این جملهها بخشی از گفتههای محمد یارمحمدیان در کتاب «آیندهرود در بستر حقوق محیط زیست» است. او همچنین نوشته است: «نقش بارگذاریهای غیرمجاز در بالادست رودخانه زایندهرود، مهمترین چالش امروز این حوضه آبی است و چنانچه نتوان این چالش را به کمک دولت و مقامات قضایی حل و فصل کرد، احیای رودخانه زایندهرود، امری محال و نشدنی خواهد بود. بارگذاریهای غیرمجاز در بالادست که در کمال شگفتی، بعضاً نیز با مجوزهای قانونی وزارت نیرو در حال انجام است، نهتنها منجر به هدر رفت بیرویه آب جهت امور غیرضروری شده؛ بلکه در طولانیمدت میتواند تأمین آب مورد نیاز همان اهالی بالادست رودخانه را نیز با مشکل مواجه کند.»
در پنجمین دوره طرح ملی فصل سخن، کتاب «زایندهرود در بستر حقوق محیط زیست» نوشتۀ محمد یارمحمدیان، در کتابفروشی جهاد دانشگاهی اصفهان مورد نقد و بررسی قرار گرفت.
در ابتدای این نشست، امیر فرحنسب، دانشآموختۀ دکترای تخصصی علوم محیط زیست و مدرس دانشگاه فرهنگیان، با اشاره به اهداف کتاب «ایندهرود در بستر حقوق محیط زیست» گفت: هدف نگارنده در این کتاب، شناخت پیشینه تاریخی اصفهان، وضعیت جغرافیایی زایندهرود، ارزشهای زیستمحیطی رودخانه، اصول حقوق محیطزیست، معرفی اصل توسعه پایدار، اصل پیشگیری و اصل عدالت زیستمحیطی است.
او فصلهای کتاب زایندهرود در بستر حقوق محیطزیست راچنین تشریح کرد: بهطورکلی کتاب «ایندهرود در بستر حقوق محیط زیست» حالت یک مقاله مروری را دارد و دارای سه فصل است. فصل اولف مقدمه کتاب در رابطه با زایندهرود بهعنوان زیستبومی در تاریخ و جغرافیای ایران است. فصل دوم پیرامون رودخانههای داخلی و اصول حاکم بر حقوق محیطزیست است. فصل سوم، زایندهرود و چالشهای زیستمحیطی را بیان میکند. در انتهای کتاب نیز نگارنده به نتیجهگیری از مطالب و ارائه راهکارهای رفع مشکلات پرداخته است.
این مدرس دانشگاه، دربارۀ چالشهای پیشروی زایندهرود از دیدگاه محمدیار محمدیان نویسندۀ کتاب «ایندهرود در بستر حقوق محیط زیست» بیان کرد: چالشهای پیش روی زایندهرود از دیدگاه نگارندۀ این کتاب شامل چالشهای حقوقی، مدیریتی، بارگذاریهای غیرقانونی غیرمجاز، استقرار صنایع بزرگ مانند فولاد مبارکه و ذوبآهن، مسائل مرتبط با آمایش سرزمین، نحوه قرارگیری جمعیت در حوزه آبی رودخانه زایندهرود، خشکسالی و چالشهای مربوط به عدم تغیر الگوی کشت باتوجهبه کمبود منابع آبی است.
او به دغدغههای نویسنده کتاب «ایندهرود در بستر حقوق محیط زیست» اشاره کرد و توضیح داد: دغدغههای موجود از دیدگاه نگارنده این است که علیرغم وجود قوانین و مقررات، صدور آرای قضایی متعدد از جمله قانون توزیع عادلانه آب هیچگونه اراده جدی برای مقابله با چالشهایی که به آن اشاره شد وجود ندارد.
فرح نسب در رابطه با اقداماتی که نویسنده، آنها را برای نجات زایندهرود ضروری دانسته است، نیز گفت: ضروریترین اقدامات قابلاجرا از دیدگاه نویسندۀ کتاب «ایندهرود در بستر حقوق محیط زیست» شامل اصلاح حکمرانی آب، جلوگیری از کارگزاریهای جدید و غیرقانونی، عملیشدن وعدههای مسئولان مبنی بر احداث تونل سوم کوهرنگ و بهشتآباد، انتقال تدریجی صنایع به شهرهای دیگر و جلوگیری از توسعه آنها در اصفهان و تغیر الگوی کشت باتوجهبه مسائل خشکسالی و تغییرات اقلیمی اقداماتی است که باید به آن توجه ویژه داشت.
استاد دانشگاه فرهنگیان به نتیجه عدم احیای فوری رودخانه زایندهرود از نظر نویسنده اشاره کرد و گفت: از نتایج عدم احیای فوری رودخانه که نویسنده به آن اشاره کرده است میتوان به چندین بحران اشاره کرد چرا که زایندهرود حداقل ۱۰ استان اطراف را درگیر خواهد کرد. این بحرانها شامل مسائل اقتصادی، امنیتی، جنگ آب و.... است.
انتهای پیام