علی پارسا در گفت‌وگو با ایسنا مسئولیت‌پذیر نبودن دانش‌آموزان را در مقطع اول ابتدایی طبیعی دانست و این‌گونه بیان کرد: یک دانش‌آموز کلاس اول ابتدایی از حال‌وهوای خانه و کودکی و در حالی که مسئولیت خاصی به عهده ندارد، به محیط مدرسه وارد می‌شود.
وی ادامه داد: مدرسه محیطی است که در آن برای کودک قوانین مختلفی وضع می‌کنند و به او مسئولیت می‌دهند. مدتی زمان نیاز است تا دانش‌آموز بتواند خود را با شرایط جدید و محیط مدرسه تطبیق دهد. این تطبیق به همکاری والدین و اولیای مدارس نیاز دارد. برای گذار از این وضعیت باید به کودک کمک کرد و فرصت داد. نباید در خانه یا مدرسه او را تحت فشار روانی گذاشت.
این پزشک افزود: تکلیف مدرسه و مشق شب فقط یک فعالیت علمی نیست و در فرآیند آن فوایدی هم وجود دارد. به عبارتی، دانش‌آموز از مسیر انجام تکالیف باید مسئولیت‌پذیری و وقت‌شناسی را هم یاد بگیرند. خانواده‌ها نباید در مسئله انجام تکلیف دانش‌آموز را رها کنند، بلکه باید در کنار او باشند و نظارت داشته باشند، به‌طوری که دانش‌آموز احساس نکند بار سنگینی بر دوش او است.
معاون فنی مرکز بهداشت استان اصفهان حضور تمام‌وقت پدر و مادر را در کنار فرزند اشتباه دانست و بیان کرد: همراهی والدین با فرزندان در موضوع انجام تکلیف به این معنا نیست که تمام‌وقت، یعنی از ابتدا تا انتهای نوشتن مشق در کنار کودک باشند. نشستن مداوم کنار کودک باعث می‌شود که او به حضور والدین عادت کند و حس وابستگی در او شکل بگیرد.
پارسا با نظر به آثار منفی حس وابستگی یادآور شد: حس وابستگی سبب می‌شود که دانش‌آموز احساس کند موقع غیبت والدین، توانایی انجام تکلیف ندارد. بنابراین پیشنهاد می‌شود که والدین وظایف مربوط به نوشتن تکلیف را بخش‌بخش به دانش‌آموز محول کنند.
وی سپس این‌گونه توضیح داد: برای مدت‌زمانی که دانش‌آموز در منزل به سر می‌برد، نباید تکلیف سنگینی به دانش‌آموز سپرد. محیط و زمان مدرسه مخصوص آموزش است؛ بنابراین تمرکز دانش‌آموز در محیط مدرسه برای انجام برنامه‌های درسی و آموزشی بیشتر است و آمادگی بیشتری دارد.
استراحت نداشتن دانش‌آموزان پیامدهای منفی دارد
معاون فنی مرکز بهداشت استان اصفهان سپس اظهار کرد: اگر دانش‌آموز قسمتی از تکالیف خود را در مدرسه انجام بدهد، موفقیت بیشتری هم برای پیشرفت تحصیلی حاصل می‌شود. هم‌اکنون، این رویکرد در برخی از مدارس اصفهان وجود دارد و عملی شده است. در این مدارس، دانش‌آموز پس از اتمام درس معلم، در همان مدرسه زمانی را برای انجام تکالیف اختصاص می‌دهد که پیامدهای مثبتی دارد.
پارسا با نظر به اهمیت انجام تکالیف در مدرسه اضافه کرد: استراحت دانش‌آموز نیز مهم است، او بعد از اینکه چند ساعت در مدرسه فعالیت کرد، باید زمانی را در منزل به استراحت اختصاص دهد. اینکه برخی از والدین انتظار دارند دانش‌آموز پس از رسیدن به محیط خانه سریع درگیر فضای علمی و درسی شود، اشتباه است، چون دانش‌آموز به استراحت ذهنی نیاز دارد. فشار والدین تأثیر منفی می‌گذارد و موجب دوری او از بحث آموزش می‌شود. درواقع، دانش‌آموز دیگر مانند قبل تمایلی به قرارگرفتن در فرآیند آموزش نخواهد داشت.
وی با نظر به مسئله استراحت بیان کرد: استراحت ذهن به دانش‌آموز کمک می‌کند تا آمادگی و انگیزه بهتری برای یادگیری و یک شروع جدید داشته باشد. در حالی که اگر تکالیف دانش‌آموز زیاد باشد و زمان استراحت ذهنی آنگونه که باید فراهم نشود، ممکن است او مدام احساس فشار و خستگی کند.
معاون فنی مرکز بهداشت استان اصفهان افزود: از منظر سلامت باید گفت اگر دانش‌آموز صبح تا ظهرِ خود را به آموزش اختصاص دهد، باید باقی‌مانده روز را در کنار خانواده‌اش باشد؛ خانه و خانواده یک محیط تربیتی و تأثیرگذار است که نباید از اهمیت آن غفلت کرد.
پارسا عوامل مؤثر در افزایش تمایل یادگیری دانش‌آموزان را این‌گونه تبیین کرد: یکی از مهم‌ترین اصولی که خانواده در طول دوران تحصیل دانش‌آموز باید به آن توجه کند، خواب دانش‌آموز است. کیفیت خواب دانش‌آموز برای یادگیری در روز بعد بسیار اهمیت دارد. اگر به خواب دانش‌آموز بی‌توجهی شود، تمرکز او از بین می‌رود و افت تحصیلی دانش‌آموز را در پی دارد. همچنین والدین باید میزان استفاده دانش‌آموزان را از فضای مجازی و تلفن‌همراه کنترل کنند تا ذهن آنان درگیر مسائل مختلف نشود.
وی تأکید کرد: در محیط مدرسه نیز با بهره‌مندی از ابتکار و خلاقیت می‌توان بر تمایل دانش‌آموز در روند یادگیری اثر گذاشت. هرچه انعطاف در آموزش بیشتر باشد، دانش‌آموز علاقه بیشتری به فراگیری درس پیدا می‌کند و مشارکت او در فعالیت‌های علمی بیشتر خواهد شد.
انتهای پیام