حسین رضایی در گفتوگو با ایسنا در خصوص وضعیت گردشگری ایران در شرایط اخیر و خاورمیانه اظهار کرد: ترس از سفر به ایران مبتنی بر واقعیت نیست، بلکه یک فرایندی است که توسط رسانههای ایرانستیز انجام میشود. حدود ۲ سال و نیم است که روسیه با اوکراین در حال جنگ است، آیا تا به حال بحث روسیههراسی در دنیا شکل گرفته است؟ آیا مسکو و سنپترزبورگ خالی از گردشگر شده است؟ در همین ماه مسکو میزبان یک نمایشگاه دارویی بینالمللی است که هیچ تبلیغ منفی پیرامون آن شکل نگرفته است.
این کارشناس حوزه گردشگری گفت: جمعه نصر نشان داد که کشور ما در امنیت کامل است و ما باید ایراندوستی را جایگزین ایران هراسی کنیم. باید بدانیم که ماهیت گردشگری، رونق آهسته و رکود و شکست ناگهانی است و حل مشکلات حوزه گردشگری فرا وزارتخانهای است. امید است شورای عالی گردشگری که ریاست آن با رییسجمهور است و مرکب از ۷ وزارتخانه و ۴ سازمان ملی است بتواند چشمانداز روشنی برای این صنعت پر سود پیدا کند.
وی با اشاره به اینکه در ۱۲ماه گذشته میلادی ۵.۹ میلیون گردشگر خارجی از ایران بازدید کردند، این در حالی است در سال ۲۰۲۲ حدود ۴.۱ میلیون و در سال ۲۰۲۱ تنها ۸۸۰ هزار نفر گردشگر خارجی وارد ایران شده بودند، ادامه داد: سالنامه آماری منتشره از سوی وزارت میراث فرهنگی، گردشگری و صنایعدستی کشور نشان میدهد آمار ورود گردشگران خارجی در ۵۰ سال گذشته همیشه متغیر بوده است. آنچه موجب عقبنشینی گردشگران برای سفر به ایران در برخی از برهههای زمانی میشود تنها موضوع ایران هراسی نیست، بلکه ما نتوانستیم چشمانداز روشنی برای این پدیده پر منفعت در کشور پیدا کنیم. در کشور از برندسازی غافل شده و در حاشیهسازی پیشگام شدهایم، این حاشیهها نه تنها به صنعت گردشگری بلکه به اقتصاد و سیاست ما نیز لطمه زده است. شاید موضوع روابط بینالملل و تحریمهای اقتصادی و سیاسی را بتوان مهمترین چالش حوزه گردشگری خارجی ایران در این مدت دانست.
مشاور گردشگری مذهبی وزارت میراث فرهنگی و گردشگری کشور خاطرنشان کرد: اتفاقات مهمی در سال جاری مانند دفاع به حق ایران در عملیات وعده صادق ۱ و ۲ باعث شد طرح مخرب ایرانهراسی با سیاهنمایی رسانههای معاند با هدف تخریب امنیت مقصد برای گردشگرانی که قصد عزیمت به ایران را دارند، در یک کار ژورنالیستی هدفمند قرار گیرد.
رضایی اضافه کرد: بد نیست بدانیم دولتها در ۴ بخش به شهروندان خود برای مقاصد گردشگری اعمال نظر میکنند. مقاصد گردشگری در ۴ بخش (مسافرت بلامانع است، اگر کار ضروری دارید مسافرت کنید، مسافرت نکنید، کشور مقصد را ترک کنید) از سوی دولتها تعریف میشود. باید باور کنیم که مقصد ایران از سوی بسیاری از کشورها در حالت (مسافرت نکنید) قرار دارد و رفع آن تنها وظیفه وزارت میراث فرهنگی نیست، بلکه نقش عمده آن بر عهده دیپلماسی کشور است. این موضوع یک وفاق ملی را میطلبد که از روشهای مختلف قابل بهرهبرداری است.
وی با اشاره به این روشها تصریح کرد: استفاده از رسانههای دیجیتال دنیا، حضور در نمایشگاههای بینالمللی، دعوت از شخصیتهای علمی، فرهنگی، سیاسی، ورزشی و هنری دنیا برای رویدادهای اجتماعی، سیاسی یا ورزشی در داخل کشور از جمله روشهایی است که میتوان برای بهبود روابط ایران در این زمینه با سایر کشورهای دنیا اقدام کرد.
این کارشناس حوزه گردشگری عنوان کرد: کشور ما با تنوع اقلیمی و جغرافیایی، تنها کشوری است که میتواند همزمان در تمام حوزههای گردشگری فعالیت کند. یک گردشگر در حالی که در توچال تهران به اسکی روی برف میپردازد، میتواند با ۲ ساعت پرواز اسکی روی آب را در خلیجفارس تجربه کند. اگر بر این باور باشیم که حضور هر گردشگر معادل فروش ۲۰ بشکه نفت، درآمد دارد به این نوع توسعه بیشتر توجه خواهیم کرد.
رضایی یادآور شد: توجه به صنعت هوانوردی به عنوان یک برند ملی، کاهش هزینه یک گردشگر خارجی در سفر به ایران، پرداخت یارانه به برند هوایی ملی و هتلهای گردشگر پذیر خارجی، عدم غفلت از ۳۵۰ میلیون شیعه و چند میلیارد مسلمان، فعال کردن کاردارهای فرهنگی ایران در خارج از کشور، ارتباط با رایزنهای فرهنگی سفارتخانههای خارجی در ایران، فعال کردن بخش خارجی اماکن مقدس، برندسازی غذا و محصولات سوغاتی، دعوت از شخصیتهای مهم برای رویدادهای کشور، استفاده از رسانههای اجتماعی و پلتفرمهای ویدئویی تاثیرگذار برای افکار عمومی، تولید محتوای خوب، غنی و تاثیرگذار، استفاده از شبکه رسانه ملی در ترویج فرهنگ مهمان نوازی، ترویج آیین، رسوم ملی، محلی و ارائه تصویری زیبا و دلچسب از فضاهای گردشگری، ایجاد نمایشگاههای فرهنگی هنری، صنایع دستی، جشنوارههای فیلم، موسیقی و بازارهای بینالمللی از جمله مواردی است که میتواند پیش فرضهای اشتباه را تا حد ممکن در ذهن گردشگران خارجی تغییر داده و برای مقابله با ایرانهراسی از آن استفاده کرد.
انتهای پیام