عرفان شیرمحمدی در گفت‌وگو با ایسنا در خصوص نمایشنامه هیچستان اظهار کرد: در خصوص انتخاب نام این اثر ما از نام «هیچ» به عنوان پسوند مکان استفاده کرده‌ایم، چراکه به طور کنایی می‌توان گفت هیچ به معنای دیار فانی یا خراب‌آباد است. این نام را در نمایشنامه استفاده کرده‌ایم، چراکه به خوبی محتوای کار ما را که به دنبال حقیقت است، بیان می‌کند.
این کارگردان تئاتر ادامه داد: انتخاب این موضوع یکی از دغدغه‌های اصلی من بود، زیرا احساس می‌کردم جای خالی بیان مشکلات اجتماعی در تئاتر وجود دارد و دوست داشتم که قدمی در این راستا بردارم.
وی گفت: در انتخاب بازیگر، نزدیکی بازیگر به کاراکتر نمایش برایم اهمیت داشت تا بیشتر بر انتقال مفاهیم تمرکز کنیم. خوشبختانه توانستیم بازیگرانی حرفه‌ای و کاربلد انتخاب کنیم که از همکاری با آن‌ها راضی بودم.
شیرمحمدی بیان کرد: در حین آماده‌سازی چالش‌هایی پیشامد که ممکن است هر کارگردانی این چالش‌ها را تجربه کند؛ یکی از مهمترین چالش‌ها تفاوت نقطه نظر من با نویسنده بود که با گفت‌وگو و پذیرش متقابل حل شد.
وی چالش دیگر در این نمایش را پیچیدگی محتوای سورئالیسم برای بازیگران دانست و عنوان کرد: این چالش با تلاش و توضیحات بیشتر به بازیگران برطرف شد.
شیرمحمدی ادامه داد: از جایی که تئاتر هنر مظلومی است، لذا پیش آمد چالش اقتصادی در ساخت یک تئاتر انکارناپذیر است، اما خوشبختانه مشکلات اقتصادی نیز با خلاقیت و همکاری تیمی تا حدودی حل شد.
شیرمحمدی در خصوص پیام نمایش تصریح کرد: پیام اصلی نمایش هیچستان این است که راه‌های رسیدن به حقیقت زیاد است اما باید مراقب باشیم تا این راه‌ها ما را به حقیقت برساند نه اینکه سرانجام راه نابودی باشد. همچنین سعی کرده‌ایم در این نمایش به موضوعاتی مانند اعتیاد و روابط نامشروع نیز بپردازیم و در واقع باید بگویم با توجه به تمام سختی‌ها اما یک کار همه جانبه انجام شد.
وی در خصوص وضعیت کنونی تئاتر کشور عنوان کرد: در مورد وضعیت کنونی تئاتر، به نظر من تئاتر کشور در دور تکرار قرار گرفته و درحال درجا زدن است؛ امروز اگر کار خوبی ببینیم فقط باید در پایتخت ببینیم، چراکه در دیگر شهرها کمتر این اتفاق رخ می‌دهد تا یک نمایش خوب ببینیم.
شیرمحمدی تصریح کرد: امروز تئاتر ما در کشور نیاز به اندیشه‌ها، ایده‌های نو و سرمایه‌گذاری روی کارگردان‌های جوان دارد. متاسفانه سرمایه‌گذاران ما جرأت نمی‌کنند در ایده‌های نو تئاتر سرمایه‌گذاری کنند .
این کارگردان تئاتر عنوان کرد: در کشور نیاز است پوست‌اندازی در حوزه تئاتر اتفاق بیفتد تا اندیشه‌ها و ایده‌های نو به تئاتر راه پیدا کنند تا بتوانیم از آن استفاده کنیم، ضمن اینکه در این راستا باید جوانان دغدغه‌مند مورد توجه باشند.
ضرورت تقویت نقد در تئاتر
وی اظهار کرد: علاوه بر این موارد که مطرح شد متون نمایشی دارای ضعف است و نیاز به بهبود دارند؛ همچنین نقد در تئاتر باید تقویت شود تا کارگردان‌ها به پیشرفت و کمال برسند. در واقع کارگردانی که کارش نقد نشود آثارش رشدی نخواهد داشت و در حال درجا زدن باقی می‌ماند.
این کارگردان تئاتر اضافه کرد: بر خلاف دانشگاه‌های هنر در ایران، دانشگاه‌های هنر معتبر دنیا رشته نقادی دارند که نشأت گرفته از این موضوع است، لذا ما به اندازه کافی منتقد خوب نداریم تا کارگردانان در مسیر رشد قرار گیرند.
شیرمحمدی بیان کرد: تجربه‌های تئاتری برای من بسیار آموزنده و لذتبخش بود؛ چراکه تئاتر را معلمی می‌دانم که می‌توان از آن بیاموزم.
وی گفت: در خصوص برنامه‌های هنری پیش رو، بنا دارم در نمایشی که قرار است آذرماه روی صحنه برود به عنوان بازیگر ایفای نقش کنم. همچنین آنچه در فعالیت کاری به عنوان کارگردان مد نظر دارم این است که امیدوارم با وجود چالش‌ها و سختی‌ها که در کارهای سوفوکل، نمایشنامه‌نویس یونان باستان وجود دارد و باید نمایشنامه بازنویسی شود بتوانم یکی از کارهای سوفوکل را کارگردانی کنم.
انتهای پیام