دکتر حبیبالله محمودیان در این خصوص به خبرنگار ایسنا اظهار کرد: محوطههای باستانی «بانارجنی» در شرق محوطه «داروند» و بلندیهای مشرف بر سطح محوطه باستانی این روستا واقع شده است، سطح آثار این محوطه باستانی هماکنون زیرکشت محصولات کشاورزی است و کشاورزان اقدام به جمعآوری سنگلاخ محوطه کردهاند تا برای کشاورزی مساعد شود، این اقدام مطالعات باستانشناسی را در مورد آثار و شواهد سطحی مختل کرده است.
وی افزود: در این محدوده علاوه بر محوطه باستانی، سه تپه باستانی وجود دارد که به تپههای «بانارجنی» نامگذاری شده است.
این باستانشناس خاطرنشان کرد: هرچند از نظر طبیعی تپهها دارای توپوگرافی مستقل خود هستند اما وجود شواهد فرهنگی در محدوده تمام تپهها، آثار را بهصورت مجموعهای واحد درآورده است.
محمودیان ادامه داد: نکته قابل تأمل، اظهار نظر اهالی در خصوص وجود تأمین آب مکان از فاصله ۳ کیلومتری دامنه کوه با بهرهگیری از لولهکشی (سفالینه، تنبوشه) است که آثار مربوط به این مسئله قابل بررسی است و استمرار فعالیت پژوهشی را میطلبد.
این استاد دانشگاه گفت: بر روی تپه سفالینه و تیغه سنگی ملاحظه شد که مربوط به ظروف مختلف و نمونههایی از سفالهای دوره اسلامی است. نقوش تزیینی اکثراً از نوع برجسته و کنده هستند و میتوان ارتباط فرهنگی محوطه داروند و تپههای بانارجنی را تأیید کرد و استمرار و استقرار را از از عصر مفرغ تا دوره اسلامی میانه را گاهنگاری کرد.
محمودیان اضافه کرد: این تپه در فاصله ۳۰۰ متری روستای داروند بخش سیوان شهرستان ایلام واقع است.
تپههای ارجنی، بخشی از آثار و محوطههای باستانی دره میشخاص هستند.
انتهای پیام