای نقاشی منظره پاییز مهارت زیادی داشت و تعداد زیادی تابلو نقاشی با این موضوع خلق کرد. دست کم ۵۰ تابلو نقاشی از این هنرمند با عنوان «پاییز» به علاوه چندین نقاشی که در عناوین آن‌ها از «اکتبر» استفاده شده است، وجود دارد.
«چاسپر فرانسیس کراپسی» در سال ۱۸۲۳ در نیویورک متولد شد. او در ابتدا به عنوان معمار فعالیت خود را آغاز کرد اما همیشه به نقاشی کردن علاقه داشت. کراپسی برای مدتی به عنوان معمار مشغول بود و در کنار آن نقاشی را هم دنبال می‌کرد. او در نهایت در حوالی ۱۸۴۰ زمانی که «مکتب هادسن ریور» برای نقاشی منظره در اوج محبوبیت قرار داشت، به طور تمام وقت نقاشی کردن را پیش گرفت. او به سرعت در کنار هنرمندان بزرگ آمریکایی دیگری همچون «توماس کول» و «فردریک ادوین چرچ» به موفقیت دست یافت.
نقاشی‌های این هنرمند بیشتر به دلیل به کار رفتن رنگ‌های زرد، نارنجی و قرمز پررنگ بسیار گیرا هستند. این نقاش در انتخاب رنگ برای تابلوهای پاییزی ماهرانه عمل می‌کرد.
در برخی از نقاشی‌های او جزئیات، بسیار مورد توجه قرار گرفته‌اند. به‌رغم اینکه او یک معمار محسوب می‌شد اما به ندرت در نقاشی‌های او اثری از ساختمان به چشم می‌خورد.
انتهای پیام