علی اکبر وحدتی در گفت و گو با ایسنا، با اشاره به اینکه این کاوش ها با صدور مجوز از سوی پژوهشگاه میراث‌فرهنگی و گردشگری انجام می‌شود، اظهار کرد: ثبت و ضبط داده‌های باستان‌شناسی در مکان‌های باستانی محدوده سد دربند پیش از آبگیری سد و از دسترس خارج شدن این آثار هدف از اجرای این طرح است.
وی افزود: پیش از این، در خلال بررسی‌های باستان‌شناسی دشت سملقان در سال ۱۳۸۸ تعداد سه محوطه تاریخی در محدوده سد دربند شناسایی و گزارش شده بود.
وحدتی ادامه داد: باتوجه به اینکه تعدادی از محوطه‌های باستانی این منطقه پس از آبگیری سد دربند از دسترس خارج می‌شوند، کاوش‌های باستان‌شناسی نجات‌بخشی در این آثار با مجوز پژوهشگاه میراث‌فرهنگی و تأمین اعتبار مالی از سوی شرکت آب منطقه‌ای خراسان شمالی انجام می‌شود.
وی تأکید کرد: کاوش باستان‌شناسی در تپه‌های حوضه آبگیر سد دربند شهرستان سملقان در این فصل از مطالعات با تمرکز بر لایه‌نگاری محوطه‌ها انجام می‌شود تا از این طریق بتوان توالی زمانی ادوار مختلف تاریخی را در این محوطه‌ها مشخص کرد. این کاوش‌ها به سرپرستی متخصصانی انجام می‌شود که توسط پژوهشگاه میراث فرهنگی و گردشگری تأیید شده‌اند.
به گفته وحدتی، کاوش‌ها به مدت یک ماه به‌صورت کامل انجام و پس از اتمام مطالعات میدانی، گزارش‌های آن برای تکمیل مطالعات سد ارسال خواهد شد.
وی گفت: از جمله تپه‌های تاریخی محدوده سد دربند می‌توان به سنگ‌چیل، شاه‌توقه، تره‌کمان و شبانور اشاره کرد که از این میان، تپه شبانور با شماره ۷۱۷ و تپه شاه‌توقه به شماره ۷۱۸ در سال ۱۳۴۶ در فهرست آثار ملی به ثبت رسیده‌اند.
انتهای پیام