به گزارش ایسنا، برای آنکه بخواهیم از سید حسن نصرالله صحبت کنیم و جایگاه و نقش او در پهنای جغرافیای مقاومت اسلامی را بشناسیم ابتدا باید سازمان حزبالله و نقش و عملکرد آن را مورد بررسی قرار دهیم.
حزب الله لبنان پس از انقلاب اسلامی ایران، ٣٩ سال پیش و در سال ١٩٨٢ میلادی با دیدگاهی اسلامگرایانه و بر پایه نظریات امام روحالله با اهدافی چون مقابله به امپریالیسم در لبنان و به طور ویژه مقابله با اسرائیل و برپایی حکومت اسلامی در لبنان تأسیس شد؛ تا سال ١٩٩٢ ریاست این سازمان بر عهده سید عباس موسوی بود که پس از ترور او به دست ایادی اسرائیل، سید حسن نصرالله با اجماع نظر شورای مرکزی این حزب پیش از خاکسپاری سید عباس جایگزین این چهره سیاسی و نظامی شد.
سید حسن نصرالله، جوانی که جهاد را فهمید
فکر کنیم که در ٣٢ سالگی کجای تاریخ زندگیمان ایستاده بودیم و یا خواهیم ایستاد؟ سید حسن در این سن رهبر حزبالله شد.
او در یک خانواده فقیر در شرق بیروت متولد شد و برخلاف خیلی از علما که در خانوادهای دیندار رشد میکنند، پدری داشت که طرفدار دیدگاه سکولار حزب سوسیال ملی سوریه بود. سیدحسن دانشآموزی بسیار جدی بود که راهش را خودش انتخاب کرد، خیلی زود تصمیم گرفت تحصیلات خود را در زمینههای مذهبی گسترش دهد و با همین دیدگاه به نجف رفت و همانجا با سید عباس موسوی آشنا شد؛ فردی که از نصرالله حمایت کرد.
نقطه درخشان و تغییرات چشمگیر حزبالله لبنان را باید در جهانبینی سید حسن و تمرکز و توجه او به جغرافیای سیاسی و اجتماعی لبنان جستوجو کرد؛ نگاهی کوتاه به تاریخ لبنان به ما میگوید با کشور ١٠٠٠ قبیله و هزاران دیدگاه و در بیشتر زمانها با تشتت دیدگاه بدون وجود دولت مرکزی منسجم و قدرتمند روبهرو هستیم و در چنین وضعیتی سید حسن نصرالله بر تقویت هویت ملی لبنان تأکید کرد.
او به عنوان رهبری کاریزماتیک، باهوش و آگاه بر مسائلی چون وحدت ملی، روحیه عربی و پیرو تفکر اسلامی بر پایه دیدگاههای انقلاب اسلامی بر مقابله با اشغالگری اسرائیل و حمایت از گروههای مقاومت در منطقه پافشاری کرد و بر ضرورت وحدت مسلمانان و ارتقای آگاهی سیاسی و اجتماعی در میان لبنانیها تأکید کرد.
او سعی در ایجاد یک جبهه متحد در برابر تهدیدات خارجی داشت، نصرالله با تقویت حزبالله به عنوان یک نیروی سیاسی و نظامی، نقش مهمی در سیاست داخلی لبنان ایفا کرد.
سید حسن نصرالله جهاد را به عنوان یک اصل اساسی در دفاع از اسلام و ملتها تعریف میکرد. او معتقد بود که جهاد نه تنها یک عمل نظامی بلکه یک مبارزه فرهنگی، سیاسی و اجتماعی است. نصرالله بر اهمیت جهاد در برابر اشغالگری، به ویژه در مورد اسرائیل، تأکید داشت و آن را ابزاری برای تحقق حقوق ملتها و مقابله با ظلم و استبداد میدانست.
سید حسن نصرالله، یک رهبر مقتدر
میخواستم در خصوص ویژگیهای سید حسن نصرالله به عنوان یک رهبر بنویسم و باید از فعل «او چنین بود و چنان بود» استفاده کنم، چقدر عجیب است که برای چنین شخص تأثیرگذاری از فعل گذشته استفاده کرد، او که بودنش به تمام وجه مفهوم بودن، زندگی، آزادی، آزادگی و استقامت است.
سید حسن نصرالله رهبری بود برخاسته از قلب دنیای عرب، مسلط بر عربی کلاسیک و صاحب خطابههایی آتشین که او را متمایز میکرد. آگاهی و فهم دقیق مسائل که با هوشمندی او ترکیب شده بود بر درک مخاطب نسبت به قدرتمندی او اضافه میکرد و همین سخنرانیهای به جا و به موقع ارتباط قوی بین او و پیروانش ایجاد میکرد.
او در ایجاد و سازماندهی نیروی حزبالله و مقابله با اسرائیل مهارت داشت و توانسته بود در مدتی کوتاه و در خلال درگیریهای شدید با دشمن شماره یک خود یعنی اسرائیل، حزبالله را به یک نیروی سیاسی مهم در لبنان تبدیل کند و در مسائل داخلی و منطقهای تأثیرگذار باشد؛ در حالی که لبنان فراز و نشیبهای متعددی را لمس میکرد، سید حسن در هر صحنه از این درگیریها، چالشها و تهدیدات، پایداری و استقامت را بیش از گذشته به نمایش میگذاشت.
بر این نکات بیافزایید که سیدحسن همواره تلاش کرد تا آرمانهای اسلامی را در سیاستها و اقدامات حزبالله لحاظ کند و در نهایت هر قدر که در حافظه بصری خود جستوجو کنیم او را نمونهای از یک رهبر بزرگ که هرگز هیچ نشانی از آشفتگی در چهره و سخنانش ندیدهایم، به یاد خواهیم آورد، درحالی که در جبهه مقابل هرگاه که سطحی از درگیریها بالا میرود دیوانگی و افسارگسیختگی پدیدار میشود.
جبران نمیشوی، حتی به گریههای عمیق!
دشمن شماره یک سید حسن نصرالله، راهی که انتخاب کرده بود، آرمانش و آنچه در نهایت جانش را هم بر سر مبارزه با آن گذاشت، مبارزه با اسرائیل بود. او شجاعانه در سختترین لحظهها ایستاد، آرمان حسینابن علی(ع) را یک بار برای همه زمانهایی که زیست انتخاب کرد.
ما همانگونه که رهبر معظم انقلاب فرمودهاند عزادار از دست دادن این چهره برجسته، عالم و مبارز راه حق هستیم؛ شاید هرگز چهرهای مانند سید حسن نصرالله در تاریخ تکرار نشود. شاید عدم حضور او در جبهه مقاومت معادلات زیادی را بر هم بزند اما اثری که در تربیت هزاران شیعه حقطلب گذاشته، اثری که او بر دلهای آزادگان جهان گذاشته، هرگز نه تکرار میشود و نه رنگ فراموشی میگیرد.
انتهای پیام